Page 15 - 7. Sayı Ekim-Kasım 2021
P. 15
Peşinde çığlıklarla içeri girdi. İlk Delirmişsin sen, der gibi bir
baktığı şey pano oldu. Cayır cayır ifadeyle yatak odalarına geçti.
yanıyor, çığlıklar ortalığı inletiyor, Nasıl uyandığını, neye uyandığını
kimseler duymuyordu. Durun durun hatırlamıyordu. Camları açmak
susun artık. Söndüreceğim. Merak için koştu.Nefes alamıyor, camlar
etmeyin. açılmıyordu. Çığlıklar atıyor
Tüm gün dükkânın işleriyle belki bir duyan olur diye ama
uğraştı. Sigortacılar gaz kaçağından kimse duymuyordu. O ise içerden
olduğunu söylediler. kocasının korkunç kahkahalarını
duyuyordu.
Demek dün aldığım koku ondanmış.
İyi ki ben de içerde değildim. Gerçi “Senelerce ellerinden ayaklarından
olsaydım panoyu da kurtarırdım. tuta tuta ölümün soğuk yatağına
Ne tetikledi de çıktı bu yangın peki? sürüklediler. Onları da kendisini de
Ne olacak şimdi? Kurtuldum mu ateşe vererek gitti.”
ölülerden? Hiç ses çıkarmıyorlar. Ahmet okuduklarına bir türlü
Yoksa o manyak karının büyüsü inanamıyordu. Kırk yıllık dostu
bozuldu mu? bunu yapmış olamazdı. Tüm yerel
Eve vardığında sıcak bir duş alıp gazetelerde sayfa sayfa arkadaşının,
televizyonun karşısına yüzünde karısının, yanan dükkânla evin
kocaman bir gülümsemeyle kuruldu. fotoğrafları vardı. Kamera kayıtları
Sessizlik büyük lütuf, geceleri varmış. Her şey olduğu gibi ortada,
kalabalık olanlar için. fotoğraflarda görünen oydu. Sabaha
karşı dükkânı ateşe vermiş, ertesi
Anca öyle mal gibi bakarsın. gece de evi.
Kurtuldum kızım. Kur tul dum. Vırvır
konuşup beni teselli edecektin değil Sonunda kavuştu ölülerine.
mi aklın sıra. Lan bir gecede senin
sesinden bile kurtuldum.
Karısı dükkânın yandığı gün bu
kadar huzurlu olmasına bir anlam
veremiyordu. Senelerdir ilk defa
kocasını böyle yüzünde silinmeyen
bir gülümsemeyle görüyordu
15 Buluntu Kutusu