Page 324 - EBOOK_Sejarah Islam di Nusantara

CATATAN — 303

Bruining, 1877). Lihat juga S.J. van den Berg, “Levensbericht van Mr. L.W.C. van den
Berg”, Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde, 1928: 16–30.
83. Minhâdj at-Tâlibîn, Le guide des zélés croyants: Manuel de jurisprudence musulmane selon le
rite de Châf ’i, 2 vol. (Batavia: Imprimerie du Gouvernement, 1882–84).
84. Van den Berg, “Devotie der Naqsjibendîjah” (lihat Bab 3, cat. 111).
85. Van den Berg, “Devotie der Naqsjibendîjah”, 175.
86. Holle, “Mededeelingen over de devotie der Naqsjibendijah” (lihat Bab 3, cat. 64).
87. L.W.C. van den Berg, Le Hadhramout et les colonies Arabes dans l’archipel Indien (Batavia:
Imprimerie du Gouvernement, 1886).
88. Van den Berg, “Mohammedaansche godsdienstonderwijs”, 521.
89. Van den Berg, “Mohammedaansche godsdienstonderwijs”, 547, 554.
90. Van den Berg, “Mohammedaansche godsdienstonderwijs”, 521.
91. Residen Soerakarta, Spaan, kepada GG, Soerakarta 15 Oktober 1888, geheim; dalam MR
1888, no.728.
92. V.S., “Mohamedaansche-godsdienstige broederschappen”, TNI 20–2 (1891): 187–205.
Bdk. Louis Rinn, Marabouts et khouan: Étude sur l’Islam en Algérie (Algiers: Jourdan, 1884).
Rinn menjabat Kepala Dinas Pusat Urusan Pribumi untuk Gubernur Jenderal Algeria.
93. MR 1889, no. 41.

BAGIAN TIGA: ORIENTALISME DIGUNAKAN
1. C. Snouck Hurgronje, “Mohammedaansch recht en rechtswetenschap: Opmerkingen
naar aanleiding van twee onlangs verschenen brochures”, (1885) dalam VG II, 231–47,
pada 233–34. Penekanan asli.
Tujuh: Renungan-Renungan dari Jauh mengenai Sebuah Koloni Penting,
1882–1888
1. LOr. 7935–i, 2.
2. LOr. 7935–e.
3. Lihat catatan tambahan Fahmi mengenai buku ini pada sebuah kartu bisnis yang
ditemukan dalam LOr. 7935–e.
4. C. Snouck Hurgronje, “De laatste vermaning van Mohammed aan zijne gemeente,
uitgevaardigd in het jaar 1880 N.C. vertaald en toegelicht”, (1884) dalam VG I, 125–44,
pada 144.
5. C. Snouck Hurgronje, “Nieuwe bijdragen”, 1 (lihat Bab 2, cat. 36).
6. C. Snouck Hurgronje, Ulasan atas L.W.C. van den Berg, Minhâdj at-Tâlibîn, Le guide des
zélés croyants: Manuel de jurisprudence musulmane selon le rite de Châf ’i, (1883) dalam VG
VI, 3–18.
7. Pamf et-pamf et al-Madani digunakan oleh Snouck pada 1890-an, sementara tawaran
diskonnya memperkaya koleksi Universitas Leiden melalui Messrs Brill. Snouck Hurgronje,
“Eenige Arabische strijdschriften”, 149–88 (lihat Bab 3. cat. 125); J.J. Witkam, “Inleiding”,
dalam C. Snouck Hurgronje, Mekka in de tweede helft van de negentiende eeuw: Schetsen uit
het dagelijks leven, J.J. Witkam, ed. dan terj. (Amsterdam/Antwerp: Atlas, 2007), 21; Carlo
Landberg, Catalogue de manuscrits arabes provenant d’une bibliothèque privée à al-Medîna et
appartenant à la maison E.J. Brill (Leiden: Brill, 1883). Al-Madani bukanlah satu-satunya
orang Arab yang ditemui Snouck di Leiden pada 1883. Snouck belakangan merujuk pada
diskusi-diskusi dengan seorang Azhar, Khalid b. ‘Abdallah b. Abi Bakr. Snouck Hurgronje,
“Een en ander”, 37, cat. 2 (lihat Bab 3, cat. 57).
8. Van der Velde, Indische Liefde, 283 (lihat Bab 5, cat. 47); Marieke Bloembergen, Colonial
Spectacles: T e Netherlands and the Dutch East Indies at the World Exhibitions, 1880– 1931,
Beverley Jackson (terj.) (Singapura: NUS Press, 2006).