Page 1053 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 1053

๑๐๔๑


                                 บทบัญญัติมาตรานี้ก าหนดเงื่อนไขการเป็นผู้กระท าความผิดติดนิสัยไว้คือ เคยเป็นผู้ถูกศาล

                                                 ิ
                 พพากษาให้กักกันมาแล้ว หรือเคยถูกพพากษาให้ลงโทษจ าคุกไม่ต่ ากว่าหกเดือนมาแล้วไม่น้อยกว่าสองครั้งใน
                  ิ
                                                                  ี
                 ความผิดดังกล่าวมา และเป็นผู้ที่กระท าความผิดดังกล่าวอกภายในสิบปี นับแต่วันพนจากการกักกันหรือพน
                                                                                                          ้
                                                                                       ้
                              ิ
                 โทษ และศาลพพากษาลงโทษจ าคุกไม่ต่ ากว่าหกเดือน เว้นแต่การกระท าความผิดครั้งก่อนได้กระท าในขณะที่
                 อายุต่ ากว่าสิบแปดปี ไม่ถือเป็นความผิดที่น ามาพิจารณาเงื่อนไขการกักกัน
                                                                   ิ

                                 ้

                                                                                                       ั
                                 การฟองขอให้กักกันนั้น ผู้มีอานาจขอให้ศาลพพากษาให้กักกันเป็นอานาจของพนักงานอยการ
                                                                                                     ้
                 โดยเฉพาะ ทั้งนี้ตามมาตรา ๔๓ ซึ่งพนักงานอัยการจะขอรวมกันไปในฟ้องคดีอันเป็นมูลให้เกิดอ านาจฟองขอให้
                 กักกัน หรือจะฟ้องภายหลังก็ได้
                                                           ้
                                                                               ้
                                 ส าหรับการฟองขอให้กักกัน หากจะฟองภายหลังจากมีการฟองคดีอนเป็นมูลให้เกิดอานาจฟอง
                                       ้

                                                                                                         ้
                                                                                     ั
                                                                                                         ้
                                                                 ้
                 ขอให้กักกันนั้น ต้องฟ้องภายในก าหนด ๖ เดือนนับแต่วันฟองคดีนั้น ตามมาตรา ๙๗ ที่บัญญัติว่า “ในการฟอง
                                                                         ้

                 ขอให้กักกัน ถ้าจะฟ้องภายหลังจากฟ้องคดีอันเป็นมูลให้เกิดอานาจฟองขอให้กักกัน ต้องฟ้องภายในก าหนดหก
                 เดือนนับแต่วันที่ฟ้องคดีนั้น มิฉะนั้น เป็นอันขาดอายุความ”
                                 เมื่อศาลพพากษาให้กักกันแล้ว ในการค านวณระยะเวลากักกันนั้นเป็นไปตามมาตรา ๔๒ ที่
                                     ิ
                 บัญญัติว่า
                                                                      ิ
                                 “ในการค านวณระยะเวลากักกัน ให้นับวันที่ศาลพพากษาเป็นวันเริ่มกักกัน แต่ถ้ายังมีโทษจ าคุก
                                                                                              ้
                 หรือกักขังที่ผู้ต้องกักกันนั้นต้องรับอยู่ก็ให้จ าคุกหรือกักขังเสียก่อนและให้นับวันถัดจากวันที่พนโทษจ าคุกหรือ
                 พ้นจากกักขังเป็นวันเริ่มกักกัน

                                 ระยะเวลากักกัน และการปล่อยตัวผู้ถูกกักกัน ให้น าบทบัญญัติมาตรา ๒๑ มาใช้บังคับโดย

                 อนุโลม”


                                                                                                   ิ
                                 หลักเกณฑ์ในการค านวณระยะเวลากักกันตามบทบัญญัติดังกล่าว ในกรณีที่มีค าพพากษาให้
                                                             ั
                 กักกันอย่างเดียว ให้นับวันที่ศาลพิพากษาเป็นวันเริ่มกกกัน แต่หากเป็นกรณีที่ศาลพิพากษาให้ลงโทษจ าคุกหรือ
                                                                                        ั
                 กักขังอยู่ด้วย จะต้องรับโทษจ าคุกหรือกกขงเสียก่อน เมื่อพ้นโทษจ าคุกหรือพ้นการกกขงแล้ว จึงให้เริ่มกักกันใน
                                                 ั
                                                    ั
                                                                                     ั
                              ้
                 วันถัดจากวันพนโทษจ าคุกหรือกักขัง ส่วนระยะเวลาในการกักกันและการปล่อยตัวให้น ามาตรา ๒๑ มาใช้
                 กล่าวคือ ระยะเวลาในการกักกันให้เริ่มนับแต่วันเริ่มกักกันเป็นหนึ่งวันเต็ม โดยไม่ค านึงถึงจ านวนชั่วโมง หาก
                 ระยะเวลากักกันก าหนดเป็นเดือนให้นับสามสิบวันเป็นหนึ่งเดือน ถ้าก าหนดเป็นปีให้ค านวณตามปีปฏิทินใน
                 ราชการ และเมื่อกักกันครบก าหนดแล้วให้ปล่อยตัวในวันถัดจากวันที่ครบก าหนดกักกัน


                                 ผู้เขียนเห็นว่าหากมีการน ากระบวนการสืบค้นข้อเท็จจริงจากโครงการคลินิกจิตสังคมตามขั้นตอน

                                              ื่
                 ของคลินิกจิตสังคมที่กล่าวไว้มาเพอใช้ให้เกิดรูปธรรม พบว่าการกักกัน อาจน าเข้าสู่คลินิกจิตสังคมได้ในชั้น
   1048   1049   1050   1051   1052   1053   1054   1055   1056   1057   1058