Page 38 - หนังสือที่ระลึกพิธีเปิด E-book
P. 38
31
1
ช่วงเวลาที่โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา (โควิด-19) เริ่มระบาดไปทั่วโลกตั้งแต่
ปีคริสตศักราช 2019 เป็นต้นมานั้น ผลจากการระบาดทำให้เกิดปัญหานานาประการ
สร้างความสับสนแก่ทั้งนายจ้างและลูกจ้าง ฝ่ายนายจ้างหลายรายต้องตรึกตรองว่า
จะประกอบกิจการต่อไปอย่างไร จะต้องหยุดกิจการบางส่วนหรือทั้งหมดหรือไม่
จะต้องหยุดไปนานสักเพียงใด จะเลิกกิจการไปทีเดียวเลย หรือทนรอต่อสู้ไปก่อน
ลูกจ้างต่างก็หวั่นใจว่าระหว่างที่นายจ้างหยุดกิจการ
ลูกจ้างก็ต้องหยุดทำงาน นายจ้างจะจ่ายค่าจ้างให้
หรือไม่ นายจ้างบางรายจ่ายค่าจ้างให้บางส่วน 30%
หรือ 50% ก็มี หรือจ่ายให้เท่าค่าจ้างตามปกติก็มี
บ้าง ลูกจ้างแทบทุกคนวิตกว่านายจ้างคงจะปลดตน
ออกจากงานในไม่ช้า ลูกจ้างบางคนก็ถูกเลิกจ้างไปทันทีที่ทางราชการออกคำสั่ง
ห้ามการเดินทางเข้าหรือข้ามเขตที่กำหนดหรือห้ามออกนอกบ้านในเวลาที่กำหนด
หากพิจารณาการตัดสินใจของนายจ้างจะสามารถแบ่งเป็นแต่ละกรณีได้ ดังนี้
(1) นายจ้างที่เห็นว่าคงไม่สามารถประกอบกิจการต่อไปได้
ตลอด จะลองกัดฟันต่อสู้ไปสักพัก ไม่ด่วนปลดหรือเลิกจ้างลูกจ้าง แต่จะ
หยุดกิจการทั้งหมดหรือบางส่วนเป็นการชั่วคราวเพื่อคงสภาพการเป็น
1 อดีตผู้พิพากษาอาวุโสในศาลแรงงานกลาง
น.บ. (มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์) น.บ.ท. (สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา)
พัฒนาแรงงานและสวัสดิการดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ศาสตราจารย์พิเศษ สาขาการบริหารทรัพยากรมนุษย์และองค์กร คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์