Page 18 - Naklen Öyküler

Sermet’i eve gider gitmez yazmaya iten, daha ilk mektupta
bunun ne işe yarayacağını fark etmesi olmuştu. Yazdıklarını aynı
yöntemle doktoruna ulaştırıp hakkında konuşacakları zamanı bekle-

meye koyuldu.

YÖNELME HÂLİ (-e hâli)

Annesinin Sermet’e dünyanın merkezi olduğunu hissettirdiği,
onu dizinin dibinden ayırmadığı ve Sermet’in de ona katıksız bir
hayranlık duyduğu, öte yandan babasıyla ilgili hemen hiçbir anısı
olmadan geçen çocukluğundan sonra ilk gençlikte işler tersine dön-
dü. Öyle ki annesine yaşam boyu küs kalacaktı. Sermet, babasını

terk ettiği, üstelik Sermet’e de babasıyla kalmak dışında seçenek
bırakmadığı için annesini affetmiyordu. O sırada Sermet on beş ya-
şındaydı. Annesinin, yakın ve uzak çevresindeki herkesi karşısına

alarak, üstelik de çocuklarından vazgeçerek aileyi paramparça etti-
ğini düşünüyor, iki dünya bir araya gelse benim annem yok, diyor-
du. Bu durum, Doktor Ejder Bey’in Sermet’e nihai tanıyı koymasını
sağlayacak en değerli ipuçlarını içeriyor olmalıydı. Anneden kopuş,
hele de bu türden bir terk ediliş, bütün travmaların kraliçesiydi. Psi-

kiyatristler ‘çocukluğuna inelim’ dediklerinde asıl aradıkları bilgi,
anneyle olan ilişkiydi. Başlarda Sermet’e sevgisini en yoğun şekilde
hissettiren ve annesinden başka güvenecek kimse olmadığına onu

ikna eden, babaannesinin onu gözden çıkardığını ikide bir dile ge-
tirerek kadınlar arasındaki gerginliğin ortak nesnesi olmasına yol
açan annesi birdenbire ortadan yok oldu. Sermet’in tutunacak dalı
kalmamıştı. Düştü. Babalı ve babaanneli yaşamın ortasına, onların
biricik prensi olan Hasan’ın yanına… Sevgisiz günler geçireceği bir

cezaevine düşmüş gibi...

O yaşa dek babasıyla paylaşımları olmaması rastlantı değilmiş.

18