Page 998 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 998

๙๘๖


                          ข้อ ๖ ก าหนดไว้ว่า “บัญชีมาตรฐานโทษ ถือเป็นเพยงข้อแนะน า หากศาลเห็นว่าการรอการ
                                                            ๑๘
                                                                      ี
                 ก าหนดโทษหรือรอการลงโทษเหมาะสมได้สัดส่วนกับการกระท าความผิดและเป็นประโยชน์ต่อการแก้ไข
                 ฟื้นฟูผู้กระท าผิดยิ่งกว่าการจ าคุก ศาลอาจพิพากษาแตกต่างไปจากบัญชีมาตรฐานโทษได้”

                                                              ึ
                          ข้อ ๗ ก าหนดไว้ “การรอการก าหนดโทษ พงใช้ในกรณีที่ศาลเห็นว่า ควรให้โอกาสผู้กระท าผิด
                 กลับตัวโดยไม่ต้องมีประวัติว่าเคยต้องโทษมาก่อน”
                          ค าแนะน าของประธานศาลฎีกาทั้งสองฉบับดังกล่าวเห็นได้ว่ามีการวางแนวทางในการรอการ

                 ก าหนดโทษไว้อย่างรายละเอยด และยังระบุให้ความผิดต่อส่วนตัว คดีความผิดที่มีโทษปรับสถานเดียว
                                          ี
                 รวมทั้งคดีที่ตามบัญชีมาตราฐานโทษก าหนดใหความผิดนั้นอาจรอการลงโทษได้ ให้ศาลพงใช้ดุลพนิจรอ
                                                                                                   ิ
                                                                                            ึ
                                       ิ
                 การก าหนดโทษ ศาลอาจพพากษาแตกต่างจากบัญชีมาตรฐานโทษได้ นอกจากนั้นยังระบุเหตุที่ศาลจะน า
                               ิ
                 ใช้ประกอบดุลพนิจและอางเพอรอการก าหนดโทษไว้หลายกรณี โดยค าแนะน าได้ขยายความหมายของ
                                          ื่
                                      ้
                 ค าว่า อายุ ประวัติ ความประพฤติ สติปัญญา การศึกษาอบรมสุขภาพ ภาวะแห่งจิต นิสัย อาชีพ และ
                 สิ่งแวดล้อมของผู้นั้น หรือสภาพความผิด หรือการรู้สึกความผิด และพยายามบรรเทาผลร้ายที่เกิดขึ้น หรือ
                      ื่
                        ั
                 เหตุอนอนควรปรานีแล้ว ให้ชัดเจนยิ่งขึ้น ค าแนะน าของประธานศาลฎีกาดังกล่าวเป็นการวางแนวทาง
                                    ิ
                                                                                               ื่
                 ส าคัญให้ผู้พิพากษาใช้พจารณาประกอบดุลพินิจได้อย่างเหมาะสม และเป็นมาตรการทางเลือกอนนอกจาก
                                                           ื้
                                                              ู
                 การลงโทษจ าคุกหรือปรับ โดยค านึงถึงการแก้ไขฟนฟผู้กระท าความผิดให้รู้ส านึกในความผิดของตนเพอ
                                                                                                       ื่
                 ส่งคืนสู่สังคมอย่างมีประสิทธิภาพ ตลอดจนป้องปรามมิให้เกิดการกระท าผิดซ้ าอีก

                         ์
                 วิเคราะหสภาพปัญหาในการใช้ดุลพินิจในการรอการก าหนดโทษของศาลแขวง
                         จากการศึกษาการจัดเก็บสถิติประจ าปีโดยแยกประเภทคดีอาญาทั่วไปและคดีอาญายาเสพติด

                 โดยช่วงแรกศึกษาจากค าพิพากษาในปี ๒๕๖๓ ถึงเดือนพฤษภาคม ๒๕๖๔ โดยแยกประเภทคดีอาญาทั่วไป
                                                                                                   ั
                 และคดีอาญายาเสพติด พบว่าคดีอาญาทั่วไปปี ๒๕๖๓ มีความผิดอนยอมความไม่ได้และความผิดอนยอม
                                                                         ั
                 ความได้ ศาลมีค าพพากษาหรือค าสั่ง ๑,๑๗๖ คดี มีจ าเลย ๑,๖๑๒ คน  จากคดีทั้งหมดไม่ปรากฏว่า
                                  ิ
                                                                  ิ
                                                                              ี
                    ิ
                                ิ
                 ผู้พพากษาใช้ดุลพนิจในการรอการก าหนดโทษ แม้ศาลจะพพากษาปรับเพยงสถานเดียวก็ตาม นอกจากนี้
                 พบว่าในหลายคดีที่เป็นความผิดอนยอมความได้ และจ าเลยให้การรับสารภาพ ศาลยังคงพพากษาก าหนด
                                             ั
                                                                                            ิ
                 โทษจ าคุก เช่น  ความผิดฐานหมิ่นประมาท ฐานโกงเจ้าหนี้ ฐานท าให้เสียทรัพย์  ฐานบุกรุก ซึ่งเป็นคดีที่มี
                                               ี
                                                                                              ์
                 อัตราโทษจ าคุกต่ า บางคดีจ าเลยไม่มพฤติกรรมก่อความเสียหายร้ายแรง และอยู่ในหลักเกณฑที่อาจรอการ
                 ก าหนดโทษได้ รายละเอียดตามตารางดังนี้










                        ๑๘  ตามค าแนะน าของประธานศาลฎีกาเกี่ยวกับวิธีการรอการก าหนดโทษ การรอการลงโทษและการก าหนดเงื่อนไข
                 เพื่อคุมความประพฤติ พ.ศ. ๒๕๕๙ ใช้ค าว่า “บัญชีมาตรฐานการลงโทษ” แต่ในทางปฏิบัติผู้พิพากษาเรียกว่า “ยี่ต๊อก
   993   994   995   996   997   998   999   1000   1001   1002   1003