Page 44 - TH Edition Ver3
P. 44

42


                                                           ่
                                                                                              ่
                       เสยฺยถิทํ – อย่างไร+นี้ (ได้แก่)/ รญฺญํ – แกพระราชาทั้งหลาย/ ราชมหามตฺตานํ – แกราชม
               หาอ ามาตย์ทั้งหลาย/ ขตฺติยานํ – แก่กษัตริย์ทั้งหลาย/ พฺราหฺมณานํ – แก่พราหมณ์ทั้งหลาย/ คหปติ
                                                  ่
               กานํ – แก่คหบดีทั้งหลาย/ กุมารานํ – แกกุมารทั้งหลาย/
                       “อิธ – ในที่นี้/ คจฺฉ – จงไป/ อมุตฺราคจฺฉ – ในที่โน้น+จงมา/ อิทํ – ซึ่งสิ่งนี้/ หร – จง

               น าไป/ อมุตฺร – จากที่โน้น/ อิทํ – ซึ่งสิ่งนี้/ อาหรา”ติ – จงน ามา”ดังนี้/ อิติ – ดังนี้/ วา – หรือว่า/
                       อิติ  –  ดังนี้/  เอวรูปา  –  เห็นปานนี้/  ทูเตยฺยปหิณคมนานุโยคา  –  จากการท าหน้าที่เป็น

               ตัวแทนและผู้สื่อสาร/ ปฏิวิรโต – ทรงเว้นขาดแล้ว/ สมโณ – พระสมณะ/ โคตโม’ติ – โคดม’ดังนี้/
                       อิติ – ดังนี้/ วา – หรือว่า/ หิ – ก็/ ภิกฺขเว –  ดูกรภิกษุทั้งหลาย/ ปุถุชฺชโน – ปุถุชน/

               ตถาคตสฺส – ซึ่งตถาคต/ วณฺณํ – ซึ่งค ายกย่อง/ วทมาโน – เมื่อกล่าว/ วเทยฺย. – พึงกล่าว/

                       ๒๐. “ยถา – ฉันใด/ วา – หรือว่า/ ปเนเก – ก็+บางพวก/ โภนฺโต – ผู้เจริญ/ สมณพฺ
               ราหฺมณา  –  สมณพราหมณ์ทั้งหลาย/  สทฺธาเทยฺยานิ  –  ที่เขาให้ด้วยศรัทธา/  โภชนานิ  –  ซึ่ง

               โภชนาหารทั้งหลาย/ ภุญฺชิตฺวา – ฉันแล้ว/ เต – สมณพราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น/ กุหกา – เป็นผู้พูด
               หลอก/ จ – ด้วย/ โหนฺติ – ย่อมเป็น/ ลปกา – เป็นผู้ลวง/ จ – ด้วย/ เนมิตฺติกา – เป็นผู้เลียบเคียง/

               จ – ด้วย/ นิปฺเปสิกา – เป็นผู้พูดหว่านล้อม/ จ – ด้วย/ ลาเภน – ด้วยลาภ/ ลาภํ – ซึ่งลาภ/ นิชิคึสิ

               ตาโร – เป็นผู้พูดและเล็ม/ จ – ด้วย/
                       อิติ – ดังนี้/ เอวรูปา – เห็นปานนี้/ กุหนลปนา – จากการพูดหลอกลวง/ ปฏิวิรโต – ทรง

               เว้นขาดแล้ว/ สมโณ – พระสมณะ/ โคตโม’ติ – โคดม’ดังนี้/

                       อิติ – ดังนี้/ วา – หรือว่า/ หิ – ก็/ ภิกฺขเว –  ดูกรภิกษุทั้งหลาย/ ปุถุชฺชโน – ปุถุชน/
               ตถาคตสฺส – ซึ่งตถาคต/ วณฺณํ – ซึ่งค ายกย่อง/ วทมาโน – เมื่อกล่าว/ วเทยฺย. – พึงกล่าว/

                                           มชฺฌิมสีลํ – มัชฌิมศีล/ นิฏฺฐิตํ. – จบแล้ว/
                                                     มหาสีลํ – มหาศีล/

                       ๒๑. “ยถา – ฉันใด/ วา – หรือว่า/ ปเนเก – ก็+บางพวก/ โภนฺโต – ผู้เจริญ/ สมณพฺ

               ราหฺมณา  –  สมณพราหมณ์ทั้งหลาย/  สทฺธาเทยฺยานิ  –  ที่เขาให้ด้วยศรัทธา/  โภชนานิ  –  ซึ่ง
               โภชนาหารทั้งหลาย/ ภุญฺชิตฺวา – ฉันแล้ว/ เต – สมณพราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น/ เอวรูปาย – เห็น

               ปานนี้/ ติรจฺฉานวิชฺชาย – ด้วยเดรัจฉานวิชา/ มิจฺฉาชีเวน – ด้วยมิจฉาชีพ/ ชีวิตํ – ซึ่งชีวิต/ กปฺเปนฺ
               ติ – ย่อมเลี้ยง/

                                               ่
                       เสยฺยถิทํ – อย่างไร+นี้ (ได้แก)/ องฺคํ – การท านายอวัยวะ/ นิมิตฺตํ – การท านายต าหนิ/ อุปฺ
               ปาตํ – การท านายโชคลาง/ สุปินํ – การท านายฝัน/ ลกฺขณํ – การท านายลักษณะ/ มูสิกจฺฉินฺนํ –
               การท านายหนูกัดผ้า/ อคฺคิโหม – การท าพิธีบูชาไฟ/ ทพฺพิโหม – พิธีเบิกแว่นเวียนเทียน/ ถุสโหม –
                                                                    ํ
                                                                                                 ํ
                                         ํ
                                                              ุ
                                                                   ํ
                                                                                                 ํ
                                        ํ
               พิธีซัดแกลบบูชาไฟ/ กณโหม – พิธีซัดร าบูชาไฟ/ ตณฺฑลโหม – พิธีซัดข้าวสารบูชาไฟ/ สปฺปิโหม –
                                       ํ
                                                                  ํ
               พิธีเติมเนยบูชาไฟ/ เตลโหม – พิธีเติมน้ ามันบูชาไฟ/ มุขโหม – พิธีพ่นเครื่องเซ่นบูชาไฟ/ โลหิตโหม  ํ
               –  พิธีพลีกรรมด้วยเลือด/  องฺควิชฺชา  –  วิชาดูอวัยวะ/  วตฺถุวิชฺชา  –  วิชาดูพื้นที่/  ขตฺตวิชชา  –
                                                                                              ฺ
               วิชาการปกครอง/ สิววิชฺชา – วิชาท าเสน่ห์/ ภูตวิชฺชา – เวทมนตร์ไล่ผี/ ภูริวิชฺชา – วิชาตั้งศาลพระ
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49