Page 24 - 2557 เล่ม 1

๒๔

ค าพิพากษาศาลฎีกาที่ ๓๐๙/๒๕๕๗ พนักงานอัยการจังหวัดอุทัยธานี โจทก์

นายพลวัต มุขนาค ผู้ร้อง
นางสาวสมจิตรหรือจี๊ด

สอนนารายณ์ จ าเลย

ป.อ. ขอคืนของกลาง มาตรา ๓๖
พ.ร.บ.วิธีพิจารณาคดียาเสพติด พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๑๖, ๑๘, ๑๙

การขอคืนรถจักรยานยนต์ หมายเลขทะเบียน งตข ชลบุรี ๙๖
ของกลาง ตาม ป.อ. มาตรา ๓๖ เป็นผลสืบเนื่องมาจากคดีที่ศาลชั้นต้น

พิพากษาลงโทษจ าเลยและริบรถจักรยานยนต์ของกลางตาม พ.ร.บ.ยาเสพ

ติดให้โทษ พ.ศ.๒๕๒๒ ดังนี้ จึงเป็นคดีความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดอันอยู่ใน

บังคับของ พ.ร.บ.วิธีพิจารณาคดียาเสพติด พ.ศ.๒๕๕๐ ด้วย ซึ่งมาตรา ๑๘

วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าว บัญญัติว่า “ให้ศาลอุทธรณ์พิจารณา
พิพากษาหรือมีค าสั่งโดยมิชักช้า และภายใต้บังคับแห่งบทบัญญัติมาตรา ๑๖

และมาตรา ๑๙ ค าพิพากษาหรือค าสั่งของศาลอุทธรณ์เฉพาะการกระท าซึ่งเป็น

ความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดให้เป็นที่สุด” และมาตรา ๑๙ วรรคหนึ่ง บัญญัติ

ว่า “ในกรณีที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาหรือมีค าสั่งในคดีความผิดเกี่ยวกับ

ยาเสพติดตาม มาตรา ๑๘ วรรคหนึ่งแล้ว คู่ความอาจยื่นค าขอโดยท าเป็น
ค าร้องไปพร้อมกับฎีกาต่อศาลฎีกาภายในก าหนดหนึ่งเดือนนับแต่วันอ่าน

หรือถือว่าได้อ่านค าพิพากษาหรือค าสั่งของศาลนั้นให้คู่ความฝ่ายที่

ขออนุญาตฎีกาฟัง เพื่อขอให้พิจารณารับฎีกาไว้วินิจฉัยก็ได้” ดังนี้ เมื่อผู้ร้อง

ฎีกาโดยไม่ได้ปฏิบัติตามมาตรา ๑๙ วรรคหนึ่ง ค าพิพากษาศาลอุทธรณ์จึง
เป็นที่สุดตามมาตรา ๑๘ วรรคหนึ่ง

______________________