Page 137 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21

๑๒๔

จากสินค้าที่ไม่ปลอดภัยไม่ว่าความเสียหายนั้นจะเกิดจากความกระท าโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่อของ

ิ
ี
ผู้ประกอบการ โดยมาตรา ๖ ก าหนดให้ผู้เสียหายมีหน้าที่พสูจน์เพยงว่าได้รับความเสียหายจากสินค้าดังกล่าว
และการใช้หรือการเก็บรักษาสินค้านั้นเป็นไปตามปกติธรรมดา แต่ไม่ต้องพสูจน์ว่าความเสียหายเกิดจากการ
ิ
กระท าของผู้ประกอบการผู้ใด และผลักภาระการพสูจน์ให้แก่ผู้ประกอบการซึ่งมาตรา ๗ ก าหนดว่า
ิ
ผู้ประกอบการไม่ต้องรับผิดหากพสูจน์ได้ว่า สินค้านั้นมิได้เป็นสินค้าที่ไม่ปลอดภัย หรือผู้เสียหายได้รู้อยู่แล้วว่า
ิ
สินค้านั้นเป็นสินค้าที่ไม่ปลอดภัย หรือความเสียหายเกิดขึ้นจากการใช้หรือการเก็บรักษาสินค้าไม่ถูกต้องตาม

วิธีใช้ วิธีเก็บรักษา ค าเตือน หรือข้อมูลเกี่ยวกับสินค้าที่ผู้ประกอบการได้ก าหนดไว้อย่างถูกต้องและชัดเจนตาม
ิ
สมควรแล้ว และผู้ประกอบการหรือผู้ประกอบธุรกิจยังมีภาระการพสูจน์เกี่ยวกับการผลิตหรือส่วนผสมของ
ิ
สินค้าหรือการด าเนินการใดๆ ซึ่งอยู่ในความรู้เห็นเฉพาะของตนตามพระราชบัญญัติวิธีพจารณาคดีผู้บริโภค
พ.ศ. ๒๕๕๑ มาตรา ๒๙ ด้วย

ิ
ค าพพากษาฎีกาที่ ๔๘๒๙/๒๕๕๘ เป็นคดีที่โจทก์ผู้บริโภคซื้อข้าวถุงของจ าเลย ๑ ถุงจากร้านค้าแห่ง
้
หนึ่ง ปรากฏว่าเมื่อโจทก์เทขาวถุงเพอน ามาหุงบริโภค ข้าวถุงดังกล่าวมีเชื้อราปนเปื้อน โจทก์จึงน าขาวถุงไปให้
้
ื่
เจ้าของร้าน เจ้าของร้านรับว่าเป็นข้าวถุงที่โจทก์ซื้อไปจากร้านของตนและยอมเปลี่ยนข้าวถุงใหม่ให้ แต่โจทก์
ื่
ไม่ยินยอมและน าข้าวปนเปื้อนไปแจ้งต่อส านักงานคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภคเพอให้ด าเนินคดีแก่จ าเลย
้
และเรียกค่าเสียหายให้แก่โจทก์ แต่จ าเลยไม่ยอมรับว่าเป็นข้าวของจ าเลย โจทก์จึงฟองคดีนี้ คดีขึ้นสู่การ
พจารณาของศาลฎีกาเฉพาะในประเด็นเรื่องข้าวถุงดังกล่าวเป็นสินค้าไม่ปลอดภัยหรือไม่ ส่วนปัญหาว่าข้าวถุง
ิ
เป็นของจ าเลยหรือไม่ยุติไปตามค าพพากษาศาลชั้นต้นแล้วว่าข้าวถุงดังกล่าวเป็นของจ าเลย ซึ่งศาลฎีกาวินิจฉัย
ิ
ิ
ประเด็นเรื่องภาระการพสูจน์ว่า จ าเลยในฐานะผู้ประกอบธุรกิจหรือผู้ประกอบการมีภาระการพสูจน์ถึง
ิ
ข้อเท็จจริงที่เกี่ยวกับการผลิตหรือส่วนผสมของสินค้าหรือการด าเนินการใดๆ ซึ่งอยู่ในความรู้เห็นโดยเฉพาะ
ของจ าเลยตามพระราชบัญญัติวิธีพจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. ๒๕๕๑ มาตรา ๒๙ และเมื่อพยานบุคคลฝ่ายจ าเลย
ิ
เบิกความประกอบพยานเอกสารแสดงให้เห็นถึงขั้นตอนและวิธีการผลิตข้าวสารบรรจุถุงของจ าเลยจนกระทั่ง

ขนส่งให้แก่ลูกค้า จ าเลยมีการตรวจสอบคุณภาพอยู่ตลอดเวลา โดยด าเนินการจัดท าระบบตามหลักการผลิตที่ดี

เพอเป็นหลักในการประกันคุณภาพด้านความปลอดภัยของอาหาร และระบบควบคุมอนตรายไม่ให้ไปสู่
ั
ื่
ผู้บริโภคเพอเป็นหลักประกันในการควบคุมการผลิตโดยโรงงานบรรจุข้าวถุงของจ าเลยเป็นแห่งแรกในประเทศ
ื่
ไทยที่ผ่านการรับรองทั้งสองระบบ ระบบคุณภาพและมาตรฐานต่างๆ ได้รับการประเมินตรวจสอบและ

ได้ใบรับรองจากหน่วยงานของรัฐและเอกชนว่าผลิตภัณฑ์สินค้าตรามาบุญครองของจ าเลยมีความสะอาดและ
ถูกสุขอนามัยโดยใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยเพอตอบสนองความพงพอใจให้แก่ผู้บริโภค ทั้งข้อเท็จจริงยังได้
ึ
ื่
ความอกว่าข้าวสารบรรจุถุงที่ผลิตในวันเดียวกันกับข้าวสารบรรจุถุงที่โจทก์ซื้อไปไม่ปรากฏว่ามีข้าวสารบรรจุ
ี
ี
ถุงที่มีเชื้อราปนเปื้อนอก แสดงว่าเชื้อราที่ปนเปื้อนไม่ได้เกิดขึ้นในขั้นตอนการผลิตหรือส่วนผสมของสินค้าหรือ
การขนส่งของจ าเลย การมีเชื้อราปนเปื้อนในข้าวถุงของจ าเลยอาจเกิดจากสาเหตุอนๆ ซึ่งไม่อยู่ในความรู้เห็น
ื่