Page 133 - Somebody's Child CC Version.indd
P. 133

พลงที่ี�สูร้างความเปลี�ยนแปลง 133
                                                        ั


                                                          ิ
                                                             ่
                 ต่อห์น้าสาธิารัณะ แต่ตอนน้เขาอยากมาเป็็นสมาชิกที่มรัถบส น�นละคอชิวิต
                                        �
                                                                          ื
                                                                            ่
                                                                 ั
                                                                     ั
                                                                          ั
                                                                   ำ
                                           ำ
                 ที่ถกเป็ลยนแป็ลง และผมไมจิาเป็็นต้องเห์นสตฟเซนชิอกากบว่ารับเชิอ
                    ู
                   ่
                                          ่
                   �
                                                      ็
                                                                �
                        ่
                                                             ็
                                                                ื
                        �
                                                          ่
                                                                             ื
                                                                     ั
                                                                             �
                                  ื
                                  �
                                                                          ำ
                                                       ื
                                                       �
                                                                     ำ
                                                            ู
                                                                        ั
                    ื
                 ห์รัอป็รัะกาศความเชิอต่อห์น้าสาธิารัณะเลยเพ่อจิะรั้ว่าพ่รัะเจิ้ากาลงที่างาน
                                          ำ
                                     ำ
                 ในชิ่วิตของเขาอยู่ เขากาลังที่างานรัับใชิ้กับพ่วกเด่็กๆ ด่้วยใจิจิรัิง
                                                                           �
                                                    ิ
                                                      ิ
                                      ิ
                                                  ื
                                              ื
                                                                           ่
                                                                             ิ
                                              �
                       เรัาไม่อาจิไป็ตด่สนความเชิอห์รัอจิตวญญาณของใครัได่้ คนที่เพ่�ง
                                   ั
                                          ื
                                          �
                  ู
                                                                   ั
                 สญเสยคณพ่่อไป็อาจิไมได่้เชิอในพ่รัะเจิาอย่างมากมายในวนนน แต่เขา
                                                                      �
                      ่
                         ุ
                                     ่
                                                                      ั
                                                   ้
                                                                            ่
                 ยงเด่นอย่บนเส้นที่างแห์่งความเชิออนยาวไกล เรัาได่้เห์นห์ลายชิวต
                                                                    ็
                                                  ั
                  ั
                                               ื
                                               �
                          ู
                      ิ
                                                                             ิ
                                                        ั
                 เป็ล�ยนแป็ลงไป็จิรัิงๆ แตมันไม่ได่้เกด่ข�นเพ่ยงชิ�วข้ามคืน อย่างเชิ่นแอรัรัอน
                    ่
                                              ิ
                                                 ึ
                                                                           ์
                                     ่
                                                    ่
                                                     ั
                            ่
                                                               �
                                                               ิ
                                                         ำ
                                                  �
                            �
                                                  ่
                                                         �
                                          ็
                 เขาสญเสยพ่ชิายไป็ ผมมกเห์นเขามาที่รัถบส นาลายเยมเพ่รัาะใชิ้ยา ห์รัอ
                                                                             ื
                                      ั
                     ู
                         ่
                                                                          ็
                                                            ่
                 ไม่กเมาแล้วต่อยตและตะโกนด่่าที่อ เขาเคยเมายาอยางห์นก ผมเคยเห์นเขา
                     ็
                                ่
                                                                ั
                  ิ
                                                        ื
                                           ึ
                                           �
                 ว�งพ่่งเข้ามาที่รัถบส แล้วป็ีนขนด่้านข้างจินเกอบถงห์ลงคา ผมเคยคด่ว่า
                     ุ
                                ั
                                                               ั
                             �
                                                           ึ
                                                                           ิ
                             ่
                                                          ื
                                                                   ่
                 เขาอาจิจิะกรัะเด่้งตกจิากห์ลังคาเข้าสักวัน แต่เม�อไรัก็ตามที่�เขาอยู่รั่วมใน
                                                             ั
                                                                    ็
                 ชิ่วงเวลาของพ่รัะเจิ้า เขากลบตงใจิฟังและเรัยนรั้ เรัาสงเกตเห์นที่ละน้อยว่า
                                                     ่
                                                         ู
                                        ั
                                                                      ่
                                           ั
                                           �
                                                         ่
                                                                    ุ
                                                                       ้
                                                                  ู
                                                                         ็
                 เขากาลงเลกยาและมสตมากขน เขาสามารัถนงเงยบๆ และพ่ด่คยได่เป็นเวลา
                       ั
                                         ึ
                                         �
                     ำ
                                                      �
                                  ่
                                    ิ
                                                      ั
                          ิ
                                                  ่
                                                          ่
                 นานขน เขาเรัยนรั้ที่จิะถอยออกมาเมอมเห์ตต่อยตกน และสามารัถควบคม
                                  ่
                                                            ั
                      ึ
                                ู
                                                ื
                                                                             ุ
                                                      ุ
                             ่
                                  �
                      �
                                                �
                                                             �
                  ั
                                                                 ิ
                                                             ่
                                                           ู
                 ตวเองไม่ให์้ด่อด่เข้าไป็รั่วมวง แถมเขายังเรัยนรั้ที่จิะเพ่กเฉยเวลามคน
                                                       ่
                                                                            ่
                                                                            �
                                                                            ่
                 พ่ยายามมากวนใจิเขาด่้วย มันใชิ้เวลาถึงห์้าป็ีกว่าที่�แอรั์รัอนจิะพ่รั้อมที่จิะ
                                                            ่
                       ำ
                 กล่าวคาอธิิษฐาน และถวายชิ่วิตของเขาแด่่พ่รัะครัิสต์
                                                               ั
                                        ั
                                                                   ิ
                       ตอนน้เขาไป็รั่วมนมสการักับโบสถ์แห์่งห์น�งในพ่นธิกจิเอเด่น และ
                            �
                                                          ึ
                                                    ้
                           ิ
                  ั
                 ยงคงก้าวเด่นไป็กบพ่รัะเจิ้าในแบบที่เขาเขาใจิ เขาอาจิไม่ได่้เป็็นเห์มอนคณ
                                               ่
                                               �
                                                                             ุ
                                ั
                                                                         ื
                                           ่
                                           �
                                                                            �
                                                                            ่
                          ุ
                    ื
                                        ุ
                                     ู
                                                                 ู
                                                             ึ
                                                                   ั
                 ห์รัอผม คณอาจิจิะยังสบบห์รัและด่มเห์ล้า แต่มนขนอย่กบพ่รัะเจิ้าที่จิะ
                                                             �
                                               �
                                               ื
                                                           ั
                 ที่างานในชิ่วตของแอรั์รัอนในจิงห์วะของพ่รัะองค์เอง ม่อยู่วนห์นึ�งเขาบอก
                   ำ
                                                                  ั
                                           ั
                           ิ
                                               ่
                                            ุ
                          ื
                                                ั
                 ผมว่า “เม�อคืนน้�ผมเมาและสูบบห์รัยด่ไส้กัญชิาด่้วย”
                                               �
                       “แล้วไง” ผมถาม
                       “กมันผด่ ผมเป็็นครัิสเตยนที่�แย่น่ะสิ”
                         ็
                                               ่
                                           ่
                             ิ
   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138