Page 691 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 691
๖๗๙
“มาตรา ๕๗ .........................................................................................................................
.........................................................................................................
ิ
เมื่อศาลมีค าพพากษาถึงที่สุดก าหนดการลงโทษที่ยังไม่ได้ก าหนดหรือลงโทษซึ่งรอไว้ตามวรรค
ื่
แรกแก่ผู้ใด ถ้ายังไม่ได้ตัวผู้นั้นมาเพอรับโทษนับแต่วันที่ค าพิพากษาดังกล่าวถึงที่สุดเกินก าหนดเวลา
ดังต่อไปนี้เป็นอันล่วงเลยการลงโทษ จะลงโทษผู้นั้นมิได้
(๑) สิบปี ส าหรับโทษจ าคุกกว่าหนึ่งปีถึงเจ็ดปี
(๒) ห้าปี ส าหรับโทษจ าคุกตั้งแต่หนึ่งปีลงมาหรือโทษอย่างอื่น”
ิ่
การแกไขเพมเติมประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๕๗ วรรคสอง ดังกล่าว เพอให้การก าหนดอายุ
้
ื่
ความการน าตัวจ าเลยมาบังคับโทษกรณีผิดเงื่อนไขการรอการก าหนดโทษหรือการรอการลงโทษไม่ลักลั่น
ั
เป็นไปในแนวทางเดียวกันและสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ในการลงโทษอนจะท าให้จ าเลยในแต่ละคดีได้รับ
ความยุติธรรมอย่างเท่าเทียมกันได้อย่างแท้จริง