Page 16 - บทคัดย่อเล่ม 1

๑๒

6. ข้อพิพำทหมำยเลขแดงที่ 97/2560

ประเด็นข้อพิพำท : 1. ผู้คัดค้ำนปฏิบัติผิดสัญญำว่ำจ้ำงหรือไม่
2. ผู้คัดค้ำนจะต้องช ำระค่ำปรับและค่ำเสียหำยต่ำง ๆ แก่ผู้เรียกร้องเพียงใด

คณะอนุญำโตตุลำกำรรับฟังข้อเท็จจริงฟังเป็นยุติว่ำ ผู้เรียกร้องได้ด ำเนินกำรจ้ำงเหมำผู้คัดค้ำน
ให้ก่อสร้ำงสะพำน ผู้คัดค้ำนต้องเริ่มท ำงำนที่รับจ้ำงภำยในวันที่ 28 ตุลำคม 2549 และจะต้องท ำงำนให้แล้วเสร็จ
บริบูรณ์ภำยในวันที่ 25 เมษำยน 2550 หำกผู้คัดค้ำนไม่สำมำรถท ำงำนให้แล้วเสร็จตำมเวลำที่ก ำหนดไว้ในสัญญำ
และผู้เรียกร้องยังมิได้บอกเลิกสัญญำ ผู้คัดค้ำนจะต้องช ำระค่ำปรับให้แก่ผู้เรียกร้อง และจะต้องช ำระค่ำใช้จ่ำยในกำร
ควบคุมงำนในเมื่อผู้เรียกร้องต้องจ้ำงผู้ควบคุมงำนอีกต่อหนึ่งนับถัดจำกวันที่ก ำหนดแล้วเสร็จตำมสัญญำหรือวันที่
ผู้เรียกร้องได้ขยำยให้จนถึงวันที่ท ำงำนแล้วเสร็จจริง ผู้คัดค้ำนได้ขอขยำยระยะเวลำก่อสร้ำงหลำยครั้งเนื่องจำกประสบ
ปัญหำอุทกภัยในบริเวณพื้นที่ข้ำงเคียง ไม่สำมำรถน ำวัสดุเข้ำพื้นที่ได้ ผู้เรียกร้องได้พิจำรณำแล้วได้ขยำยระยะเวลำ

ก่อสร้ำงตำมสัญญำให้โดยสรุปรวมแล้วระยะเวลำก่อสร้ำงที่ผู้คัดค้ำนจะต้องท ำงำน ให้แล้วเสร็จตำมสัญญำในวันที่
25 เมษำยน 2550 นั้น ผู้เรียกร้องได้ขยำยให้ไปจนถึงวันที่ 11 สิงหำคม 2551 เมื่อวันที่ 25 กุมภำพันธ์ 2551
ผู้เรียกร้องได้ท ำบันทึกถึงคณะกรรมกำรตรวจกำรจ้ำง รำยงำนกำรด ำเนินงำนก่อสร้ำงของผู้คัดค้ำนในงวดงำนที่ 3
ว่ำ ผู้คัดค้ำนวำงคำนคอนกรีตอัดแรงบนเสำตอม่อสะพำนช่วงตับที่ 4 ได้ทรุดตัว และตอม่อตับที่ 3 ทรุดตัวและเอียง
ท ำให้เกิดควำมเสียหำยแก่เสำตอม่อสะพำน ผู้เรียกร้องได้แจ้งให้ผู้คัดค้ำนแก้ไขปรับปรุงเสำตอม่อสะพำนดังกล่ำว
โดยด่วน แต่ผู้คัดค้ำนเพิกเฉยจนระยะเวลำล่วงไปจนถึงวันที่ 13 ตุลำคม 2551 ผู้เรียกร้องจึงใช้สิทธิบอกเลิกสัญญำ
ผู้คัดค้ำนได้อุทธรณ์กำรบอกเลิกสัญญำ ผู้เรียกร้องได้พิจำรณำแล้วยินยอมให้ผู้คัดค้ำนท ำงำนตำมสัญญำต่อไป
เมื่อวันที่ 27 ตุลำคม 2551 โดยผู้คัดค้ำนยินยอมที่จะให้ผู้เรียกร้องเรียกค่ำปรับได้ตำมสัญญำ แต่หลังจำกที่

ผู้เรียกร้องวินิจฉัยอุทธรณ์ของผู้คัดค้ำนแล้ว ผู้คัดค้ำนก็ไม่ได้ด ำเนินกำรก่อสร้ำงตำมสัญญำอีก ผู้เรียกร้องจึงใช้สิทธิ
บอกเลิกสัญญำเมื่อวันที่ 8 ตุลำคม 2552 และเรียกให้ผู้คัดค้ำนช ำระค่ำปรับและค่ำเสียหำย นอกจำกนี้ ในทำง
พิจำรณำฟังได้ว่ำ ผู้เรียกร้องได้ยกเลิกโครงกำรก่อสร้ำงสะพำนคอนกรีตเสริมเหล็กพิพำทดังกล่ำวแล้ว เนื่องจำก
กรม ย. ได้ท ำกำรก่อสร้ำงสะพำนให้ประชำชนได้ใช้ประโยชน์ห่ำงจำกสะพำนตำมโครงกำรสะพำนพิพำทประมำณ
100 เมตร ผู้เรียกร้องจึงไม่มีควำมจ ำเป็นจะต้องก่อสร้ำงสะพำนพิพำทดังกล่ำวอีกต่อไป

ค ำวินิจฉัยชี้ขำด

ประเด็นข้อพิพำทที่ 1 ผู้คัดค้ำนปฏิบัติผิดสัญญำว่ำจ้ำงหรือไม่ ผู้คัดค้ำนมีนำย ฐ.และนำย ว. ให้กำรว่ำ
ผู้คัดค้ำนปฏิบัติงำนตำมสัญญำล่ำช้ำ และได้มีหนังสือยืนยันกำรก่อสร้ำงและยินยอมให้คิดค่ำปรับจนกว่ำกำร

ด ำเนินกำรก่อสร้ำงแล้วเสร็จตำมสัญญำโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น อันเป็นกำรยอมรับว่ำผู้คัดค้ำนได้ปฏิบัติผิดสัญญำ
จ้ำงโดยก่อสร้ำงงำนไม่แล้วเสร็จภำยในก ำหนดระยะเวลำของสัญญำจ้ำง ต่อมำผู้เรียกร้องได้ขยำยระยะเวลำกำร
ก่อสร้ำงให้ผู้คัดค้ำนจนถึงวันที่ 11 สิงหำคม 2551 แต่ผู้คัดค้ำนก็ไม่เข้ำด ำเนินกำรแก้ไขปัญหำดังกล่ำว และในที่สุด
ได้ทิ้งงำนไป คณะอนุญำโตตุลำกำรได้พิเครำะห์แล้วเห็นว่ำ งำนตอม่อพื้นสะพำนนั้นเป็นงำนที่อยู่ในงวดงำนที่ 2
จะต้องแก้ไขปัญหำงำนตอม่อสะพำนเสียก่อน มิฉะนั้น งำนงวดที่ 3 งวดที่ 4 และงวดที่ 5 (งวดสุดท้ำย) ก็ไม่อำจ
ด ำเนินกำรต่อไปได้ เมื่อผู้คัดค้ำนไม่ปฏิบัติตำมสัญญำโดยไม่เข้ำแก้ไขปัญหำในควำมช ำรุดบกพร่อง ย่อมถือว่ำผู้คัดค้ำน
เป็นฝ่ำยผิดสัญญำ ซึ่งเป็นเหตุให้ผู้เรียกร้องได้บอกเลิกสัญญำเมื่อวันที่ 13 ตุลำคม 2551 อย่ำงไรก็ตำมเมื่อผู้คัดค้ำน

อุทธรณ์กำรบอกเลิกสัญญำโดยประสงค์ที่จะท ำงำนอีก ฝ่ำยผู้รับจ้ำงก็ยอมรับว่ำหำกจะต้องช ำระค่ำปรับก็ยินดี
แต่ประสงค์ที่จะท ำงำนดังกล่ำวนี้ให้แล้วเสร็จ และเมื่อผู้คัดค้ำนได้ทิ้งงำนไปอีก จึงรับฟังได้ว่ำ ผู้คัดค้ำนเป็นฝ่ำยผิด
สัญญำ
ประเด็นข้อพิพำทที่ 2 ผู้คัดค้ำนจะต้องช ำระค่ำปรับและค่ำเสียหำยต่ำง ๆ แก่ผู้เรียกร้องเพียงใด
1) ค่ำปรับตำมสัญญำพิพำท ผู้เรียกร้องมีสิทธิปรับในกรณีส่งมอบงำนล่ำช้ำจนถึงวัน
เลิกสัญญำได้ ผู้เรียกร้องขอคิดค่ำปรับตั้งแต่วันที่ 12 สิงหำคม 2551 อันเป็นวันถัดจำกวันครบก ำหนดตำมสัญญำ
จนถึงวันที่ 8 ตุลำคม 2552 อันเป็นวันบอกเลิกสัญญำ