Page 28 - Edición final para libro digital
P. 28
como proba diferentes representacións orixinarias da súa cultura, unha das
mais importantes e coñecida destas é o Dolmen “Mina da Parxubeira”, na
aldea de Corveira, (Parroquia de Eirón), a escasos metros da estrada que vai
da Coruña a Muros. A antigüidade desta anta situada na zona coñecida
como Estivada Vella, remontase, segundo indican os arqueólogos, o IV ou III
milenio antes de Cristo. Estando integrada na necrópole Sotorraño-
Parxubeira-Portocoiro, de cámara poligonal, esta mámoa tiña un diámetro
de entre 19 e 22 metros i estaba rodeada por un cerre de pedras. Conserva
actualmente trece esteos, sete no corredor e seis na cámara. Existe unha
lenda sobre estes restos que fala da existencia dun tesouro na mina e da
prohibición de meterse nela por medo a toparse con mortos que alí puidera
haber, razón pola cal so podería ser rodeada.
Este dolmen foi descuberto entre os anos 1.977 e 1.984 por Antón
Rodríguez Casal, nunhas escavacións nas que tamén atopou arredor do
cúmulo e no seu interior, láminas de sílex, unha punta de frecha, catro este-
las de granito, anacos de cerámica e uns ídolos de coios. Todos estes acha-
dos atópanse no Museo Arqueolóxico da Coruña.
27
