Page 46 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20E0CDD7E9CDA7A2C7D1ADE0C7D5C2A7BED4A7A4EC207769746820636F766572>
P. 46
~ ๔๖ ~

“พอ ขอห้ือลกู ทงั สองเดนิ ทางโดยสวัสสะดี อยา ไดมภี ยั ยะอนทรายตังหลายตงั
มวลมาต๋าํ มาตอ ง อยูด กี ดั เยน็ กินหวานไปใจๆ บเ ทา แตน ้ัน ตอ ไปน้ีเมือหนา เม่อื ไดก ิน
แขกกนั แลว ก็ขอหือ้ ฮักกนั แพงกนั มอี ะหยังหนกั เบากช็ ว ยกนั เต่อื มตมุ กันไป คอยปาว
คอ ยเตนิ กนั ไป ชว ยกนั หาบชวยกนั คอน บาวาเรอื่ งใหญเ รือ่ งหนอย อนั ใดท่พี อจะวาง
ขวางกข็ วางเหยี เนอ ”

เจาเหนือหวั เวยี งพงิ คกลาวอาํ นวยพรชัยแกก ารเดินทางยาวไกลในคร้งั น้ี โดย
คณะเดนิ ทางทง้ั หมดตางยืนพนมมือรับพรชัยอันนน้ั ดว ยความต้นื ตนั

“เจายา กข็ อหือ้ หลานตังสองอยดู มี ีสุข ชมุ เย็น ทกุ ขโศกรอนไหมอยา ไดม ากลํ้า
มากลาย คุณพระพุทธา คุณพระธัมมา คณุ พระสังฆา จุงไดม าปกหม หวั เกศเกลาเจาตัง
สอง เจาฟา เหย...ขาเจากแ็ กเ ฒามาปูนน้ี กม็ หี ลานคนเดยี ว รา ยดจี ะใดกฝ็ ากจม่ิ แดเ ตอ ะเจา
หลานนอยเหย...เจา กจ็ งปว รบตั คิ ลองวตั รอยา หอื้ ขาด หอ้ื ครพยาํ กนั เนอ หลานเนอ”

สิ้นสุดคาํ อาํ นวยพรจากมหาเทวี ท้ังหมดลว นพรอ มกลา วคาํ วา “สวาธเุ จา บาท
เจา ”

หลังจากที่ใหพ รชัยในครงั้ นแี้ ลว เจาเหนอื หัวเวียงพิงคจ งึ หันมาสั่งกบั หม่นื ตาง
เมอื ง อนั เปน หลกั ในการเดนิ ทางคร้งั นวี้ า “เอาละตอ นไี้ ป กห็ อ้ื อยใู นการควบคุมของ
หมื่นตา งเมอื งสเู จา ละหนา”

“บาทเจา ขา บาทเจาขอรบั รองดว ยชวี ติ ของขาบาทเจา วาจะสงเจาหญงิ ไปเถงิ
เมืองยองหว ย หอ้ื สวัสสดีชุผูแ ล บาทเจา” หมน่ื ตา งเมืองรบั คําแขง็ ขนั ซ่ึงภาระกิจครงั้ น้ี
เกี่ยวพนั กบั ความสัมพันธร ะหวา งบา นเมอื ง และความมนั่ คงของบานเมืองอยูใ นนนั้ ดว ย
นอกเหนอื จากการเกี่ยวดองกนั ดว ยการเปน เขยเปนสะใภของหนมุ สาวคหู น่งึ ทม่ี ยี ศมี
ศกั ดอิ์ ันเปน มง่ิ ของเมือง

เจา จันทแจมฟา จึงเขา ไปนอมกราบแทบเทา ของเจาเหนอื หัว และมหาเทวีตนยา
พรอมทงั้ พดู ขน้ึ วา “ขาเจา ขอไหวส ากราบลาเจา พอ เจาเหนือหวั แหงเวยี งพิงค กับตงั เจา
ยา ดแู ลองคตนโตยหนาเจา ตอนีไ้ ปเมอื หนา ขา เจาบไ ดอ ยปู วรบตั ลิ มุ ลาอยจู ่ิมใกล ขอหอ้ื
คณุ พระคณุ เจา เทวาอารกั ษ มเี จาหลวงคาํ แดงเปน เคาเปน ประทาน จงมาปกปกขรกั ษายัง
   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51