Page 58 - 7. Sayı Ekim-Kasım 2021

BÖĞÜRMEK

Nurdan Şallı

“Deli danalar gibi dönüp durma

evin içinde.” dedi annem. “Nasıl
yani.” dedim. “Dananın delisi de mi

olurmuş?” “Olmaz mı, sen bizim
köydekileri gör hele.” dedi. Meraktan

hemen Türk Dil Kurumu sözlüğüne
“deli danalar gibi dönmek” yazdım.

“Ne yapacağını bilemeyerek şaşkınca
davranmak” anlamına geliyormuş.

Halkın bir bildiği vardır o hâlde,
dedim. Deyimlerin kudretine

inanmak gerek.

Annemin mağarasıdır köy. Kırsalda

hayvanla, taş toprakla iç içe
büyümüş. Doğanın dilinden iyi Gittik. Annemin dayısının iki katlı

anlar. Her yaz olduğu gibi bu sene evinde kaldık. Perili köşkü andıran
de köyüne gidecek. Ben en son bu tahta evde geceleri kapıdan

çocukken gittim. Can sıkıntısından tıkırtılar gelmeye başladı. Korkudan
koca karıncaları yaprağın üstünde ışığı açtım. Yanımda getirdiğim

gezdirmiştim. Ölülerine mezar yapıp kitaplardan birini okuyup dikkatimi
yanlarına papatya serpiştirmiştim. dağıtmaya çalıştım. Aksine elime

Seneler sonra o yaz köye yeniden de Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın
gidesim geldi. Belki çocukluğuma “Gulyabani”si denk geldi. Çocukken

dönerim. Şu ortalıkta şaşkınca çok korkmuştum o kitaptan,
dolanan deli danalarla, geceleri ortaokulda Türkçe öğretmenimiz

tarlalara sızan yaban domuzlarıyla zorla okutmuştu. Kitabı valize
karşılaşırım. Annem bu kararıma bıraktım. Başka kitap ararken uykuya

epeyce şaşırdı. “Gel madem, azıcık daldım.
akraba yüzü de görürsün.” dedi.

Buluntu Kutusu 58