Page 84 - หนังสือที่ระลึกพิธีเปิด E-book
P. 84
77
Credit Act ปี 1974 มาตรา 90 หรือกฎหมายว่าด้วยการเช่าซื้อของประเทศ
มาเลเซีย ปี 1967 มาตรา 16 (1A) กำหนดว่า หากผู้เช่าซื้อชำระค่าเช่าซื้อมาเกิน
กว่าหนึ่งในสามของราคาเช่าซื้อแล้ว (ค่าเช่าซื้อดังกล่าวรวมเงินดาวน์ด้วย) แม้ผู้เช่าซื้อ
จะผิดนัดเกินกว่าสองงวดติดต่อกัน ผู้ให้เช่าซื้อไม่สามารถติดตามยึดรถคืนได้ เว้นแต่
จะได้รับคำสั่งศาล หากผู้ให้เช่าซื้อฝ่าฝืน สัญญาเป็นอันเลิกกัน ผู้เช่าซื้อหลุดพ้นจาก
ความรับผิด และเรียกเงินที่ชำระไปแล้วคืนได้ หรือกฎหมายว่าด้วยการเช่าซื้อของ
ประเทศไนจีเรียปี 2004 จะใช้หลักเกณฑ์ที่ร้อยละ 60 โดยหากผู้ให้เช่าซื้อฝ่าฝืน
ติดตามยึดรถคืน ถ้าผู้เช่าซื้อชำระเงินมาเกินกว่าจำนวนดังกล่าวแล้ว ผู้ให้เช่าซื้อ
ไม่อาจที่จะเรียกเงินที่ค้างชำระหรือค่าเสียหายใด ๆ จากผู้เช่าซื้อและผู้ค้ำประกันได้อีก
สำหรับกฎหมายของสหราชอาณาจักรมีวัตถุประสงค์เพื่อควบคุมการเข้าครอบครอง
รถของผู้ให้เช่าซื้ออันเนื่องมาจากอำนาจต่อรองที่ไม่เท่าเทียมกันของผู้บริโภคกับ
ผู้ประกอบธุรกิจ แต่ก็มีข้อยกเว้นว่า หากมีเหตุผลตามสมควรน่าเชื่อว่ารถกำลังจะ
ถูกทำให้สูญหายหรือซ่อนเร้น สามารถติดตามยึดรถคืนได้ทันที เพราะเห็นได้ชัดว่า
หากปล่อยไปอาจทำให้ผู้ให้เช่าซื้อไม่อาจติดตามรถคืนมาได้และไม่ได้รับชำระ
ค่าเสียหายจากการผิดสัญญาของผู้เช่าซื้อ
กฎหมายต่างประเทศเหล่านี้ ไม่ได้มีขึ้นเพราะสถานการณ์โควิด-19
แต่ใช้ได้ในสถานการณ์ปกติด้วยแนวคิดที่ว่า การที่ผู้เช่าซื้อผ่อนชำระมาเป็น
ระยะเวลาพอสมควรแล้ว ถือว่าผู้เช่าซื้อมีส่วนเป็นเจ้าของในรถที่เช่าซื้อด้วย
และการขออนุญาตต่อศาลก็ทำให้มีการเจรจาไกล่เกลี่ยกันได้ โดยอาจมีการพักชำระหนี้
ยืดเวลาการผ่อนหรือลดค่าเช่าซื้อที่ต้องผ่อนในแต่ละงวด หรือผู้เช่าซื้ออาจยินยอมให้
มีการยึดรถขายทอดตลาดในที่สุดก็ได้ ในส่วนของกฎหมายไทย หากจะนำหลักการ
ของกฎหมายดังกล่าวมาใช้ก็อาจจะต้องมีการแก้ไขกฎหมายต่อไป
