Page 20 - Tuğba Zengin

“Babanın arkadaşının annesi korona olmuş, oğlu da test

yaptırmış, onun sonucu da akşama doğru çıkar.” Dedi.

“İnanamıyorum, anne bu söylediklerin doğru mu?” Diye sordum.

Annem üzüntülü bir ses tonu ile:
“Evet kızım, maalesef. Umarım baban arkadaşının yanında

maskeyle durup sosyal mesafesine dikkat etmiştir.” Diyerek

endişesini dile getirdi.

“Umarım anne.” Derken ben de biraz tedirgin hissediyordum.

Bu haberi aldığımda biraz kitap okumanın beni rahatlatacağını

düşündüm ve öyle de oldu. Odama geçip yatağıma uzandım. O

günlerde macera türü kitapları çok seviyordum. Heyecan dolu bir

kurgusu olan kitabımı yaklaşık bir saat kadar okudum.

Akşam olduğunda babamın arkadaşının test sonucu öğrenmiştik.

Sonuç ne yazık ki pozitifti. Babam tedbirli olmak için o akşam iş

yerinde kalmayı tercih etti. Çünkü o da hasta olabilirdi. Bu yüzden

sabah test yaptıracaktı. O da hasta olma korkusu yaşıyordu ve bu
korku her geçen dakika daha da artıyor olmalıydı. O akşam saatler

geçmek bilmedi.

Sabah olunca babamın erken saatte test yaptırdığını ve sonucun

da öğleye doğru çıktığını öğrendik. Öğlen annemi aramıştı ve

telefondaki ben de konuşmalarını dinlemeye başladım. Babam:

“Selda, test sonucum negatif çıktı!” Diye müjde verdi. Ben de

hemen konuşmaya dahil olarak:

“Babacım bu habere çok sevindim!” Diye seslendim.
“Evet kızım, ancak tedbir amaçlı birkaç gün daha iş yerinde

kalacağım.” Ben de neşemi hiç bozmadan:

“Olsun babacığım, sonucunun negatif olması her şeye değer.”

Diye cevap verdim. O an kendimi çok rahatlamış hissetmiştim.

20