Page 15 - C:\Users\Acer\Documents\Flip PDF Professional\ebook\
P. 15
แปล วรรณศิลป์
เมื่อนางกลับมาถึงบ้าน ก็ไม่เห็นลูกทั้ง2 นางจึงถามสามี แต่พระเวสสันดร เสมือนหนึ่ง = อุปมา
ไม่ตอบ และกลับต่อว่าให้นางว่ากลับบ้านมืดคํ่า "เมื่อก่อนท าเป็นร้องไห้ไม่อยากไป ราวกะว่า = อุปมา
ท าเป็นห่วงเรื่องลูก แต่พอได้เข้าไปในป่าก็ลืมลูกผัวกลับบ้านมืดค ่า คงจะไปพบกับสิ่ง อุปมาเสมือนหนึ่ง = อุปมา
ต่างๆในป่าไม่ว่าจะเป็นผลไม้ พืชพรรณต่างๆ แม้กระทั่งบรรดาฤๅษีเทพารักษ์ต่างๆ"
วะว่อน = อัพภาส
โดยเปรียบเทียบว่าเหมือนผึ้งที่หลงดงดอกไม้จนลืมรังพอกลับบ้านมืดค ่าไม่พบลูกก็
ต่อว่าลูกหายซึ่งค าต่อว่าทั้งหมดนั้นพระเวสสันดรพูดเพื่อให้นางเจ็บปวดใจเมื่อนาง
มัทรีใจเย็นลงนางจึงบอกกับสามีว่า“ ที่กลับบ้านมาค ่าเพราะมีเสือสิงโตและนกร้อง
เสียงดังน่ากลัวท าให้นางกลับ มาค ่าและเวลาที่นางไปหาผลไม้ต่างๆก็เกิดลางร้ายขึ้น
หลาย ประการคือเสียมหลุดมือกระเช้าหลุดจากบ่าและในป่าก็มีบรรยากาศที่น่ากลัว
มาก นางจึงตั้งใจจะกลับ แต่ถูกสัตว์ร้ายทั้ง3ตัว มานอนขวางนางไม่รู้จะหลบไปทางใด
จึงกราบไหว้สัตว์เหล่านั้น หลังจากนั้นพวกมันเลยหลีกทางให้นางจึงกลับมาบ้าน"ฝ่าย
สามีก็นิ่งเงียบเช่นเดิมท าให้นางมัทรีเศร้าร้องปรับทุกข์ไปตามประสาผู้หญิงถ้วย
ถ้อยค าต่างๆว่าเราไม่เคยประมาทต่อสามี ปฏิบัติตนดีเสมอ
12
