Page 110 - Q2-ManualConsult ภ.2

96 97

ผูเสียหาย: ปาขายลูกชิ้นอยูในตลาดจะ วันเกิดเหตุก็เพิ่งไปรับลูกชิ้นมาแลวเอามา บิดาจําเลย : ตอนตํารวจมาแจง ผมงงมากเลยครับ ทั้งตกใจ ทั้งเสียใจ ทั้งเปนหวง
แชไวในตูแชเพื่อเอาไวขายตอนเชา วันนั้นลงของเสร็จสงสัยจะรีบก็เลย วาเล็กมันโดนจับเรื่องอะไร มันเปนอะไรมากไหม แลวจะไปยืมเงินที่

ลืมลอคกุญแจตูแช ตอนเชามืดมาตลาดจะมาขายลูกชิ้น เปดตูแช ไหนมาประกันตัวมัน จะเอาเงินที่ไหนมาเปนคารถเดินทางไปสถานี

ออกมาตกใจเลย ถุงลูกชิ้นหายไปตั้งหลายถุง ไปเปดกลองวงจรปดดู ตํารวจ มาศาล ชวงนี้งานก็ไมคอยมีทํา รายไดก็นอย ตอนนี้ผมตองใช
ก็เลยขี่รถออกตาม เห็นเจาหนูนี่หนาตามันคุนๆ จอดรถเครื่องอยู หนี้ที่ไปกูเงินเคามา เดือดรอนมากเลยครับ

ขางทาง ทาทางลุกลี้ลุกลนก็เลยเขาไปหาใกลๆ ขอคนกระเปาสะพาย ผูประสานการประชุม: ปกติเล็กมีอะไร จะมาเลา หรือพูดคุยใหพอกับแมฟงบางรึเปลาคะ

เจอถุงลูกชิ้นหลายถุงเลย ฉันก็เลยไปแจงความและโทรบอกพอกับแม บิดาจําเลย : ก็มีบางครับ แตไมคอยไดคุยกันเทาไหร เพราะเล็กเคาไมคอยอยูบาน
ของเจาหนูมัน ชอบออกไปเลนอยูกับเพื่อนๆ บอกอะไรก็ไมคอยฟง บางวันก็ไมกลับ

ผูประสานการประชุม: ตอนนั้นรูสึกยังไงบางคะ บาน ผมไมรูจะไปตามหามันที่ไหน

ผูเสียหาย: ฉันรูสึกโมโหมาก ขาวของเสียหาย ซื้อของมาขายกําไรก็ไดไมมากอะไร ผูประสานการประชุม: เล็ก เราเขาใจความรูสึกของพอบางรึยัง เห็นรึเปลาวาพอเคาเปนหวง
แถมยังมาโดยขโมยไปอีก ตนทุนหายหมด ไมคิดเลยวาจะเกิดเหตุการณ เรามากแคไหน

แบบนี้กับฉัน จําเลย : (เล็กกมหนา ไมสบตา) เขาใจครับ

ผูประสานการประชุม: คะคุณปา ขอบคุณคะ ผูประสานการประชุม: มาฟงความรูสึกจากแมของเล็ก (จําเลย) กันบาง หลังจากที่ไดทราบวาลูก
หนูไดรูถึงความเดือดรอนที่คุณปาไดเลาใหฟงแลว เล็ก (จําเลย) รูสึก ถูกตํารวจจับดําเนินคดี คุณแมรูสึกและเกิดความเดือดรอนยังไงบางคะ

อยางไรบางคะ มารดาจําเลย : (แมน้ําตาไหล) รูสึกเสียใจ ผิดหวัง ไมคิดวาลูกจะทําแบบนี้
จําเลย: ผมรูสึกเสียใจ ไมนาทําเลยครับ ผมไมไดคิดอะไร ผมเคยชิมลูกชิ้นนี้ จําเลย : (เอามือไปจับมือแม) แมครับ ผมขอโทษ

มันมีรสชาติอรอย จึงอยากใหเพื่อนไดกินลูกชิ้นนี้เหมือนผมบาง ผูประสานการประชุม: เมื่อไดฟงเหตุการณที่เกิดขึ้นแลวในฐานะผูพิพากษาสมทบ

ผูประสานการประชุม: แลวคิดวาการกระทําของเราผิดไหมคะ (ผูใหคําปรึกษา) มีขอเสนอแนะหรือความเห็นอยางไรบางคะ
จําเลย: ผิดครับ ในตอนแรกผมไมคิดวาการกระทําของผมจะทําใหใคร ผูพิพากษาสมทบ: จากการที่เคยพูดคุยใหคําปรึกษาแนะนําใหแกนองเล็ก และพอแม

เดือดรอน และไมคิดวาจะถูกจับ ผมสงสารปาที่ตองมาเดือดรอนเพราะ จะเห็นวานองเล็กมีการเปลี่ยนแปลงดานพฤติกรรมในดานตางๆ เชน

ตัวผม ไมเที่ยวเตร เลือกคบเพื่อน ไมมีเรื่องทะเลาะวิวาททํารายรางกาย ตั้งใจ
ผูประสานการประชุม: แลวเล็กคิดวาจะแสดงออกถึงความรับผิดชอบตอความเสียหายที่ เรียนมากขึ้น เลนเกมสนอยลง นอกจากนี้นองเล็กเองมีขอดี คือ

คุณปาไดรับอยางไรบางคะ ไมเกี่ยวของกับยาเสพติด ไมมีเพศสัมพันธกอนวัยอันควร ปจจุบัน
จําเลย: ผมจะปรับปรุงตนเองใหดีขึ้น จะไมขโมยของอีกแลวครับ ผมจะคืนเงิน พยายามหารายไดเสริม เพื่อชวยเหลือครอบครัว จะเห็นไดวากําลัง

คาลูกชิ้นที่ไดขโมยไปครับ ผมขอโทษนะครับ (จําเลยยกมือไหวคุณปา มีการพัฒนาไปทางที่ดี สวนพอแมก็ดูแลเอาใจใสลูกมากขึ้น แบงเวลาใน

ขายลูกชิ้น) การพูดคุย พยายามเปนที่ปรึกษาที่ดีใหแกลูก ขอชื่นชมนะคะ
ผูเสียหาย : ไมเปนไร แตอยากใหหนูจดจําเหตุการณที่เกิดขึ้นไวเปนบทเรียน และ หากมีเรื่องอะไรใหชวยก็สามารถบอกไดคะ เชน ในเรื่องเกี่ยวกับดาน

อยาไปทําความผิดแบบนี้กับใครอีกละ เขาจะเดือดรอน ทุนการศึกษา

จําเลย: ครับปา จําเลย: ขอบคุณครับ
ผูประสานการประชุม: คราวนี้เรามาฟงความรูสึกจากพอของเล็ก (จําเลย) กันบาง หลังจากที่ ผูประสานการประชุม: เมื่อไดฟงเหตุการณที่เกิดขึ้นแลว ในฐานะครูประจําชั้นมีขอเสนอแนะ

ไดทราบวาลูกถูกตํารวจจับดําเนินคดี คุณพอรูสึกและเกิดความ หรือความเห็นอยางไรบางคะ

เดือดรอนยังไงบางคะ ครูประจําชั้น: ปจจุบันหนูก็ยังเรียนอยู ครูอยากใหหนูเรียนตอไป พยายามแบงเวลาใน
การเอาใจใสในเรื่องเรียนใหมากขึ้น เพื่อจะไดนําความรูที่ไดรับ

ไปใชในการประกอบอาชีพในอนาคต หากมีปญหาในเรื่องการเรียน

ครูก็ยินดีชวยเหลือหนูนะ หนูสามารถไปพบคุณครูไดที่หองพักครูคะ

คู่มือปฏิบัติงาน
การด�าเนินงานตามมาตรการพิเศษ ๑๐๙