Page 1002 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 1002

๙๙๐




                               มาตราและฐานความผิด                    อัตราโทษตามกฎหมาย
                  -มาตรา ๕๗, ๙๑                                   จ าคุกตั้งแต่ ๖ เดือน ถึง ๓ ปี

                  เสพยาเสพติดให้โทษประเภท ๑ (เมทแอมเฟตามีน)       หรือปรับตั้งแต่ ๑๐,๐๐๐

                  หรือ มาตรา ๕๘ วรรคหนึ่ง, ๙๑                     บาท ถึง ๖๐,๐๐๐ บาท หรือ
                  เสพยาเสพติดให้โทษประเภท ๒ (มอร์ฟีน, โคคาอีน,    ทั้งจ าทั้งปรับ

                  ฝิ่น)


                                                                        ั
                         ฐานความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดดังกล่าวมีอตราโทษต่ า สภาพความผิดไม่ใช่เรื่อง
                 ร้ายแรง
                         จากการศึกษาและจากการท างานด้านพิจารณาคดีของผู้เขียนที่ผ่านมาพบว่าปัญหาที่มีผลต่อการ

                 ใช้ดุลพินิจในการรอการก าหนดโทษมีดังนี้


                         ๑. โทษตามบัญชีมาตรฐานโทษ (ยี่ต๊อก)

                                                                    ั
                         บัญชีมาตรฐานโทษ (ยี่ต๊อก) หมายถึง บัญชีกรอบอตราการลงโทษผู้กระท าความผิดทางอาญาที่
                 ศาลเป็นผู้จัดท าใช้เป็นแนวดุลพนิจกลางของศาลนั้นๆ เหตุที่ศาลต้องมีบัญชีมาตรฐานโทษ เพราะต้องการ
                                           ิ
                 ให้การใช้ดุลพนิจตัดสินมีมาตรฐานที่ชัดเจนเป็นไปในแนวทางเดียวกัน กล่าวคือ การใช้ดุลพนิจในเรื่อง
                             ิ
                                                                                               ิ
                 เดียวกันซึ่งมีข้อเท็จจริงหรือพฤติการณ์แห่งคดีท านองเดียวกัน ก็ต้องพพากษาก าหนดโทษเป็นไปใน
                                                                               ิ
                                      ิ
                 แนวทางเดียวกัน ไม่ใช่ผู้พพากษาในศาลเดียวกันพิพากษาก าหนดโทษแตกต่างกันไปคนละทิศทางหาความ
                                                  ิ
                 แน่นอนไม่ได้ เช่นนี้ ย่อมเป็นการใช้ดุลพนิจตามอาเภอใจมากกว่า แต่อย่างไรก็ตามการก าหนดโทษแต่ละ

                 ฐานความผิดในบัญชีมาตรฐานโทษบางครั้งก็อาจเป็นข้อจ ากัดต่อการใช้ดุลพนิจของผู้พพากษาที่จะ
                                                                                    ิ
                                                                                             ิ
                 พิพากษารอการก าหนดโทษได้ โดยเฉพาะกรณีที่บัญชีมาตรฐานโทษมิได้ก าหนดให้ผู้พพากษาใช้ดุลพนิจรอ
                                                                                       ิ
                                                                                                   ิ
                                                      ิ
                                                                 ิ
                 การก าหนดโทษส าหรับความผิดนั้น ๆ แม้ผู้พพากษาจะมีอสระในการพจารณาพพากษาคดีให้เป็นไปตาม
                                                                                    ิ
                                                                            ิ
                 กฎหมายก็ตาม แต่ในกรณีที่ใช้ดุลพินิจต่างไปจากแนวบรรทัดฐานย่อมต้องมีเหตุผลพิเศษ และในทางปฏิบัติ
                 อาจต้องปรึกษาผู้พิพากษาหัวหน้าศาลก่อน
                          ผู้เขียนตรวจสอบบัญชีมาตรฐานโทษของศาลแขวงนครศรีธรรมราช มีความผิดเพยง ๒ ฐาน
                                                                                               ี
                 ความผิดเท่านั้นที่ระบุให้รอการก าหนดโทษ โดยความผิดทั้งสองฐานนั้นในช่วงเวลาที่ท าการศึกษาไม่มี

                 ผู้กระท าความผิดแต่อย่างใด นอกจากนั้นแล้วในรายการบัญชีมาตราฐานโทษจะระบุโทษที่จะก าหนด
                 ภายหลังศาลลดโทษกึ่งหนึ่งแล้ว โดยมี

                            ๑. โทษปรับสถานเดียว โดยบางฐานความผิดก าหนดให้ปรับเพียง ๒๐๐ บาท

                            ๒. โทษจ าคุก และปรับ แต่โทษจ าคุกให้รอการลงโทษไว้
                            ๓. โทษจ าคุก และปรับ โทษจ าคุกรอการโทษไว้ แต่ให้คุมความประพฤติตามระยะเวลา

                            ๔. โทษจ าคุก ไม่มีโทษปรับ และไม่รอการลงโทษ
   997   998   999   1000   1001   1002   1003   1004   1005   1006   1007