Page 402 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21

๓๘๙

ื่
ทดแทนโดยอาศัยสิทธิเรียกร้องตามกฎหมายอนประกอบด้วย และพระราชบัญญัตินี้อาจไม่สอดคล้อง
หรือมีลักษณะขัดแย้งกับกฎหมายที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ ดังกล่าว อันเป็นเหตุท่าให้ไม่สามารถลงโทษทางแพง ่
ต่อผู้กระท่าความผิดได้อย่างเหมาะสม และผู้เสียหายไม่ได้รับการเยียวยาความเสียหายอีกด้วย

ในบทความนี้ จึงจะกล่าวถึงพระราชบัญญัติรถยนต์ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๓ (๑) และ

มาตรา ๔๖ (๑) ที่ก่าหนดว่าใบอนุญาตขับรถจักรยานยนต์ส่วนบุคคลชั่วคราวต้องมีอายุไม่ต่่ากว่าสิบห้าปี
่
บริบูรณ์ ซึ่งบุคคลที่มีอายุตามหลักเกณฑ์นี้ยังถือว่าเป็น “ผู้เยาว์” ในทางกฎหมายแพง แม้ผู้ได้รับความ
เสียหายทางอาญาดังกล่าวจะสามารถฟองเป็นคดีละเมิดแก่ตัวผู้ขับขี่ซึ่งเป็นผู้เยาว์ บิดามารดา
้
ื่
ี
่
ผู้ปกครองหรือผู้ดูแลผู้เยาว์ในขณะนั้นเป็นคดีแพงเพอเรียกค่าสินไหมทดแทนเป็นอกคดีต่างหากได้
ื่
แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นโดยส่วนใหญ่แล้ว การยื่นค่าร้องเพอเรียกค่าสินไหมทดแทนจากผู้เยาว์นั้น ผู้เสียหาย
ิ
มักยื่นค่าร้องตามประมวลกฎหมายวิธีพจารณาคดีอาญา มาตรา ๔๔/๑ ต่อศาลเยาวชนและครอบครัว
ซึ่งแม้ทั้งคดีส่วนอาญาและคดีส่วนแพงอาจด่าเนินควบคู่กันไปพร้อม ๆ กัน แต่หากในคดีส่วนอาญามีการ
่
้
ิ
ิ
น่ามาตรการพเศษแทนการฟองคดีหรือมาตรการพเศษแทนการพพากษาคดีมาใช้ในการปรับเปลี่ยน
ิ
ความประพฤติของจ่าเลยแทนการลงโทษ และเมื่อจ่าเลยปฏิบัติตามมาตรการดังกล่าวและศาลมีค่าสั่ง
จ่าหน่ายคดีจากสารบบความ โดยขณะเดียวกันในคดีส่วนแพงก็อาจมีการก่าหนดค่าเสียหายไว้เป็นเงิน
่
จ่านวนหนึ่งซึ่งอาจมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับความร้ายแรงแห่งละเมิดตามหลักกฎหมายแพง ด้วยการตกลง
่
หรือท่าสัญญาประนีประนอมยอมความโดยอาจช่าระคราวเดียว หรือผ่อนช่าระหลายคราว ซึ่งระยะเวลา
ในการผ่อนช่าระค่าเสียหายดังกล่าวอาจนานกว่าการด่าเนินคดีอาญา เมื่อคดีส่วนอาญาศาลมีค่าสั่ง

้
จ่าหน่ายคดีออกจากสารบบความแล้วท่าให้สิทธิน่าคดีอาญามาฟองระงับไป และโดยหลักของการ
่
ยื่นค่าร้องตามมาตรา ๔๔/๑ คดีในส่วนแพงก็ย่อมตกไปด้วย จึงเกิดปัญหาตามมาว่ามีความเป็นไปได้สูง
่
ที่ฝ่ายจ่าเลยจะไม่ผ่อนช่าระค่าเสียหายในส่วนแพงต่อไปตามสัญญาประนีประนอมยอมความ ครั้นจะ
บังคับคดีในส่วนแพงต่อไปผู้เยาว์ก็ไม่มีทรัพย์สินใดจะให้ผู้เสียหายบังคับคดีเพอชดใช้ค่าเสียหายที่เหลือ
่
ื่
่
และจะไปเรียกร้องจากบิดามารดาหรือผู้ปกครองของผู้เยาว์ก็ไม่ได้เพราะมิใช่คู่ความในคดีส่วนแพง แม้
่
่
ผู้เสียหายอาจน่าคดีส่วนแพงนี้ไปฟองบิดามารดาหรือผู้ปกครองใหม่ในศาลที่มีอานาจช่าระคดีแพง คดี
้
่
่
ก็จะขาดอายุความแล้วเพราะเกินก่าหนด ๑ ปี ตามมาตรา ๔๔๘ วรรคสอง แห่งประมวลกฎหมายแพง
และพาณิชย์ เพราะผู้เสียหายเสียเวลาไปกับการด่าเนินคดีในศาลเยาวชนและครอบครัว อกทั้งการน่าคดี
ี
ไปฟองใหม่ท่าผู้เสียหายต้องรับภาระค่าใช้จ่ายในการด่าเนินคดี เช่น ค่าทนายความ ค่าธรรมเนียมศาล
้
ซึ่งบางครั้งค่าว่าจ้างทนายความให้ด่าเนินคดีอาจจะสูงกว่าหรือพอ ๆ กับค่าสินไหมทดแทนที่ผู้เสียหาย
จะได้รับ ท้ายที่สุดผู้เสียหายอาจไม่ได้รับการชดใช้เยียวยาตามระยะเวลาที่สมควร หรือบางครั้งอาจไม่ได้

รับค่าสินไหมทดแทนใด ๆ เลย เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงเป็นการสมควรที่ต้องกลับไปพจารณาถึงต้นตอของ
ิ
ปัญหาที่เกี่ยวกับความเหมาะสมในการก่าหนดอายุของผู้มีสิทธิได้รับใบอนุญาตขับรถจักรยานยนต์ส่วน

บุคคลชั่วคราวตามพระราชบัญญัติรถยนต์ พ.ศ. ๒๕๒๒ ทั้งนี้โดยค่านึงว่าผู้มีสิทธิได้รับใบอนุญาตขับขี่