Page 22 - บทคัดย่อเล่ม 1

๑๘

ประจ ำวันของผู้เรียกร้อง ว่ำผู้เรียกร้องไม่ท ำงำนตำมสัญญำรวม 175 วัน และระหว่ำงรอผลกำรทดสอบวัสดุ
ผู้เรียกร้องมิได้หยุดท ำงำนยังคงท ำงำนอื่นอย่ำงต่อเนื่อง ผู้เรียกร้องไม่น ำสืบหักล้ำงให้เห็นเป็นอย่ำงอื่น จึงมีน้ ำหนัก
ให้รับฟังเป็นควำมจริงว่ำระหว่ำงรอผลกำรทดสอบวัสดุ ผู้เรียกร้องยังท ำงำนอื่นได้อย่ำงต่อเนื่อง ซึ่งตำมสัญญำ
ผู้เรียกร้องจะต้องเริ่มท ำงำนตำมสัญญำในวันที่ 14 มีนำคม 2558 แต่บันทึกกำรปฏิบัติงำนประจ ำวัน ครั้งที่ 8

ปรำกฏว่ำ ผู้เรียกร้องเพิ่งเริ่มเข้ำท ำงำนในวันที่ 2 พฤษภำคม 2558 แสดงว่ำผู้เรียกร้องเริ่มเข้ำท ำงำนล่ำช้ำกว่ำ
ก ำหนด ดังนั้นที่ผู้เรียกร้องก่อสร้ำงล่ำช้ำ จึงเป็นควำมล่ำช้ำของผู้เรียกร้องแต่ฝ่ำยเดียว เมื่อผู้เรียกร้องก่อสร้ำงไม่แล้ว
เสร็จตำมก ำหนดในสัญญำ ผู้เรียกร้องจึงเป็นฝ่ำยผิดสัญญำ ผู้คัดค้ำนย่อมมีสิทธิปรับผู้เรียกร้องตำมสัญญำข้อ 16
ส ำหรับค่ำปรับเกินร้อยละสิบของวงเงินค่ำจ้ำง ผู้คัดค้ำนมีหนังสือ แจ้งค่ำปรับเกินร้อยละสิบของ
วงเงินค่ำจ้ำง สรุปควำมว่ำ ค่ำปรับเกินร้อยละสิบของสัญญำจ้ำงแล้ว หำกผู้เรียกร้องยินยอมเสียค่ำปรับให้แก่
ผู้คัดค้ำนโดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ทั้งสิ้น โปรดแจ้งให้ผู้คัดค้ำนทรำบภำยใน 15 วันนับจำกวันได้รับหนังสือนี้ มิฉะนั้น
ผู้คัดค้ำนจะพิจำรณำบอกเลิกสัญญำ ต่อมำผู้เรียกร้องมีหนังสือ อ้ำงถึงหนังสือของผู้คัดค้ำน สรุปควำมว่ำ
ผู้เรียกร้องได้รับแจ้งว่ำจะถูกปรับเกินร้อยละสิบของวงเงินค่ำจ้ำง ฯ ผู้เรียกร้องไม่ขัดข้องกำรเรียกค่ำปรับและยินยอม
เสียค่ำปรับให้แก่ผู้คัดค้ำนตำมจ ำนวนวัน นับถัดจำกวันที่ก ำหนดตำมสัญญำหรือวันที่ผู้ว่ำจ้ำงขยำยให้จนถึง

วันที่ท ำงำนแล้วเสร็จจริง เมื่อพิเครำะห์หนังสือทั้งสองฉบับประกอบกัน ย่อมแปลได้ว่ำ ผู้เรียกร้องยินยอมเสียค่ำปรับ
ให้แก่ผู้คัดค้ำนโดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ทั้งสิ้น เมื่อผู้คัดค้ำนผ่อนปรนกำรบอกเลิกสัญญำ ผู้คัดค้ำนจึงมีสิทธิปรับผู้เรียกร้อง
เกินร้อยละสิบของวงเงินค่ำจ้ำง หำขัดต่อระเบียบกระทรวงมหำดไทยว่ำด้วยกำรพัสดุของหน่วยกำรบริหำรรำชกำร
ส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2535 ข้อ 131 ไม่ แต่ทั้งนี้กำรที่ผู้คัดค้ำนปรับผู้เรียกร้องโดยหักจำกค่ำจ้ำงงำนงวดที่ 1 ถึง งวดที่
3 รวมปรับทั้งสิ้นเป็นเงิน 4,830,683 บำท คิดเป็นอัตรำร้อยละ 77.176 ของวงเงินค่ำจ้ำงนั้น ซึ่งตำมประมวล
กฎหมำยแพ่งและพำณิชย์ มำตรำ 383 วรรคหนึ่ง บัญญัติว่ำ “ถ้ำเบี้ยปรับที่ริบนั้นสูงเกินส่วน ศำลจะลดลงเป็น
จ ำนวนพอสมควรก็ได้ ในกำรที่จะวินิจฉัยว่ำสมควรเพียงใดนั้น ท่ำนให้พิเครำะห์ถึงทำงได้เสียของเจ้ำหนี้ทุกอย่ำง
อันชอบด้วยกฎหมำย ไม่ใช่แต่เพียงทำงได้เสียในเชิงทรัพย์สิน เมื่อได้ใช้เงินตำมเบี้ยปรับแล้ว สิทธิเรียกร้องขอลดก็เป็น

อันขำดไป” โดยค ำเบิกควำมของนำยพ. ปลัดองค์กำรบริหำรส่วนต ำบลบ. ปฏิบัติหน้ำที่นำยกองค์กำรบริหำรส่วน
ต ำบลบ. และเป็นประธำนกรรมกำรตรวจกำรจ้ำงถึงเหตุผลที่ไม่บอกเลิกสัญญำ เพรำะถนนเส้นดังกล่ำวเป็นถนนสำย
หลักหำกเลิกสัญญำจะต้องจัดซื้อจัดจ้ำงใหม่ จะต้องเสียเวลำมำกขึ้น ประชำชนจะได้รับควำมเดือดร้อนเพิ่มขึ้น เท่ำที่
พยำนทรำบคือผู้เรียกร้องมีปัญหำกำรจัดกำรภำยในของผู้เรียกร้องมีกำรเปลี่ยนคนงำนและผู้ควบคุมงำนจึงท ำให้งำน
ล่ำช้ำ ซึ่งพยำนต้องกำรให้งำนเสร็จ จึงให้โอกำสแก่ผู้เรียกร้องท ำงำนแล้วเสร็จตำมสัญญำ ทั้งงำนที่ผู้เรียกร้องก่อสร้ำง
ก็ถือว่ำใช้กำรได้แม้จะไม่เรียกว่ำดีก็ตำม เห็นว่ำ แม้ผู้เรียกร้องมีปัญหำกำรจัดกำรภำยในองค์กรของผู้เรียกร้อง
แต่ผู้เรียกร้องก็ก่อสร้ำงงำนจนแล้วเสร็จตำมสัญญำโดยไม่ละทิ้งงำนไป นับว่ำสมประโยชน์ของทำงรำชกำรอย่ำงมำก
และเห็นว่ำที่ผู้คัดค้ำนผ่อนปรนให้ผู้เรียกร้องก่อสร้ำงจนแล้วเสร็จตำมสัญญำก็เพื่อมิให้ประชำชนเดือดร้อนเพิ่มขึ้นมิใช่
หวังจะได้ค่ำปรับเพิ่มขึ้นแต่อย่ำงใด ดังนั้น กำรที่ผู้คัดค้ำนปรับผู้เรียกร้องถึงร้อยละ 77.176 ของวงเงินค่ำจ้ำงจึง

นับว่ำสูงเกินส่วน แม้ผู้เรียกร้องจะยินยอมให้ปรับโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้นก็ตำม แต่เมื่อค่ำปรับสูงเกินส่วนก็สมควร
ลดลงเป็นจ ำนวนพอสมควร จึงเห็นสมควรให้ลดค่ำปรับลงโดยให้ปรับผู้เรียกร้องเท่ำกับร้อยละ ๒๐ ของวงเงินค่ำจ้ำง
เป็นเงิน ๑,๒๕๑,๘๕๙.๔๐ บำท เมื่อน ำไปหักออกจำกค่ำปรับที่ผู้คัดค้ำนหักไว้จำกค่ำจ้ำงงำนงวดที่ 2 และที่ 3
เป็นเงิน 4,546,683 บำท แล้ว ผู้คัดค้ำนต้องคืนเงินค่ำปรับให้แก่ผู้เรียกร้องเป็นเงิน ๓,๒๙๔,๘๒๓.๖๐ บำท พร้อม
ดอกเบี้ยอัตรำร้อยละ 7.5 ต่อปี นับตั้งแต่วันถัดจำกวันยื่นข้อพิพำทไปจนกว่ำจะช ำระเสร็จแก่ผู้เรียกร้อง ส่วนที่ผู้เรียก
ร้องขอให้ผู้คัดค้ำนช ำระค่ำจ้ำงจ ำนวน 4,129,297 บำท พร้อมดอกเบี้ยนั้น เห็นว่ำ ผู้คัดค้ำนใช้สิทธิหักค่ำจ้ำงจ ำนวน
ดังกล่ำวเป็นค่ำปรับไปแล้ว และคณะอนุญำโตตุลำกำรก็วินิจฉัยให้ผู้คัดค้ำนคืนค่ำปรับให้แก่ผู้เรียกร้องบำงส่วนแล้วจึง

ไม่อำจให้ผู้คัดค้ำนช ำระค่ำจ้ำงจ ำนวนดังกล่ำวอีก ส ำหรับประเด็นข้อพิพำทที่ 2 ที่ก ำหนดไว้ไม่จ ำต้องวินิจฉัยเพรำะไม่
ท ำให้ผลของค ำชี้ขำดเปลี่ยนแปลง
วินิจฉัยชี้ขำดให้ผู้คัดค้ำนคืนเงิน ๓,๒๙๔,๘๒๓.๖๐ บำท พร้อมดอกเบี้ยอัตรำร้อยละ 7.5 ต่อปี
นับตั้งแต่วันถัดจำกวันยื่นข้อพิพำท จนกว่ำจะช ำระเสร็จแก่ผู้เรียกร้อง ค ำขออื่นให้ยก และให้ยกข้อเรียกร้องแย้ง