Page 85 - หนังสือที่ระลึกพิธีเปิด E-book
P. 85
78
ปัญหาที่สาม การที่ลูกหนี้ไม่มีรายได้หรือรายได้ลดลงทำให้ไม่สามารถ
ชำระหนี้ได้ แ
ละถูกฟ้องจนศาลมีคำพิพากษาให้ชำระหนี้แล้ว ก็อาจถูกบังคับคดี
ยึดทรัพย์รวมถึงบ้านและที่อยู่อาศัยจนไม่มีที่อยู่อาศัย จะมีหนทางแก้ไขอย่างไร
กฎหมายต่างประเทศมีแนวคิดในการห้ามยึดทรัพย์สินสุดท้ายของ
ลูกหนี้ตามคำพิพากษา เจตนารมณ์ คือ อย่างน้อยให้ลูกหนี้ยังคงเหลือทรัพย์สินที่ใช้
ในการดำรงชีวิต ซึ่งก็น่าจะหมายถึงที่อยู่อาศัยอันเป็นปัจจัยสี่ในการดำรงชีพ แต่ตาม
ป.วิ.พ. ภาคบังคับคดี มาตรา 301 ทรัพย์สินที่ไม่อยู่ในความรับผิดแห่งการบังคับคดี
จะจำกัดอยู่ที่เครื่องนุ่งห่มหลับนอน เครื่องใช้ในครัวเรือน เครื่องใช้สอยส่วนตัว
เครื่องมือเครื่องใช้ในการประกอบอาชีพ ทรัพย์สินส่วนตัวโดยแท้ เป็นต้น ส่วนมาตรา 302
ก็จะจำกัดอยู่เฉพาะเบี้ยเลี้ยงชีพ เงินเดือน ค่าจ้าง บำเหน็จ ตามจำนวนที่กฎหมายกำหนด
หรือก็คือเป็นเงินที่ให้ลูกหนี้ไว้ใช้ในการดำรงชีวิตได้ แต่จะเห็นว่าไม่รวมถึงบ้านหรือ
ที่อยู่อาศัย ทำให้อาจเกิดกรณีที่ยึดที่ดินบ้านจนลูกหนี้ไม่มีที่อยู่อาศัย สร้างความเดือดร้อน
ในช่วงสถานการณ์โควิด-19
กฎหมายบางประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา กฎหมายในระดับมลรัฐ
เช่น อิลลินอยส์ เท็กซัส กำหนดทรัพย์สินที่ไม่อยู่ในข่ายการถูกบังคับคดี ซึ่งรวมถึง
บ้านที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัยให้แก่ลูกหนี้ 1 หลัง โดยมีขนาดเนื้อที่ไม่เกินที่กฎหมาย
กำหนด โดยพิจารณาว่าอยู่ในเขตเมืองหรือนอกเมือง และหากลูกหนี้มีสถานะสมรส
ก็อาจได้รับความคุ้มครองในบ้านที่ขนาดใหญ่ขึ้น อย่างไรก็ตามการคุ้มครองนี้จะ
