Page 58 - Tuğba Zengin

kelimelerden bahsediyorlardı. Masadaki sohbeti anlamasam da çok

mutlu hissediyordum, çünkü bugün kuzenimle bir sürü oyun

oynayabilecektim. Kahvaltımız bitince denize gitmek için

hazırlanmaya başladık.

Denize Kuzenim Ahmet, ben ve dedem beraber gidecektik.

Oraya vardığımızda hava çok ama çok sıcaktı. Hemen denize girmek

istiyorduk. Dedem ikimizin de elini tuttu ve sahile doğru yürüdük.

Kıyıya ulaştığımızda ben hemen suya girmek istedim. Dedem bana

dönerek:

“Acele etmeyin, daha su ısınmamıştır, soğuktur, hasta

olursunuz sonra!” Dedi. Ben de ısrarcı bir şekilde:

“Ama dede, hemen girelim! Sonra insanlar gelecek ve deniz
kalabalık olacak.” dedim. Sonra Ahmet’e fısıldadım:

“Ahmet, ikili tatlı surat!”. Ahmet kafasını salladı ve ikili tatlı

surat yaptık. Bu ikimizin büyükleri ikna etmekte kullandığımız bir

yüz ifadesiydi.

Dedem, yüzümüzü görünce bize karşı koyamadı tabii:

“Haydi madem, denize girelim.” Dedi.

“Oleyyy!”

Bence deniz çok güzeldi; ama dedem denizin çok soğuk

olduğunu söyleyerek bizi yine de uyarıyordu. Ahmet ve ben onu
dinlemedik, hatta ona da denize girmesi için ısrar ettik. Dedemi

sonunda ikna edince üçümüz birden denizde su oyunları oynamaya

başladık. Hep zamanki gibi çok eğlenmiştik. Biz suda çok az zaman

geçirdiğimizi düşünüyorduk ama dedem bizi sudan çıkarma ısrarını

sürdürüyordu. Biz de kuzenimle dedemin ayaklarından tuttuk ve

onun da çıkmasını engellemeye çalıştık. O da bizi kırmadı ve biraz

daha kalmak zorunda kaldı:

58