Page 12 - บทคัดย่อเล่ม 1
P. 12

๘


               จ ำต้องให้อีกฝ่ำยหนึ่งได้กลับคืนสู่ฐำนะดังที่เป็นอยู่เดิม ฯลฯ ส่วนที่เป็นกำรงำนอันได้กระท ำให้และเป็นกำรยอมให้ใช้
               ทรัพย์นั้น กำรที่จะชดใช้คืน ท่ำนให้ท ำด้วยกำรใช้เงินตำมควรค่ำแห่งกำรนั้น ๆ ฯลฯ”
                              จำกบทบัญญัติของกฎหมำยดังกล่ำว ผู้เรียกร้องจึงมีสิทธิเรียกค่ำเสียหำยจำกผู้คัดค้ำน ข้อนี้คือ
               ผู้คัดค้ำนต้องคืนเงินค่ำจ้ำงงวดแรกให้แก่ผู้เรียกร้อง แต่ผู้เรียกร้องต้องชดใช้ค่ำก่อสร้ำงตำมผลงำนที่ผู้คัดค้ำนได้สร้ำง

               ลงไปแล้ว เพื่อกลับคืนสู่ฐำนะเดิม ส ำหรับที่ผู้เรียกร้องขอให้ผู้คัดค้ำนคืนเงินค่ำจ้ำงที่ผู้เรียกร้องได้ช ำระไป จ ำนวน
               ๑,๔๓๓,๙๕๔.๔๕  บำทนั้น ผู้เรียกร้องน ำสืบโดยมี ช. เป็นพยำนให้กำรว่ำ ผลงำนของผู้คัดค้ำนท ำงำนรื้อถอนตำม
               สัญญำได้ ๘๕% คิดเป็นเงินจ ำนวน ๑๔๗,๐๐๐ บำท งำนรื้อถอนเพิ่มเติมคิดเป็นเงิน จ ำนวน ๑๑,๐๐๐ บำท
               งำนก่อผนังเนื้อที่ ๕๐ ตำรำงเมตร คิดเป็นเงินจ ำนวน ๓๓,๐๐๐ บำท งำนเดินสำยไฟคิดเป็นเงิน จ ำนวน ๒๐,๐๐๐ บำท
               รวมเป็นเงินทั้งสิ้น ๒๐๘,๙๐๐ บำท ส่วนผู้คัดค้ำนน ำสืบโดยมี ง. เป็นพยำนให้กำรว่ำ ผู้คัดค้ำนน ำเงินจ ำนวน
               ๑,๔๓๓,๘๙๗.๕๐ บำท ไปจัดหำวัสดุ จ้ำงแรงงำน ซื้ออุปกรณ์ และใช้เป็นค่ำใช้จ่ำยเบ็ดเตล็ดอื่น ๆ อีก เพื่อด ำเนินกำร
               ก่อสร้ำงตำมสัญญำและตำมแบบของผู้เรียกร้อง จนจ่ำยเงินทั้งหมดไปแล้ว แล้วมีข้อควำมเพียงว่ำเป็นรำยละเอียด
               เกี่ยวกับงำนที่ผู้คัดค้ำนได้ท ำขึ้นที่ร้ำนอำหำร อ. ณ วันที่ ๑๓ กุมภำพันธ์ ๒๕๕๘ ซึ่งเป็นวันจบสัญญำ รวมเป็นเงิน
               ๒๐๘,๙๐๐ บำท โดยไม่มีหลักฐำนอื่นประกอบ แต่ตำมตำรำงแสดงรำยละเอียดค่ำใช้จ่ำยในโครงกำร มีกำรจ่ำยจ ำนวน

               ๑๑ รำยกำร รวมเป็น ๒๖๑,๘๗๕ บำท ส ำหรับรำยจ่ำยค่ำแรงงำนนั้น ได้ควำมตรงกันว่ำผู้เรียกร้องบอกเลิกสัญญำจ้ำง
               ที่พิพำทวันที่ ๑๓ กุมภำพันธ์ ๒๕๕๘ ดังนั้นจึงก ำหนดค่ำใช้จ่ำยของผู้คัดค้ำน เป็นค่ำแรงงำนเดือนมกรำคม จ ำนวน
               ๒๒๙,๖๕๑ บำท ส่วนค่ำแรงงำนเดือนกุมภำพันธ์ เห็นควรก ำหนดให้ครึ่งหนึ่งของจ ำนวนเงิน ๒๖๑,๘๗๕ บำท คือเป็น
               จ ำนวนเงิน ๑๓๐,๙๓๗.๕๐ บำท รวมเป็นกำรจ่ำยค่ำแรงงำน ๒ เดือน จ ำนวนเงิน ๓๖๐,๕๘๘.๕๐ บำท
               ส่วนรำยกำรอันดับที่ห้ำเป็นค่ำรับเหมำช่วง ผู้คัดค้ำนขอมำ ๒ รำยกำรเป็นจ ำนวนเงิน ๓๘๓,๕๓๘.๔๓ บำท
               แต่ไม่ปรำกฏใบพยำนหลักฐำนที่ผู้คัดค้ำนน ำสืบมำ ว่ำได้จ่ำยค่ำใช้จ่ำยให้แก่ผู้รับเหมำช่วงรำยใด เป็นจ ำนวนเงินเท่ำใด
               แต่น่ำเชื่อว่ำตำมปกติทั่วไปผู้รับเหมำแต่ละรำยจะมีกำรจ้ำงเหมำช่วงงำนบำงอย่ำงซึ่งเป็นงำนที่ต้องใช้ผู้มีควำมช ำนำญ
               เฉพำะด้ำน เห็นควรก ำหนดค่ำใช้จ่ำยส่วนนี้ให้เป็นเงิน ๓๐๐,๐๐๐ บำท รวมค่ำใช้จ่ำยโครงกำรที่พิพำทซึ่งก ำหนดให้

               ผู้คัดค้ำนได้จ่ำยไปเป็นจ ำนวนเงิน ๙๑๒,๙๗๕.๙๐ ดังนั้น ผู้คัดค้ำนต้องคืนเงินที่ผู้เรียกร้องช ำระงวดแรกให้ผู้คัดค้ำนไป
               เป็นจ ำนวน ๕๒๐,๙๒๑.๖๐ บำท ส่วนที่ผู้เรียกร้องขอให้ผู้คัดค้ำนช ำระค่ำเสียหำยที่ผู้เรียกร้องช ำระเพิ่มให้แก่
               ผู้รับเหมำรำยใหม่ จ ำนวน ๑,๑๐๙,๐๕๖.๙๕ บำทนั้น ผู้เรียกร้องน ำสืบโดยมี ป. กรรมกำรของบริษัท พ. ซึ่งผู้เรียกร้อง
               ว่ำจ้ำงให้ท ำงำนเกี่ยวกับระบบไฟฟ้ำ งำนก่อสร้ำงและงำนตกแต่งภำยใน เป็นพยำนให้กำรว่ำได้ท ำใบเสนอรำคำใน
               หมวดระบบไฟฟ้ำ เป็นเงิน ๑,๔๔๖,๙๘๑.๘๐ บำท หมวดก่อสร้ำงและงำนตกแต่งภำยใน เป็นเงิน ๖๙๑,๑๔๑ บำท
               และหมวดงำนระบบสุขำภิบำลและดับเพลิงเป็นเงิน ๒๗๙,๐๐๐ บำท รวมเป็นเงิน ๒,๔๑๗,๑๒๓.๘๐ บำท ต่อมำ
               ผู้เรียกร้องได้ตกลงว่ำจ้ำงให้ท ำงำน ตำมใบเสนอรำคำดังกล่ำว และผู้เรียกร้องน ำสืบต่อไปอีกโดยมี น. กรรมกำร
               ของบริษัท ป. ซึ่งผู้เรียกร้องว่ำจ้ำงให้ท ำงำนเกี่ยวกับเฟอร์นิเจอร์ภำยในร้ำนอำหำรที่พิพำทเป็นพยำนให้กำรว่ำ ได้ท ำ
               สัญญำรับจ้ำงท ำเฟอร์นิเจอร์ลอยตัว ของ อ. โดยก ำหนดค่ำจ้ำงเป็นเงิน ๒,๒๐๖,๓๘๘.๘๐ บำท ส่วนผู้คัดค้ำนน ำสืบ

               โดยมี ง. เป็นพยำนให้กำรว่ำ ผู้เรียกร้องต้องน ำหลักฐำนกำรช ำระเงินและวิธีกำรคิดค ำนวณค่ำจ้ำงดังกล่ำวว่ำเหมำะสม
               ถูกต้องตำมกฎหมำยแล้วหรือไม่ รวมถึงขอบเขตกำรท ำงำนและปริมำณงำนที่ผู้รับจ้ำงรำยใหม่จะต้องท ำว่ำเท่ำกัน
               หรือใกล้เคียงกับขอบเขตกำรท ำงำนและปริมำณงำนเดิมที่ผู้เรียกร้องว่ำจ้ำงกับผู้คัดค้ำนหรือไม่ข้อที่คู่พิพำท
               น ำสืบโต้แย้งกันนั้นได้ควำมจำกค ำให้กำรของ ป. และ น. ตอบค ำถำมค้ำนของผู้รับมอบอ ำนำจของผู้คัดค้ำนว่ำ
               เมื่อได้รับเงินค่ำจ้ำงจำกผู้เรียกร้องแล้ว ได้ออกใบเสร็จรับเงินให้แก่ผู้เรียกร้องด้วย แต่ไม่ปรำกฏว่ำผู้เรียกร้อง
               ได้น ำใบเสร็จรับเงินดังกล่ำวมำแสดงเป็นพยำนหลักฐำนแต่อย่ำงใด และ ป. ให้กำรด้วยว่ำ ในกำรท ำงำนให้แก่ผู้เรียกร้องนั้น
               มีกำรท ำงำนเพิ่มเติม เช่นงำนปูกระเบื้องเพิ่ม ปูกระเบื้องผนัง พิจำรณำแล้วเห็นสมควรลดค่ำจ้ำงที่ผู้เรียกร้องจ้ำงผู้รับ

               จ้ำงรำยใหม่ลง เหลือร้อยละ ๘๐ จำกจ ำนวนเงินที่ผู้เรียกร้องน ำสืบมำ กล่ำวคือก ำหนดค่ำจ้ำงให้ผู้เรียกร้อง จ่ำยให้ ป.
               เป็นเงิน ๑,๙๓๓,๖๙๙.๐๔ บำท จ่ำยให้ น. เป็นเงิน ๑,๗๖๕,๑๑๑.๐๔ บำท รวมเป็นเงินที่ผู้เรียกร้องจ่ำยให้แก่ผู้รับจ้ำง
               รำยใหม่ เป็นเงิน ๓,๖๙๘,๘๑๐.๐๘ บำท ดังนั้นผู้เรียกร้องจึงมีสิทธิเรียกค่ำจ้ำงที่จ่ำยเพิ่มให้แก่ผู้รับจ้ำงรำยใหม่จำก
               ผู้คัดค้ำน เป็นเงิน ๑๘๔,๓๕๕.๔๓ บำท
                              ตำมที่ได้วินิจฉัยมำแล้ว ผู้เรียกร้องมีสิทธิเรียกค่ำเสียหำยจำกผู้คัดค้ำน เป็นเงิน ๗๐๕,๒๗๗.๐๓ บำท
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17