Page 44 - Tuğba Zengin

Önce makarna yapmak için gereken malzemelerini çıkardık:

kıyma, yağ, çiğ makarna, biraz da su… Sonra babam bana nasıl

başlayacağımızı tek tek anlattı ve ardından makarnayı hazırlamaya

başladık. İlk olarak makarnayı, sonra kıymayı hazırladık. Tabii ki
sonunda da ikisini birbirine karıştırdık. Karışımı ocağa koyduk ve

masayı hazırlamaya başladık. Boyum yüksek raflara yetişmediğinden

babam tabakları, bardakları tezgâha indirdi. Ben de alttaki

dolaplardan çatal, kaşık ve bıçakları çıkarttım. İlk önce kendi

çıkarttıklarımı götürdüm, sonra da babamın tezgâha koyduklarını.

Babam da o sırada makarnanın pişip pişmediği kontrol ediyordu.

Sonunda makarnamız yenecek kıvama gelmişti. Babam

makarnayı tabaklara yavaşça koymaya başladı. Tam masayı

oturacaktık ki annem de geldi. Onu gördüğümüze şaşırmıştık. Çünkü
daha geç geleceğini düşünüyorduk. İşten geldiği için hemen elini

yıkadı ve biz de o sırada ona bir tabak çıkarıp makarna koyduk.

Hepimiz beraber masaya geçtik ve yemeğimizi yemeye başladık.

Yemekte her zamanki gibi benim derslerimden ve annemle babamın

işlerinden konuştuk. Yemek masası sohbetlerini çok severdik.

O gün ilk defa makarna yaptığım için mutlu ve gururlu

hissediyordum. Yepyeni bir şey öğrenmiştim. Babamla birlikte

makarna yaparken işbirliği yapmanın önemini de bir kez daha

anlamış oldum. Ancak babam olmasa birçok işi o kadar kolay
yapamayacağımı biliyordum. Onun bana özellikle yeni olduğum

konularda destek olması çok önemliydi. Annem ve babam da benim

ilk makarnamı bütün akşam onu öve öve bitiremediler. Onlar da beni

cesaretlendirmeye çalışıyor olmalıydılar. Her şey bu haliyle ne

güzeldi.

44