Page 24 - บทคัดย่อเล่ม 1

๒๐

10. ข้อพิพำทหมำยเลขแดงที่ 19/2561

ประเด็นข้อพิพำท : 1. คณะอนุญำโตตุลำกำรมีอ ำนำจชี้ขำดข้อพิพำทนี้หรือไม่
2. ค ำเสนอข้อพิพำทขำดอำยุควำมหรือไม่
3. ผู้เรียกร้องมีสิทธิเรียกร้องตำมค ำเสนอข้อพิพำทหรือไม่ เพียงใด

ข้อเท็จจริงเบื้องต้นรับฟังได้ตำมที่คู่ควำมน ำสืบรับกันและไม่โต้เถียงกันว่ำ วันที่ 9 สิงหำคม
2551 ผู้คัดค้ำนท ำสัญญำจ้ำงผู้เรียกร้องก่อสร้ำงอำคำรเรียนหนึ่งหลัง ค่ำจ้ำงถือรำคำเหมำรวมเป็นเกณฑ์ เป็นเงิน
124,998,000 บำท ก ำหนดจ่ำยค่ำจ้ำง 22 งวด และก ำหนดให้แล้วเสร็จตำมสัญญำภำยในวันที่ 10 กรกฎำคม
2553 ตำมสัญญำจ้ำงเอกสำรหมำย ร.2 หลังจำกนั้นมีกำรแก้ไขสัญญำเกี่ยวกับกำรก ำหนดให้แล้วเสร็จตำม
สัญญำรวม 8 ครั้ง ครั้งที่ 8 ก ำหนดให้ผู้เรียกร้องท ำงำนให้แล้วเสร็จภำยในวันที่ 27 ธันวำคม 2554 ตำมบันทึก
แก้ไขเพิ่มเติมสัญญำเอกสำรหมำย ค.7 ผู้เรียกร้องทยอยส่งงำนเป็นงวดๆ และรับเงินค่ำจ้ำงไปแล้วรวม 16
งวด ส่วนงำนงวดที่ 17 ถึง 22 ผู้เรียกร้องส่งมอบให้แก่ผู้คัดค้ำนรวมกันในวันที่ 11 พฤษภำคม 2555 ผู้คัดค้ำน
จ่ำยเงินค่ำจ้ำงรวม 6 งวดให้แก่ผู้คัดค้ำนเป็นเงิน 31,873,610 บำท ในวันที่ 19 ตุลำคม 2555 นับตั้งแต่วันที่

ผู้เรียกร้องส่งมอบงำนในวันที่ 11 พฤษภำคม 2555 จนถึงวันที่ 19 ตุลำคม 2555 เป็นเวลำ 162 วัน ผู้เรียกร้อง
กล่ำวอ้ำงว่ำผู้คัดค้ำนจ่ำยค่ำจ้ำงให้แก่ผู้เรียกร้องล่ำช้ำเป็นเวลำ 162 วัน ท ำให้ผู้เรียกร้องเสียหำย ผู้เรียกร้องขอคิด
ค่ำเสียหำยเป็นดอกเบี้ยอัตรำร้อยละ 7.5 ต่อปี จำกต้นเงิน 31,873,610 บำท แต่ผู้คัดค้ำนปฏิเสธโดยกล่ำวอ้ำงว่ำ
ผู้คัดค้ำนต้องตรวจสอบควำมถูกต้องเพื่อคุ้มครองประโยชน์สำธำรณะ ผู้เรียกร้องไม่มีสิทธิเรียกร้องดอกเบี้ยจำก
ผู้คัดค้ำน

ค ำวินิจฉัยชี้ขำด

อนุญำโตตุลำกำรพิจำรณำกำรน ำสืบพยำนและพยำนเอกสำรหลักฐำนแล้ว
ประเด็นข้อพิพำทที่ 1 เห็นว่ำ ผู้เรียกร้องกล่ำวอ้ำงว่ำผู้คัดค้ำนปฏิบัติผิดเงื่อนไขตำมสัญญำสองกรณี
กรณีแรก ผู้คัดค้ำนจ่ำยค่ำจ้ำงจ ำนวน 31,873,610 บำท ให้แก่ผู้เรียกร้องล่ำช้ำเป็นเวลำ 162 วัน ท ำให้ผู้เรียกร้อง
เสียหำย จึงขอคิดค่ำเสียหำยเท่ำกับดอกเบี้ยอัตรำร้อยละ 7.5 ต่อปี เป็นเงิน 1,060,999 บำท กรณีหลังผู้คัดค้ำน
หักเงินค่ำปรับจำกค่ำจ้ำงเกินไป 5,124,918 บำท ต่อมำผู้คัดค้ำนยอมคืนเงินจ ำนวนดังกล่ำวให้แก่
ผู้เรียกร้องแล้วแต่ไม่ยอมจ่ำยดอกเบี้ยจำกค่ำปรับที่ผู้คัดค้ำนหักเกินไปคิดเป็นดอกเบี้ยเป็นเงิน 295,511.36 บำท
ทั้งสองกรณีเป็นข้อโต้แย้ง ที่เกิดขึ้นระหว่ำงคู่สัญญำเกี่ยวกับข้อก ำหนดแห่งสัญญำนี้ หรือเกี่ยวกับกำรปฏิบัติตำมสัญญำนี้
และคู่สัญญำไม่สำมำรถตกลงกันได้ ดังนั้น คณะอนุญำโตตุลำกำรย่อมมีอ ำนำจชี้ขำดข้อพิพำทนี้
ประเด็นข้อพิพำทที่ 2 ปัญหำนี้ ผู้คัดค้ำนโต้แย้งว่ำผู้เรียกร้องส่งมอบงำนวันที่ 11 พฤษภำคม

2555 ผู้คัดค้ำนจ่ำยค่ำจ้ำงวันที่ 19 ตุลำคม 2555 นับถึงวันที่ผู้เรียกร้องยื่นเสนอข้อพิพำทคือวันที่ 21 มิถุนำยน
2559 เกินกว่ำหนึ่งปีนับแต่วันท ำละเมิด ข้อพิพำทขำดอำยุควำมแล้ว และผู้เรียกร้องมิได้สงวนสิทธิที่จะเรียกร้อง
ดอกเบี้ยจำกต้นเงินค่ำงวดงำน ทั้งเกินสองปีขำดอำยุควำมเช่นเดียวกัน ทั้งผู้เรียกร้องยื่นข้อพิพำทเมื่อพ้นก ำหนดเวลำ
ใช้สิทธิทำงปกครองขำดอำยุควำมตำมกฎหมำย คณะอนุญำโตตุลำกำรเห็นว่ำ กำรเรียกดอกเบี้ยจำกต้นเงินค่ำงวด
งำนก็ดี กำรเรียกดอกเบี้ยจำกค่ำปรับที่ได้รับคืนก็ดี ไม่มีกฎหมำยบัญญัติว่ำผู้เรียกร้องจะต้องสงวนสิทธิที่จะเรียก
ดอกเบี้ยเสียก่อนจึงจะเรียกได้ ดังนั้น ผู้เรียกร้องจึงไม่จ ำต้องสงวนสิทธิที่จะเรียกร้องดอกเบี้ยแต่อย่ำงใดและเห็นว่ำ
ที่ผู้เรียกร้องเรียกร้องดอกเบี้ยจำกต้นเงินค่ำงวดงำน และต้นเงินค่ำปรับที่ได้รับคืนเป็นกรณีที่ผู้เรียกร้องกล่ำวอ้ำง
ว่ำผู้คัดค้ำนช ำระหนี้แก่ผู้เรียกร้องไม่ถูกต้องตำมสัญญำ ซึ่งเป็นหนี้ที่เกิดจำกสัญญำมิใช่หนี้ทำงละเมิด จึงไม่อำจน ำ

อำยุควำมตำมที่ผู้คัดค้ำนกล่ำวอ้ำงมำใช้บังคับได้ แต่กำรเรียกร้องของผู้เรียกร้องเป็นกำรเรียกดอกเบี้ยค้ำงช ำระ
จึงมีก ำหนดอำยุควำมห้ำปี ตำมประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์มำตรำ 193/33 (1) ค ำเสนอข้อพิพำทจึงไม่ขำดอำยุควำม
ประเด็นข้อพิพำทที่ 3 เมื่อผู้เรียกร้องมีส่วนก่อให้ผู้คัดค้ำนต้องจ่ำยค่ำจ้ำงล่ำช้ำไปด้วย เมื่ออำศัย
พฤติกำรณ์ของคู่พิพำทเป็นประมำณแล้วเห็นสมควรก ำหนดให้ผู้เรียกร้องมีสิทธิเรียกร้องในส่วนนี้เป็นเงิน 500,000 บำท
เทียบเคียงค ำพิพำกษำศำลปกครองสูงสุดคดีหมำยเลขแดงที่ อ.148/2554 มีปัญหำวินิจฉัยต่อไปว่ำ ผู้เรียกร้องมีสิทธิ
เรียกร้องค่ำเสียหำยเป็นค่ำดอกเบี้ยจำกต้นเงินค่ำปรับที่ผู้เรียกร้องได้รับคืนหรือไม่ เห็นว่ำ ผู้เรียกร้องส่งมอบงำนงวด