Page 42 - ΕΛΕΜΑΣΥΝ-Πρακτικά

Τα βιβλία διακρίνονται για την πλούσια θεματολογία τους, τη γλαφυρότητα, την αυθεν-
τικότητα, την ακρίβεια των στοιχείων, την παραστατικότητα των εικόνων, την ομαλή και
ου
ρέουσα αφήγηση που νοερά μας μεταφέρει στην Κων/πολη του 20 αιώνα.

Όλα μαζί συνθέτουν ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο, στην ιστορία της και σε όλες
εκείνες τις μικρές ή μεγάλες στιγμές ενός μικρόκοσμου που ίσως δεν υπάρχει πια ή έχει
αλλάξει.

Στις σελίδες τους ζωντανεύει η ζωή των Ελλήνων της Πόλης και η συνύπαρξή τους με
ένα μωσαϊκό εθνοτήτων, οι γειτονιές, τα ήθη και έθιμα, οι λαϊκές αντιλήψεις, η κουζίνα,
τα επαγγέλματα, τα ελληνικά σχολεία, τα μνημεία, τα στερεότυπα, η θρησκεία, η
γλώσσα, τα γράμματα, οι τέχνες, τα οράματα, οι μνήμες και γενικότερα η μακραίωνη
πολιτισμική παράδοση.

Η Πόλη είναι η μεγάλη πρωταγωνίστρια, που με τρόπο μαγικό ταξιδεύει τον αναγνώστη
στα σοκάκια όχι μόνο μιας πολυπολιτισμικής και κοσμικής μεγαλούπολης, αλλά κυρίως
στα σοκάκια της μνήμης. Κι ο αναγνώστης αφήνεται να αφουγκραστεί το σφυγμό της…

Και στο τέλος… πάντα η αίσθηση του ανολοκλήρωτου, του μετέωρου, της νοσταλγίας,
της προσμονής…

Τα θέματα που ο νέος αναγνώστης εκμαιεύει από τα κείμενα είναι πολλά, επισημαί-
νουμε κάποια εξ αυτών:

Η ομογενειακή εκπαίδευση

Πολλά σχολεία ελληνικά. Αστική σχολή Σταυροδρομίου, Μεγάλη του Γένους σχολή,
Ιωακείμειο, Ζωγράφειο, Ζάππειο Παρθεναγωγείο. Το Ζάππειο πρωτοποριακό, όπως
δηλώνεται στο βιβλίο του Δεύτου, - χτίστηκε επί Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ του Β’ , από
τον Κωνσταντίνο Ζάππα, το 1875-, παρείχε στις κοπέλες καλλιέργεια μουσικής, εικα-
στικών, ξένων γλωσσών, θεάτρου. Οι μαθήτριες ήταν εσώκλειστες και είχαν δικαίωμα

εξόδου, από το μεσημέρι του Σαββάτου μέχρι το δειλινό της Κυριακής. Έμεναν σε δω-
μάτια μαζί με άλλα κορίτσια. Φορούσαν ειδική ενδυμασία, δηλαδή στολή. Τα κορί-
τσια που αποφοιτούσαν από εκεί είχαν τεράστια κοινωνική αποδοχή και τις ονόμαζαν
χαρακτηριστικά «Θυγατέρες της Ανατολής».

Ενώ το Ζωγράφειο επιβλητικό εξωτερικά με πλούσιο διάκοσμο και δυο ορόφους ήταν
λιγότερο αυστηρό. Στην αυλή υπήρχε η προτομή του Βορειοηπειρώτη ευεργέτη Χρη-
στάκη Ζωγράφου και τυπικά την προτομή του Κεμάλ. Σκάλες δεξιά και αριστερά που
οδηγούσαν στις αίθουσες του πάνω ορόφου. Στον πάνω όροφο βρίσκονταν οι αίθουσες
διδασκαλίας και στο ισόγειο τα γραφεία, το Ιωακείμειο δε- που πια δε λειτουργεί- ήταν
περιζήτητο σχολείο.