Page 54 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 54

41


                                         ิ
                             ิ
                 แนวทางให้ผู้พพากษาใช้ดุลพนิจในการตีความตามมาตรา ๑๐๐/๒ เป็นไปในแนวทางเดียวกันและสร้างความ
                 เป็นธรรมแก่ผู้กระท าผิดหรือจ าเลยที่ให้ข้อมูลนั้นได้มากขึ้น
                            ประเด็นที่สามคือ การกระท าโดยมิชอบเพื่อสร้างพยานหลักฐานเท็จต่อศาลให้ได้รับประโยชน์จาก
                                                                 ี
                 มาตรา ๑๐๐/๒ หรือการซื้อขายใบ ๑๐๐/๒ เนื่องจากมีเพยงระเบียบของคณะกรรมการป้องกันและปราบปราม
                 ยาเสพติดว่าด้วยแนวทางการประสานงานคดียาเสพติด พ.ศ. ๒๕๕๓ ส่วนที่ ๘ การด าเนินการตาม

                 พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ ก าหนดแนวทางการด าเนินการตามมาตรา ๑๐๐/๒ ของ เจ้า
                 พนักงานผู้จับ พนักงานสอบสวน และพนักงานอยการ ไว้ว่าการให้ข้อมูลของผู้กระท าผิดหรือจ าเลยต้องผ่าน
                                                         ั
                                                                                          ั
                 ขั้นตอนการตรวจสอบและรวบรวมพยานหลักฐานจากพนักงานสอบสวนและพนักงานอยการก่อนที่จะเสนอ
                 ให้ศาลพจารณา แต่ระเบียบดังกล่าวมิใช่กฎหมายจึงไม่มีสภาพบังคับให้ต้องปฏิบัติตาม ประกอบกับมาตรา
                        ิ
                 ๑๐๐/๒ ไม่ได้ก าหนดวิธีการให้ข้อมูลของผู้กระท าความผิดหรือจ าเลยต่อเจ้าพนักงานว่าต้องมีขั้นตอนและ
                 แบบปฏิบัติอย่างไร จึงเกิดเป็นช่องว่างให้ผู้กระท าความผิด ทนายความ และเจ้าพนักงานรัฐในกระบวนการ
                 ยุติธรรมร่วมกันสร้างพยานหลักฐานเท็จเพอมาขอรับประโยชน์ตามมาตรา ๑๐๐/๒ โดยเรียกรับหรือให้เงินหรือ
                                                   ื่
                 ผลประโยชน์เพอแลกกับข้อมูลของผู้กระท าผิดเกี่ยวกับยาเสพติดรายอน การจัดท าบันทึกการจับกุมที่แสดงว่า
                                                                           ื่
                              ื่
                 ผู้กระท าผิดเป็นผู้ให้ข้อมูลและบันทึกการจับกุมผู้กระท าผิดรายอนที่เป็นการขยายผลจากข้อมูลนั้น รวมถึงการ
                                                                      ื่
                                            ื่
                                                                                   ั
                 มาเบิกความยืนยันในชั้นศาล เพอหลีกเลี่ยงการกลั่นกรองเบื้องต้นของพนักงานอยการ แต่ใช้วิธียื่นค าร้องและ
                 แสดงหลักฐานต่อศาลโดยตรง ซึ่งหากศาลหรือผู้พพากษารู้ไม่เท่าทันอาจหลงเชื่อพยานหลักฐานเท็จจนใช้
                                                            ิ
                 ดุลพนิจผิดหลงไปได้ เพอป้องกันมิให้มีการทุจริตในการยื่นค าร้องตามมาตรา ๑๐๐/๒ ผู้เขียนเห็นว่าศาลควร
                     ิ
                                     ื่
                 วางหลักเกณฑ์และวิธีการให้ข้อมูลว่ามีขั้นตอนและแบบปฏิบัติอย่างไรไว้ให้ชัดเจน โดยเฉพาะพยานหลักฐาน
                                                                      ื่
                 เกี่ยวกับการให้ข้อมูลและการขยายผลจับกุมผู้กระท าผิดรายอนตามข้อมูลนั้นควรต้องให้ผู้ก ากับการสถานี
                 ต ารวจหรือผู้บังคับการ (แล้วแต่กรณี) ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุดของหน่วยงานพจารณากลั่นกรองก่อนพร้อม
                                                                                    ิ
                 ลงลายมือชื่อรับรองการตรวจสอบในเอกสารหลักฐานของมาตรา ๑๐๐/๒ รวมถึงจัดท าหนังสือรับรองการให้

                 ข้อมูลตามมาตรา ๑๐๐/๒ แนบรวมไว้ และการที่เจ้าพนักงานผู้จับหรือพนักงานสอบสวนจะมาเบิกความเป็น
                 พยานจ าเลยในเรื่องมาตรา ๑๐๐/๒ ต่อศาลจะต้องได้รับอนุญาตเป็นหนังสือจากผู้ก ากับการสถานีต ารวจหรือ
                                                                                    ื่
                 ผู้บังคับการ (แล้วแต่กรณี) พร้อมน าหนังสืออนุญาตนี้มาเสนอต่อศาลด้วย ทั้งนี้เพอให้ผู้บังคับบัญชาสูงสุดของ
                 หน่วยงานได้ทราบเรื่องและตรวจสอบพร้อมรับรองความถูกต้องแท้จริงของข้อมูลนั้นก่อน ย่อมจะท าให้การซื้อขาย
                 ใบ  ๑๐๐/๒ ท าได้ยากขึ้น ส่งผลให้ข้อเท็จจริงและพยานหลักฐานที่เสนอต่อศาลมีความน่าเชื่อถือและการใช้
                                                              ั
                     ิ
                 ดุลพนิจของศาลเป็นไปโดยถูกต้องและเป็นธรรม อนจะท าให้การบังคับใช้มาตรา ๑๐๐/๒ เป็นไปตาม
                 เจตนารมณของกฎหมายอย่างแท้จริง
                          ์
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59