Page 143 - จดหมายเหตุ final-2
P. 143

พุทธศักรำช ๒๔๕๙ ได้น�ำมณฑลเพชรบูรณ์มำรวมกับมณฑลพิษณุโลก และได้ยุบเลิกกำร
                                               ั
                  ปกครองแบบมณฑลเทศำภิบำลต้งแต่พุทธศักรำช ๒๔๗๖ เป็นต้นมำ
                                                                    ี
                                                                     ั
                                                                                    ึ
                                          ื
                         ด้านการทหาร เน่องจำกมณฑลพิษณุโลกมีท่ต้งอยู่ชำยแดน ซ่งมักจะเกิดกรณีพิพำท
                               ั
                  กับประเทศฝร่งเศสท่เข้ำไปมีอิทธิพลในประเทศลำว  พระบำทสมเด็จพระจุลจอมเกล้ำเจ้ำอยู่หัวจึง
                                     ี
                  ทรงมีพระประสงค์ที่จะพัฒนำมณฑลพิษณุโลกให้เจริญก้ำวหน้ำในด้ำนต่ำง ๆ รวมทั้งพัฒนำด้ำนทหำรให้
                            ื
                  เข้มแข็ง เพ่อรักษำควำมปลอดภัยของประเทศ ดังน  ้ ี
                                                                         ึ
                         พุทธศักรำช ๒๔๓๘ ได้จัดต้งกรมบัญชำกำรทหำรบกข้นในมณฑลพิษณุโลก เพ่อให้ท�ำหน้ำท      ี ่
                                                 ั
                                                                                              ื
                  รักษำควำมปลอดภัยและดูแลทุกข์สุขของประชำชน
                         พุทธศักรำช  ๒๔๔๖  กรมยุทธนำธิกำรได้จัดท�ำข้อบังคับลักษณะกำรเกณฑ์ทหำรข้นใช้เป็น
                                                                                                  ึ
                               ิ
                    ั
                                                                                           ึ
                  คร้งแรก และเร่มทดลองใช้ในมณฑลพิษณุโลก มณฑลนครสวรรค์ และมณฑลรำชบุรี ซ่งปรำกฏว่ำได้ผลด    ี
                                                                                           ึ
                         พุทธศักรำช  ๒๔๔๘  ได้ตรำพระรำชบัญญัติลักษณะกำรเกณฑ์ทหำรข้นเป็นกำรถำวร
                                                                 ี
                  ให้มณฑลพิษณุโลกปฏิบัติตำมพระรำชบัญญัติฉบับน้ ต้งแต่วันท่ ๙ สิงหำคม พุทธศักรำช ๒๔๔๘
                                                                           ี
                                                                   ั
                                                    ื
                                                 ั
                  และได้ก�ำหนดก�ำลังทหำรในสมัยน้นเพ่อใช้ในกำรป้องกันประเทศไว้ว่ำ จะต้องจัดให้ได้ ๑๐ กองพล
                                                                                        ี
                                          ั
                             ี
                  ในจ�ำนวนน้กองพลท่ ๗ ต้งอยู่ในมณฑลพิษณุโลก มีทหำรเหล่ำต่ำง ๆ ดังน้ ทหำรรำบ ๒ กรม
                                     ี
                  ทหำรพรำน ทหำรปืนใหญ่ ทหำรช่ำง และทหำรพำหนะอย่ำงละ ๑ กรม กับกองพยำบำล ๑ กอง
                                                                              ึ
                         พุทธศักรำช ๒๔๕๔ ทรงจัดหน่วยทหำรให้มีขนำดใหญ่ข้นเป็น “กองทัพ” กองพลท่ ๗
                                                                                                       ี
                                                                     ี
                  ทมณฑลพิษณุโลกน้นเป็น ๑ ใน ๓ กองพล ของกองทัพท่ ๒
                   ี
                   ่
                                    ั
                         พุทธศักรำช ๒๔๖๐ มณฑลพิษณุโลกได้ส่งทหำรไปร่วมรบกับฝ่ำยสัมพันธมิตรในสงครำมโลก
                  ครั้งที่ ๑
                                                             ั
                                                          �
                         พุทธศักรำช ๒๔๗๒ เกิดเศรษฐกิจตกต่ำท่วโลก พระบำทสมเด็จพระปกเกล้ำเจ้ำอยู่หัว ทรงได้
                  ยุบขนำดของหน่วยทหำรจำก “กองทัพ” เหลือเพียงกองพล
                         หลังพุทธศักรำช  ๒๔๗๕  ประเทศไทยเปล่ยนแปลงกำรปกครองเป็นแบบประชำธิปไตย
                                                                 ี
                  มณฑลพิษณุโลกถูกยุบเลิก แล้วมำใช้ระเบียบกำรบริหำรส่วนภูมิภำค จัดเป็นจังหวัดและอ�ำเภอ
                  โดยมีข้ำหลวงและคณะกรมกำรจังหวัดเป็นผู้บริหำรงำนภำยในจังหวัด ส่วนด้ำนทหำรยกเลิกกองพล
                  และกรมลงมำ เหลือเพียงกองพัน

















                                                                                                            ๑๔๓
   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148