Page 75 - ZMIROT - VIZNIK VEC

‫אוי ווי שיין זענען געווען זיינע בריוו‪,‬‬
‫יעדע נאכט פאר מיר געשריבן‪ ,‬ארויס פון הארצן טיף‪.‬‬

‫די בריוון אין זכרון וועלן מיר אייביג פארבלייבן‪,‬‬
‫אוי די וועג וויאזוי ער האט עס געשריבן וועט‬

‫שוין קיינער נישט קענען שרייבן‪.‬‬

‫א באדינער און פאלאץ איין איינפאל עס פאלט אים‪,‬‬
‫ער ווייסט די אלע בריוון ווי זיי זענען באהאלטן‪.‬‬
‫ער נעמט פון די ארכיוון־ די אלע אלטע בריוון‪.‬‬
‫און לויפט צום מלך צו‪,‬‬
‫קוק וואס כ׳האב געפונען‪ ,‬הט‪ -‬אזנך לי‪.‬‬

‫ער שטעלט זיך אראפ און נעמט זיך די בריוועלעך אויפליינען‪,‬‬
‫דער מלך דערמאנט זיך צוריק און ער נעמט זיך וויינען‪.‬‬

‫די בריוון און זכרונות ־ שפע און נסיונות‪.‬‬
‫וואס ער איז פארביי‪,‬‬

‫די הארץ די נשמה אין דעם וואס נאר איך פארשטיי‪.‬‬

‫”ליין מיך די הארציגע בריוועלעך‪ ,‬ליין‪,‬‬
‫עס דערמאנט מיך צוריק די שטימע פונעם שרייבערל אליין‪.‬‬

‫די שורה׳לעך‪ ,‬די זמירו׳לעך‪,‬‬
‫עס נעמט מיך ארום‪,‬‬

‫און יעדעס מאל די ליינסט די בריוועלעך‪,‬‬
‫ווער איך מלא רחמים‪.‬‬

‫ליין מיך די הארציגע בריוועלעך‪ ,‬ליין‪,‬‬
‫דיין הארץ דיין געבעהט דורך דעם וועל איך פארשטיין‪.‬‬

‫עז‬