Page 61 - Tuğba Zengin
P. 61
Bisiklet Turu
Su KARAKAYA
Sokağa çıkma yasakları nedeniyle biz gençlerin günlerce evde
tıpkı bir hapis hayatı yaşadığı zamanlardı. Şöyle bir baksan, aylardan
mayıstı. Ama evde kaldığımız süre boyunca baharın geldiğini,
doğanın uyandığını anlamamıştık bile. Ben de ilk defa evde bu kadar
uzun süre kalıyordum ve çok sıkılıyordum. Anneme sadece birkaç
dakika sokağa çıkmak için yalvarmış, ama kabul ettirememiştim.
Aylar sonra nihayet, bizlere sokağa çıkma izni verilen o gün gelmişti.
Annem de bunu öğrenince insafa geldi elbette.
Çarşamba günü sokağa çıkabileceğimiz verilen ilk gündü. Ben,
annem, kardeşim, ilkokul arkadaşım İrem ve İrem’in annesi dışarıya
çıktık. Dışarıya çıkınca önce etrafıma merakla bakındım. İnsanları
bir süre izledim. Uzun zamandır bu kadar insanı bir arada
görmemiştim. Malum hepimiz salgın yüzünden haftalarca evden
çıkamamıştık.
Hep birlikte sahile doğru yürümeye başladık. Herkes birbiriyle
hiç durmadan sohbet ediyordu. Çünkü hepimiz birisiyle konuşmayı
çok özlemiştik. Sahile ulaşmak için tren istasyonundan geçmemiz
gerekiyordu. Geçerken korona ile ilgili uyarılar gördük. Yerlerde
“Lütfen sağlığımız için sosyal mesafeyi koruyalım.” gibi cümleler
yazıyordu. Duvarlara ellerimizi temizlememiz için dezenfektanlar
asılmıştı. Covid 19 önlemleri bizim ilgimizi fazlasıyla çekmişti. İlk
kez böyle bir durumla karşılaşmış olmanın şaşkınlığı içindeydik.
61