Page 126 - OJA-01
P. 126
118 ไกล่เกลี่ย ให้เป็น...ผล
สิ่งที่ประโยค “แยกคนออกจากปัญหา” พยายามจะสื่อคือการบอก
เราว่า ในการไกล่เกลี่ย เงื่อนปมที่เราอาจจะต้องพยายามคลายออกมา
มีสองส่วน ส่วนหนึ่งเป็นเรื่องของ “คน” และความสัมพันธ์ ความรู้สึก
นึกคิดของบรรดาคนที่เกี่ยวข้อง ส่วนเงื่อนปมอีกอันหนึ่งคือตัว “ปัญหา”
ที่เป็นข้อเรียกร้องต่าง ๆ ที่แต่ละฝ่ายพยายามจะให้ได้จากอีกฝ่ายหนึ่ง
หากเราเปรียบ “เงื่อนปม” ของข้อพิพาทในการไกล่เกลี่ยเป็น
เสมือนเงื่อนที่ผูกด้วยเชือก ปมทั้งสองอันนี้เกิดจากการผูก “เงื่อน”
ที่แตกต่างกัน เมื่อผูกขึ้นด้วยเงื่อนที่แตกต่างกัน วิธีการคลายเงื่อนออก
ย่อมจะมีความแตกต่างกันด้วย เช่นเดียวกับ “เงื่อนปม” ในการ
ไกล่เกลี่ยเรื่องของ “คน” และเรื่องของ “ปัญหา” ต่างเป็นปมที่เกิด
จากเงื่อนที่แตกต่างกัน การแก้หรือคลายปมจึงต้องอาศัยวิธีการ
ที่แตกต่างกันด้วย การแก้ปัญหาเรื่องของคนต้องใช้วิธีการอย่างหนึ่ง
ส่วนการแก้ตัว “ปัญหา” ย่อมต้องใช้วิธีการอีกอย่างหนึ่ง ในตอนต่อ ๆ ไป
เราคงได้มีโอกาสคุยกันมากขึ้นเกี่ยวกับการแก้ตัว “ปัญหา” ดังนั้น
ในส่วนนี้เราคงต้องคุยกันเรื่องการแก้ปัญหาของ “คน” ก่อน
เมื่อเกิดปัญหาเรื่อง “คน” ขึ้น แล้วเราไม่ได้ให้ความสำาคัญกับ
เรื่องของ “คน” นี้ สิ่งที่จะเกิดขึ้นตามมาคือ เมื่อเราพยายามพูดคุยและ
ทำาความเข้าใจตัว “ปัญหา” เรื่องคนจะกลับมาหลอกหลอนเป็นระยะ ๆ
และปัญหาของคนนี้จะเข้าไปพัวพันกับเรื่องต่าง ๆ ที่เราจะพยายามแก้ไข
14-0092(001-174).indd 104 3/1/14 9:50 AM
