Page 23 - Naklen Öyküler
P. 23

tacaktı: Elif benden uzak durdukça, kendimi bir bataklığa çekilir gibi
             hissediyordum. Neredeyse belime dek çekilmiştim ki can havliyle,
             kendimden hiç beklemediğim bir ataklık gösterdim. Okul çıkışında

             onu bekledim. Yalnız olduğu bir ânı kolladım. Yanına yaklaştım.
             Dizlerimin bağı çözülmek üzereydi. Yüzüme kaygılı baktı, “N’oldu
             sana, yüzün bembeyaz?” demesiyle bayılacak gibi oldum. Topar-
             landım ve boğazımda bir perdenin arkasında saklanan sesimi ikna

             edip konuşmaya başladım. Ona, “Elif, benim için ne kadar değerli
             olduğunu sana anlatmak istiyorum. Aklım hep sende… Uzağımda
             gördükçe  kolum  kanadım  kırılıyor.  Bazen  öyle  bir  bakıyorsun  ki
             kendimi dünyanın hâkimi sanıyorum. Kimi zaman da görünmezlik

             pelerini giymiş bir meczup. Yanımda olduğunu bilmeye ihtiyacım
             var. Anlıyor musun?” dedim. Bakışlarından ne düşündüğünü anla-
             mak olanaksızdı. Biraz bekledi ve “Anlıyorum. Yanındayım.” dedi.
             Dilim tutulmuştu. O da zaten bir şey söylememe zaman bırakmadan

             yanımdan hızlıca uzaklaştı. O gece sabah bir türlü olmadı. Onunla
             karşılaşacağım ânı defalarca ve her defasında daha ayrıntılı düşle-
             dim. Sonunda gün ağardı. Erkenden okula gittim. Son teneffüsten
             önce Elif’i göremedim. Aklımı ne derse ne kitaba verebildim. Son

             teneffüste de yanımdan bana bakmadan geçmesiyle neye uğradığımı
             şaşırdım. Bir daha yan yana bile gelmeden okul bitti. Yaşamındaki
             hangi terk ediliş daha çok acı verdi, ben bile karıştırır oldum.


                    Sermet eve gider gitmez defterinden birleşik iki yaprak daha
             kopardı. Serbest çağrışımla bu ve bunun gibi başka örnekleri içini
             boşaltırcasına yazdı. Yazdıkça rahatladı. Hepsine topluca dışardan
             baktı. İşte lanet dediği buydu. Ortaya çıkış, var gibi yapış, birden

             yok oluş… Her biri dünyasındaki sevgisizliği perçinleyen, umudunu
             çalan ve kendini yaşamdan çekmesi için bir neden daha sunan benzer
             kaybedişler… Sonu gelmedikçe devam etme gücünü bulamayacağı-
             nı çok iyi gördüğü için insanlardan kaçmayı seçtiren aldatılışlar…

             Kilit noktalarından birini daha bulmuştu. Bunu doktoruna anlatmak
             için sabırsızlandığını fark etti.


                                                                                      23
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28