Page 14 - บทคัดย่อเล่ม 1

๑๐

5. ข้อพิพำทหมำยเลขแดงที่ 16/2560

ประเด็นข้อพิพำท : จ ำนวนเงินค่ำปรับที่ผู้คัดค้ำนเห็นว่ำผู้เรียกร้องเรียกมำนั้นสูงเกินไป ไม่สอดคล้องกับระเบียบ

กระทรวงมหำดไทยว่ำด้วยกำรพัสดุของหน่วยงำนบริหำรรำชกำรส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2535

ข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่ำ ผู้เรียกร้องได้ตกลงท ำสัญญำจ้ำงผู้คัดค้ำนก่อสร้ำงลำนกีฬำ พร้อมจัดหำ
เครื่องออกก ำลังกำย และสิ่งก่อสร้ำงประกอบ ว่ำจ้ำงเป็นเงินจ ำนวน 1,991,000 บำท ผู้คัดค้ำนได้น ำหลักประกัน
เป็นหนังสือค้ ำประกันสัญญำ เป็นเงินจ ำนวน 99,600 บำท มำมอบให้แก่ผู้เรียกร้องเพื่อเป็นหลักประกันกำรปฏิบัติ
ตำมสัญญำ ผู้คัดค้ำนต้องเริ่มท ำงำนที่รับจ้ำงภำยในวันที่ 13 ตุลำคม 2555 และจะต้องท ำงำนให้แล้วเสร็จสมบูรณ์
ภำยในวันที่ 10 มกรำคม 2556 หำกผู้คัดค้ำนไม่สำมำรถท ำงำนให้แล้วเสร็จตำมเวลำที่ก ำหนดไว้ในสัญญำและ
ผู้เรียกร้องยังมิได้บอกเลิกสัญญำ ผู้คัดค้ำนจะต้องช ำระค่ำปรับให้แก่ผู้เรียกร้องเป็นเงินวันละ 4,980 บำท นับถัดจำก

วันที่ก ำหนดแล้วเสร็จตำมสัญญำ หรือวันที่ผู้เรียกร้องได้ขยำยให้จนถึงวันที่ท ำงำนแล้วเสร็จจริง หลังจำกท ำสัญญำจ้ำง
แล้วปรำกฏว่ำ ผู้คัดค้ำนมิได้เข้ำด ำเนินงำนตำมสัญญำจ้ำงแต่อย่ำงใด ผู้เรียกร้องจึงมีหนังสือให้ผู้คัดค้ำน เร่งเข้ำท ำงำน
ตำมสัญญำหลำยครั้ง แต่ผู้คัดค้ำนเพิกเฉย ต่อมำเมื่อวันที่ 17 มกรำคม 2556 ผู้คัดค้ำนได้มีหนังสือมำยังผู้เรียกร้อง
ขออนุญำตใช้รถแบ็คโฮวแทนปั้นจั่นตอกเสำเข็ม ผู้เรียกร้องจึงได้อนุมัติให้ผู้คัดค้ำนด ำเนินกำรดังกล่ำว ผู้คัดค้ำนเริ่มเข้ำ
ท ำงำนวันที่ 26 มีนำคม 2556 แต่ปรำกฏว่ำผู้คัดค้ำนมีผลงำนก่อสร้ำงสะสมได้เพียงเล็กน้อยซึ่งล่วงเลยตำม
ระยะเวลำตำมสัญญำจ้ำงมำเป็นเวลำนำนมำกแล้ว อันเป็นเหตุควรเชื่อได้ว่ำผู้คัดค้ำนไม่สำมำรถท ำงำนให้แล้วเสร็จภำยใน
ระยะเวลำได้ ผู้เรียกร้องจึงได้มีหนังสือแจ้งยกเลิกสัญญำจ้ำง ผู้คัดค้ำนแถลงสละประเด็นข้อต่อสู้และข้อเรียกร้องแย้ง

ในข้อพิพำทนี้ ย่อมถือได้ว่ำผู้คัดค้ำนยอมรับว่ำตนปฏิบัติผิดสัญญำ จะต้องรับผิดต่อผู้เรียกร้องในจ ำนวนเงินค่ำปรับ
ตำมสัญญำ แต่ผู้คัดค้ำนโต้แย้งว่ำจ ำนวนเงินค่ำปรับที่ผู้เรียกร้องเรียกมำตำมค ำเสนอข้อพิพำทนั้นมีจ ำนวนสูงเกินไป
ไม่สอดคล้องกับระเบียบกระทรวงมหำดไทยว่ำด้วยกำรพัสดุของหน่วยงำนบริหำรรำชกำรส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2535

ค ำวินิจฉัยชี้ขำด

กำรที่ผู้คัดค้ำนเริ่มเข้ำท ำงำนในวันที่ 26 มีนำคม 2556 ซึ่งเป็นระยะเวลำหลังจำกสัญญำพิพำท
ครบก ำหนดแล้ว ย่อมเป็นกำรแสดงเจตนำของผู้คัดค้ำนที่ยอมเสียค่ำปรับไปจนกว่ำงำนก่อสร้ำงลำนกีฬำจะแล้วเสร็จ
กำรใช้สิทธิเรียกร้องค่ำปรับของผู้เรียกร้องเป็นกำรใช้สิทธิเรียกร้องตำมสัญญำข้อ 15 โดยสุจริต อนุญำโตตุลำกำร
พิจำรณำแล้วเห็นว่ำทุนทรัพย์ในค่ำว่ำจ้ำงโครงกำรก่อสร้ำงลำนกีฬำ หำกคิดค ำนวณเงินค่ำปรับตำมที่ผู้เรียกร้องใช้สิทธิเรียกร้อง

นับว่ำเป็นเงินค่ำปรับเกือบ 1 ใน 3 ของเงินค่ำว่ำจ้ำง ซึ่งพิจำรณำแล้วเห็นว่ำเกินสมควรแก่เหตุ กำรที่ผู้คัดค้ำนเข้ำมำ
เริ่มท ำงำนหลังจำกก ำหนดส่งมอบงำนตำมสัญญำให้ล่วงพ้นไปแล้ว ก็ไม่อำจถือได้ว่ำผู้คัดค้ำนยินยอมที่จะช ำระค่ำปรับ
ไปโดยไม่มีขอบเขตอันจ ำกัด ประกอบกับระเบียบกระทรวงมหำดไทยว่ำด้วยกำรพัสดุของหน่วยงำน บริหำรรำชกำร
ส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2535 ข้อ 131 ก ำหนดว่ำ “ในกรณีที่คู่สัญญำไม่สำมำรถปฏิบัติตำมสัญญำหรือข้อตกลงได้
จะต้องมีกำรปรับตำมสัญญำนั้นหรือข้อตกลงนั้น หำกจ ำนวนเงินค่ำปรับจะเกินร้อยละ 10 ของวงเงินพัสดุหรือค่ำ
ว่ำจ้ำง ให้หน่วยงำนบริหำรรำชกำรส่วนท้องถิ่นพิจำรณำด ำเนินกำรบอกเลิกสัญญำ...” ย่อมเป็นกำรก ำหนดประมำณ
กำรค่ำปรับที่จะต้องไม่เป็นภำระแก่คู่สัญญำของรำชกำรส่วนท้องถิ่นมำกจนเกินไป อนุญำโตตุลำกำรจึงเห็นสมควร
ก ำหนดค่ำปรับเป็นจ ำนวนร้อยละสิบของค่ำว่ำจ้ำงตำมสัญญำ เมื่อหักหลักประกัน คงเหลือจ ำนวนเงินค่ำปรับที่

ผู้คัดค้ำนจะต้องช ำระให้แก่ผู้เรียกร้องจ ำนวน 99,500 บำท และตำมหนังสือของผู้เรียกร้อง แจ้งให้ผู้คัดค้ำนช ำระ
ค่ำปรับโครงกำรลำนกีฬำภำยใน 15 วันนับแต่วันที่ได้รับหนังสือดังกล่ำว โดยมิได้เรียกดอกเบี้ยอันเกิดจำกต้นเงิน
ค่ำปรับด้วย ผู้คัดค้ำนได้รับหนังสือดังกล่ำวเมื่อวันที่ 29 มกรำคม 2557 ปรำกฏตำมใบตอบรับทำงไปรษณีย์
ครบก ำหนด 15 วัน ในวันที่ 13 กุมภำพันธ์ 2557 ผู้คัดค้ำนจึงตกเป็นผู้ผิดนัดตั้งแต่วันที่ 14 กุมภำพันธ์ 2557
เป็นต้นไปอนุญำโตตุลำกำรจึงก ำหนดให้ผู้คัดค้ำนจะต้องช ำระดอกเบี้ยในอัตรำร้อยละ 7.5 ต่อปีของต้นเงิน 99,500 บำท
นับแต่วันที่ 14 กุมภำพันธ์ 2557 เป็นต้นไปจนกว่ำจะช ำระเสร็จ
อนุญำโตตุลำกำรจึงวินิจฉัยชี้ขำดให้ผู้คัดค้ำนช ำระเงินจ ำนวน 99,500 บำท ให้แก่ผู้เรียกร้อง
พร้อมดอกเบี้ยในอัตรำร้อยละ 7.5 ต่อปีนับแต่วันที่ 14 กุมภำพันธ์ 2557 เป็นต้นไปจนกว่ำจะช ำระเสร็จ