Page 95 - Somebody's Child CC Version.indd
P. 95

ไขกุญแจเปิดประต 95
                                                                          ู


                                  ่
                 งานให์ม่เกือบจิะที่ันที่และทีุ่กอย่างถูกจิด่วางอย่างลงตัวสาห์รัับพ่วกเขา แอนด่  ่ �
                                               ั
                                                             ำ
                                                                     ุ
                 ยินด่่กับพ่วกเขาด่้วย แต่น�นห์มายความว่างานรัถบัสจิะต้องห์ยด่ชิะงักลง
                                       ั
                            �
                           ่
                                               ่
                            ่
                       ที่นที่ที่ผมได่ยนเชินนน ผมรัวาผมตองการังานเด่ิมของผมกลับคนมา
                                                                           ื
                                                    ้
                        ั
                                              ้
                                  ิ
                                     ่
                                 ้
                                        �
                                        ั
                                              ู
                                                          ิ
                              ่
                              �
                                                      ั
                                                   ื
                                                              ื
                                                                        ั
                                                                  ำ
                   ิ
                 เน�นนานแล้วที่ผมป็รัารัถนาจิะชิ่วยเห์ลอพ่นธิกจิเรัอนจิา แต่น�นไม่ใชิ่
                                                                    ึ
                                                                       ั
                          ่
                                                         ่
                                                             ่
                 การัที่รังเรัยกห์ลักของผม พ่รัะเจิ้าที่รังสอนบที่เรัยนอกบที่ห์น�ง น�นคือคุณ
                         ั
                            ำ
                            �
                                     ิ
                 สามารัถชิ�งนาห์นักทีุ่กส�งจิากป็รัะสบการัณ์และความเห์มาะสม และคุณจิะ
                                                            �
                                           ำ
                           ุ
                              ิ
                     ำ
                                                            ั
                 ไป็ที่าส�งที่คณคด่ว่าคณควรัจิะที่ากได่้ แต่ส�งเห์ล่านนอาจิจิะไม่ใชิ่แผนการั
                                              ็
                         ่
                         �
                                   ุ
                                                     ิ
                       ิ
                                                                          ื
                 ของพ่รัะเจิ้า เห์มอนเชิ่นก่อนห์น้าน้ ผมกต้องยอมรับว่า ถงแม้จิะด่เห์มอนว่า
                                             �
                               ื
                                                                      ู
                                                  ็
                                                               ึ
                                                          ั
                                                                      ุ
                     ่
                                                                            ่
                      ุ
                                                                        ์
                 ผมมคณสมบตนาพ่อใจิ และเห์มาะสมกบงานในมาตรัฐานของมนษย แตมน
                             ิ
                                                 ั
                              ่
                                                                             ั
                            ั
                         ่
                       ิ
                                                ำ
                 ไม่ใชิ่ส�งที่พ่รัะเจิ้าที่รังป็รัะสงค์ให์้ผมที่า
                         �
                                                                           ึ
                                                                  ำ
                                                                    ั
                                                     ำ
                                                              ื
                                                                      ั
                       บางที่พ่รัะเจิ้าอาจิต้องการัให์้ผมที่างานในเรัอนจิาสกวนห์น�งใน
                            ่
                                                                           ่
                                                                       ้
                                                    �
                                                    ่
                                                   ่
                 อนาคตกได่้ แต่ยงไม่ใชิ่เวลาน้ ห์รัอบางที่ที่ผ่านมาผมอาจิจิาเป็็นตองเรัยนรั้  ู
                               ั
                                             ื
                        ็
                                          �
                                                                 ำ
                     ่
                                                                            ้
                                                                  ่
                                                           ์
                         �
                         ั
                                                                  �
                 บที่เรัยนนน ว่าไม่มอะไรัสญเป็ล่า และป็รัะสบการัณต่างๆ ที่ไม่ว่าจิะเลวรัาย
                                 ่
                                      ู
                                                                  ั
                                                 ำ
                  ั
                                                              ่
                                     ็
                                                              �
                 สกเที่่าใด่นน พ่รัะเจิ้ากที่รังสามารัถนาไป็ใชิ้ และเป็ลยนมนให์้กลายเป็็น
                          �
                          ั
                     ่
                  ิ
                                                          ่
                                                               ำ
                                                       ู
                             ำ
                 ส�งที่�สวยงามสาห์รัับพ่รัะองค์ได่้ ผมยังคงไป็พ่ด่ที่�เรัือนจิาในกจิกรัรัมพ่ิเศษ
                                                                    ิ
                                                                         ่
                                            ่
                                            �
                             ่
                 ต่างๆ และแนนอนว่าผมจิะไป็เยยมถ้าพ่วกเด่กๆ ขอให์ผมไป็ แตน้�ไม่ใชิ่
                                                       ็
                                                                ้
                                                                    ั
                 นมตห์ลกของผม ตอนน้พ่นธิกจิรัถบัสคอส�งผมที่ำา และผมรักการัออกไป็
                  ิ
                    ิ
                                                     ิ
                                      �
                                           ิ
                                                   ื
                        ั
                                       ั
                                ำ
                             ื
                             �
                                                                      ื
                 ยงที่้องถนนเพ่อที่างานกบพ่วกเด่กๆ และพ่บป็ะกบพ่วกเขาในพ่นที่และใน
                                             ็
                                                                      �
                                                                         �
                                                          ั
                  ั
                                                                         ่
                                      ั
                 ชิ่วิตป็รัะจิาวันของพ่วกเขา ถ้าผมจิะม่พ่รัสวรัรัค์ใด่ๆ ในงานด่้านเยาวชิน
                         ำ
                                               ึ
                                                  ็
                                                              ิ
                                                            ่
                 อย่างเชิ่นความสามารัถในการัเข้าถงเด่กๆ เข้าใจิชิวตของพ่วกเขา และ
                                             �
                        ั
                                                        ั
                   ู
                     ุ
                                                ั
                                                                      ั
                                                                      �
                 พ่ด่คยกบพ่วกเขาอย่างจิรัิงใจิเก่ยวกบความรักของพ่รัะเจิ้า ที่งห์มด่น�น
                                                                             ั
                                                                           ั
                                   ำ
                                   �
                 กมาจิากความบอบชิาในอด่ตของผม อด่ตของผมคอส่วนห์น�งของตวตน
                  ็
                                                             ื
                                                                     ึ
                                        ่
                                                    ่
                 ของผมในวันน้ �
   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100