Page 48 - Tuğba Zengin

eğildim. Fakat bu boşluk küçücüktü. Eren benden küçük olmasına

rağmen o bile geçmekte zorlanabilirdi. Yine de ona deliği gösterdim.

İlk başta çok sevindi, ama benim giremeyeceğimi anlayınca da

hevesi kursağında kaldı.

İkimizin de bu küçücük boşluktan içeri nasıl girebileceğini

düşünmeye başladık. Önce ben ona göre daha iri olduğum için ben

içeri girmeyi denedim. Ama bir türlü olmadı. Sonra defalarca girmek

için çeşitli yollar denedik. Hatta bir ara montlarımızı bile çıkarıp

boşluktan geçmeye çalıştık. Bu kez zor da olsa geçmeyi

başarmıştım, fakat çorabım yırtılmış ve ayağım da birçok yer

hafifçe kanamaya başlamıştı. Eren ise beni dışarıda bekliyordu. Daha

fazla vakit kaybetmek istemedim ve onun boşluktan içeri girmesine
yardım ettim.

Nihayet ikimiz de sahaya girmeyi başarmıştık. O an çok mutlu

olduğumuzu hatırlıyorum. İlk önce kar topu oynamaya başladık, o

sırada ayağımdaki acıyı unutmuştum. Sonra yere uzanıp ellerimizi

ve bacaklarımızı açarak “kardan melek” yapmaya karar verdik. Ben

yere uzanmıştım ki bacaklarımın çok kötü yandığını fark ettim. Kısa

bir süre sonra acıya dayanamayıp hemen kalktım. Eren ise hâlâ

yatmaya devam ediyordu. Ben de onu izliyordum. Bir süre sonra o
da ayağa kalktı. Sonra birlikte kar topu savaşı yaptık ve karlarla

bolca oyun oynadık. Bu anlar çok eğlenceliydi. Ama kardan adam

yapmak aklımıza bile gelmemişti. Yaklaşık yarım saat eğlendikten

sonra annelerimiz merak etmesin diye eve dönmeye karar verdik.

Ben çok keyifli olduğum için ayağımdaki sızıyı unutmuştum, zaten

kanaması da durmuştu. Ancak oradan tekrar çıkmak için geçerken

biraz daha çizildi ve tekrar kanamaya başladı.

48