Page 41 - Τεύχος
P. 41

Στην πόλη κυριαρχούν ο φεουδαρχικός πύργος και το κάστρο, ο καθεδρικός   2.5.2 Η μεσαιωνική πλατεία
 ναός με την κατοικία του επισκόπου και η κεντρική πλατεία – αγορά με το δημαρχείο,
 το κέντρο συντεχνιών και τη συνοικία των εμπόρων. Οι συντεχνίες αποτελούσαν
 την κύρια μορφή οργάνωσης της μεσαιωνικής πόλης και κατά την εμφάνιση τους      O  πυρήνας  της  εμπορικής  και  κοινωνικοπολιτικής  ζωής  είναι  η  πλατεία,
 αποτελούσαν απλούς συνδέσμους εμπόρων που προάσπιζαν τα δικαιώματα και τα   που βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης, στην τομή των δύο κύριων δρόμων
 προνόμια τους ως συλλογικές δομές. Λειτουργούσαν κατά κάποιο τρόπο κάτω από   και συνιστά το μοναδικό μεγάλο αδόμητο χώρο της πόλης. Αποτελεί το κέντρο
 τον έλεγχο της μοναρχικής εξουσίας, αλλά παράλληλα δεχόταν υποστήριξη για την   μιας ευρύτερης εμπορικής περιοχής με άξονα τον κύριο ή τους κύριους δρόμους
 ενίσχυση της αυτονομίας τους από τη θρησκευτική εξουσία (Miskimin, 1969, 108).   της  πόλης,  όπου  τα  καταστήματα  συνδυάζονται  με  τις  κατοικίες-εργαστήρια  ή
 Στην ακμή τους από τον 12ο  έως τον 15ο  αιώνα οι μεσαιωνικές συντεχνίες εμπόρων   βιοτεχνίες  των  εμπόρων-παραγωγών,  συνυπάρχουν  δηλαδή  η  παραγωγή  και
 και βιοτεχνών, έθεσαν σταδιακά σταθερές οικονομικές βάσεις και συντεχνίες στην   η  κατανάλωση  (Kostof,  1992,  96-97).  Έχει  κλειστή  και  συνήθως  μη  γεωμετρική
 οικοδόμηση της οικονομικής οργάνωσης της Ευρώπης, διευρύνοντας τη βάση των   διάταξη,  ενώ  περιτριγυρίζεται  από  κτίρια  με  τοξωτές  στοές  και  καταστήματα
 εμπόρων, των τεχνιτών και των τραπεζιτών που η Ευρώπη στηρίχθηκε για να κάνει   στο ισόγειο, και κατοικίες εμπόρων στους ορόφους, τα οποία αποτελούν νοητή
 τη μετάβαση από τη φεουδαρχία στον πρώιμο θα λέγαμε καπιταλισμό (Encyclo-  προέκταση  των  δρόμων  της  πόλης.  Οι  δρόμοι,  που  συχνά  είναι  δαιδαλώδεις,
 paedia Britannica, 2019).   οργανώνονται με καταστήματα ή πάγκους εμπόρων εκατέρωθεν. Συνιστούν τον
          τόπο συγκέντρωσης των δημόσιων λειτουργιών και δραστηριοτήτων, το πολιτικό,
          διοικητικό, θρησκευτικό, οικονομικό και ψυχαγωγικό κέντρο, που ενσωματώνει και
          την κατοικία (∆ηµητριάδης, 1995, 148 – 153).



















                              Εικόνα  29  :    Συντεχνία  οινοπαραγωγών,  λεπτομέρεια  σε
                              βιτρό στον Καθεδρικό ναό της Σαρτρ
 Εικόνα 28 :  Οργάνωση μεσαιωνικής πόλης, σκίτσο L. Teagraden
                 Τα εμπορικά καταστήματα βρισκόταν συνήθως στο ισόγειο του κτίσματος
    Ορίζοντας  λοιπόν  ένα  γενικό  πλαίσιο  κοινωνικοπολιτικής  οργάνωσης  και   όπου κατοικούσαν οι ιδιοκτήτες τους. Το ισόγειο με την εμπορική χρήση διέθετε
 λειτουργίας  της  μεσαιωνικής  πόλης,  σύμφωνα  με  τον  Φραγκόπουλο,  η  καίρια   συνήθως  ένα  πλατύ  παράθυρο  και  έναν  προεξέχοντα,  στεγασμένο  πάγκο  στην
 διαφορά  των  δύο  κοινωνικών  τύπων  οργάνωσης  της  αρχαίας  και  μεσαιωνικής   πλευρά της όψης προς το δρόμο για την εξυπηρέτηση των καταναλωτών και την
 πόλης,  είναι  το  γεγονός  ότι  ο  οικονομικός  εξορθολογισμός  του  μεσαιωνικού   έκθεση των εμπορευμάτων. Στα μεγάλα αστικά κέντρα, τα εμπορικά καταστήματα
 δημότη,  τον  ωθεί  στην  κατεύθυνση  της  μανιφακτούρας  και  της  βιομηχανίας,   με  κοινού  τύπου  εμπορικά  αγαθά  βρισκόταν  στην  ίδια  περιοχή  ώστε  να
 ορίζοντας τον τύπο του homo economicus (Weber, 2003, 218), ενώ η «πόλις» της   ικανοποιούνται ταχύτερα οι ανάγκες του καταναλωτικού κοινού και παράλληλα
 αρχαιότητας είναι ένας ανώτατος αμυντικός σύνδεσμος και ο αρχαίος πολίτης ήταν   να δημιουργείται μεγαλύτερη συγκέντρωση κόσμου και ακολούθως αύξηση των
 ένας homo politicus (Φραγκόπουλος, 2008, 26). Έχουν τεθεί οι βάσεις λοιπόν για   πελατών. Η τοποθεσία των εμπορικών καταστημάτων ήταν άμεσα συνδεδεμένη με
 την καπιταλιστική οργάνωση και κυριαρχία της στην πόλη.  τον τύπο των αγαθών προς πώληση (Kostof, 1992, 92-93).


 39  Η εξέλιξη των χώρων εμπορίου στο πέρασμα του χρόνου   Η εξέλιξη των χώρων εμπορίου στο πέρασμα του χρόνου  40
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46