Page 24 - Tuğba Zengin

Babam bize dönerek:

“Çocuklar, sucuklar pişti hadi gelin!” Diye seslendi. Çok

sevinmiştik. Sabırsız bir şekilde oraya doğru atıldım:

"Heey! O zaman soğutmadan yemeğe başlayabiliriz."
Hızla bir ekmek alıp yemeye başladım. Sanırım farkında

olmadan üç tane çeyrek ekmek yemiştim. Babam bahçedeki herkese

tek tek ikramda bulundu. Böylece tüm bahçe sucuk ekmeleri yiyerek

enerji toplamıştı. Yemeğimiz bir çırpıda bitiverdi. Çok lezzetli olduğu

için beğenmiştim, bahçedeki birçok kişi de benimle aynı fikirde

görünüyordu.

Karnımız doyunca hep birlikte kardan adam yapmaya karar

verdik. Karları bir araya toplamaya başladık. Bunu yapmak için önce
karları yuvarladık. Böylece üç ayrı kar topu yaptık: en büyük top alt

kısmı, ortanca top gövdesi, küçük top ise kafası oldu. Burnuna bir

havuç kondurduk, gözleri ve ağzı için zeytin taneleri kullandık. Ağaç

dalları ile kollarını yaptık. Üşümesin diye ise boynuna atkı sardık.

İşte kardan adamımız hazır bile.

Sıra geldi kartopu savaşı yapmaya. Hepimiz birbirimize

avuçlarımızda topladığımız karları atmaya başladık. Çok iyi

anlaştığım bir arkadaşım bile olsa hınçla ona karları fırlatmaktan
geri kalmadım. Babam bana çok sert atışlar yapınca aramızda küçük

bir atışma bile yaşandı. Ama ben onu ıslatmayı başardım ve o da

vazgeçmek zorunda kaldı. Kar topu savaşı bitince sadece babam

değil, hepimiz ıslanmıştık. Tir tir titremeye başladık, üşümüştük.

Annelerimiz bu duruma çok endişelendi. Çünkü hasta olmamız güçlü

bir ihtimaldi. Şansımıza bir şey olmadı. Sanki o kadar çok yemek

yememiş gibi bütün yediklerimizi de eritmiştik. Akşama doğru hava

çok soğuduğundan evlerimize dağılmak zorunda kaldık.

24