Page 24 - Τεύχος
P. 24
Συμπεράσματα Κεφάλαιο 2. Η εξέλιξη των χώρων εμπορίου και η λειτουργία του δημόσιου χώρου
2.1 Εισαγωγή
Συνοψίζοντας, το παρόν κεφάλαιο περιγράφει τα χαρακτηριστικά του
δημόσιου χώρου, μέσω διαφορετικών προσεγγίσεων, που έχουν διατυπωθεί Έως το παρόν σημείο της εργασίας, έχει ολοκληρωθεί η θεωρητική
σε μια προσπάθεια ερμηνείας του. Είναι σαφής η στενή σχέση του δημόσιου προσέγγιση της έννοιας του δημόσιου χώρου, από τη σκοπιά του νοήματος και
χώρου με τη δημόσια ζωή, καθώς ο πρώτος αποτελεί το πλαίσιο μέσα στο της λειτουργίας του, μέσω των μεταβολών που αυτή υφίσταται, κατά τη διάρκεια
οποίο εκτυλίσσονται οι συλλογικές δράσεις. Οι λειτουργίες της δημόσιας ζωής διαφορετικών και πολύπλοκων διαδικασιών της κοινωνίας. Το συγκεκριμένο
αποτελούνται από τις δραστηριότητες που συμβαίνουν στη δημόσια σφαίρα. Ο κεφάλαιο, αποτελεί το σημείο τομής της έννοιας του δημόσιου χώρου με το
δημόσιος χώρος έχει τη δύναμη να μετασχηματίσει την εκάστοτε επικρατούσα περιβάλλον των χώρων εμπορικών συναλλαγών, κύρια κατεύθυνση της παρούσας
τάξη πραγμάτων, ως μέσο έκφρασης και συνδιαλλαγής απόψεων, είτε μέσω της ερευνητικής εργασίας.
κοινωνικής επαφής, είτε μέσω δράσεων έκφρασης αντίστασης. Όμως, ακριβώς
επειδή ενσαρκώνει έντονα την κοινωνική συνθήκη ως φορέας της δημόσιας ζωής, Εν συνεχεία λοιπόν, επιλέγοντας μια παραγωγική συλλογιστική πορεία,
χαρακτηρίζεται από τις έννοιες της ποικιλίας, της αβεβαιότητας και του «ξένου». θα περιγραφεί η εξέλιξη των εμπορικών δομών και η λειτουργία του δημόσιου
Ένα σύνολο ανθρώπων, που στην κλίμακα ενός αστικού περιβάλλοντος είναι χώρου σε αυτούς, σε συνάρτηση με το εκάστοτε γενικό κοινωνικό, πολιτικό και
μεταξύ τους άγνωστοι, συνδέονται πάραυτα μέσω της συνθήκης της δημόσιας οικονομικό πλαίσιο οργάνωσης της πόλης και της κοινωνίας. Άλλωστε, ο δημόσιος
σφαίρας. χώρος είναι άμεσα συνδεδεμένος με την αστική ανάπτυξη, αφού η πόλη αποτελεί
σημείο αναφοράς όλων των θεωρητικών προσεγγίσεων που σχετίζονται με την
ανάλυση και την ερμηνεία του χώρου. Οι αλλαγές στην οικονομική και κοινωνική
Ο ασταθής χαρακτήρας του δημόσιου χώρου, σε συνδυασμό με την
πολυμορφία συμπεριφορών, δημιουργεί ένα σκηνικό μίμησης θεατρικής ζωή των πόλεων που αντανακλώνται στη σύνθεση και λειτουργία του δημόσιου
παράστασης. Η σκηνή που διαδραματίζεται, μεταβάλλεται ατέρμονα σε μια χώρου τους, τον μεταβάλλουν ταυτόχρονα με την ίδια την πόλη, τροποποιώντας
συνθήκη, που όσο περισσότερο ετερογενές και ποικίλο είναι αυτό αναφορικά με τη τα χαρακτηριστικά του (Γροζόπουλος, 2020).
δημόσια συναναστροφή, τόσο εντονότερη εμφανίζεται η αλληλεπίδραση μεταξύ
ατόμων και συμπεριφορών. Ο χαρακτήρας της δημόσιας σφαίρας αποτελείται Το μέσο σύνδεσης των οικονομικών διαδικασιών και του αστικού
από συνθήκες πολύπλοκες, συνεχώς μεταβαλλόμενες, που διαμορφώνουν νέα χώρου, αποτελεί η εμπορική δραστηριότητα, που εννοιολογικά ορίζεται ως η
αστικά τοπία, αλλά ταυτόχρονα δημιουργούν νέες ποιότητες του δημόσιου συστηματική διενέργεια συναλλαγών, δηλαδή αγορών και πωλήσεων, με την
χώρου. Ενώ πρόκειται για μια συνθήκη με πορεία απρόβλεπτη και απρόσμενη, η σταθερή επιδίωξη του κέρδους. Το εμπόριο αποτέλεσε πανάρχαια δραστηριότητα
δημόσια σφαίρα λειτουργεί ως μια ολότητα, άμεσα συνδεδεμένη με τον αστικό που πρωτοεμφανίστηκε όταν άρχισε να αναπτύσσεται η γεωργία και οι
δημόσιο χώρο στον οποίο εξελίσσεται. Στο επόμενο κεφάλαιο θα αναπτυχθεί το άνθρωποι άρχισαν να οργανώνονται σε κοινωνικές ομάδες (οικογένεια, γένος,
θέμα της ιστορικής πορείας του σχήματος δημόσιος χώρος - δημόσια ζωή, μέσα φυλή) (Παπασυμεών, 2011, 104). Tα πρώτα δείγματα εμπορικής δραστηριότητας
από τους χώρους εμπορικών συναλλαγών, με στόχο την ερμηνεία των μεταλλαγών ανιχνεύονται στη Νεολιθική εποχή που χρονολογείται στο 7000-3100π.Χ. Η πρώτη
που υπέστη το νόημα τους, από τους αρχαίους χρόνους έως τη σύγχρονη εποχή. αυτή μορφή ανταλλαγής βασιζόταν στην αξία της χρήσης των αγαθών και όχι στην
εμπορευματική του αξία. Δεν υπήρχε δηλαδή η επιδίωξη του εμπορευματικού
κέρδους, ούτε η εμπορική πράξη είχε κερδοφόρο σκοπό. Για αυτό και η νεολιθική
εποχή άλλωστε θεωρείται ως μια περίοδος μη εμπορευματικής οικονομίας
(Σαρηγιάννης, 1993, 95).
Οι πρώτες πόλεις στην ιστορία εμφανίστηκαν γύρω στα 3500π.Χ., στις
μεσοποτάμιες κοιλάδες του Νείλου στην Αίγυπτο, την Τίγρη και τον Ευφράτη
(Giddens, 2002, 614), που οργανώθηκαν στην αρχή σε πόλεις και στη συνέχεια
σε μεγάλα γεωργικά κράτη. Η οργάνωση της παραγωγής του πρωτογενούς και
23 Εννοιολογική προσέγγιση του δημόσιου χώρου Η εξέλιξη των χώρων εμπορίου στο πέρασμα του χρόνου 24
