Page 76 - Edición final para libro digital

No ano 1.873, volveu a ser habitado polos frades franciscanos que
se encargaron da súa restauración, promovida polo Padre Coll.

A construción do convento é sinxela, a Igrexa é de estilo oxival, o
arco triunfal ten colum-

nas e capiteis bizantinos;
o claustro é pequeno
pero elegante e nun dos

seus lenzos aparece esta
inscrición:

O convento dos
franciscanos de Louro
tivo unha gran importan-

cia no Concello en épocas
pasadas xa que posuía
moitas rendas, terras e
pensións. Todo isto foi
vendido no ano 1.835,

cando o convento foi
abandonado. No arquivo
histórico de Madrid existe Hornacina no claustro do convento. (Foto José M.

un documento no cal Bermúdez)
aparecen cantas e cales eran a súas propiedades e riquezas.

Desde a entrada do convento, moi preto do cemiterio, da comezo
un “Vía Crusis” que se compón de 15 pequenas torres; en cada unha das
cales se presenta un cadro da Paixón. Estas torres están dispostas ao longo

dun camiño que sube pola ladeira do monte até chegar a última estación

75