Page 124 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 124
ื
ี
พร้อมดอกเบ้ย เน่องจากเลิกจ้างผู้ฟ้องคดีโดยไม่มีความผิดและให้
ั
ผู้ฟ้องคดีลาออกโดยไม่สมัครใจ เห็นว่า พระราชบัญญัติจัดต้งศาลปกครอง
ึ
และวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 มาตรา 9 วรรคหน่ง บัญญัติว่า
ั
ี
�
ื
ศาลปกครองมีอานาจพิจารณาพิพากษาหรือมค�าส่งในเร่องดังต่อไปน ้ ี
ี
(4) คดีพิพาทเก่ยวกับสัญญาทางปกครอง และมาตรา 3 แห่งพระราช
บัญญัติเดียวกัน บัญญัติว่า สัญญาทางปกครอง หมายความรวมถึง สัญญา
ึ
ี
ท่คู่สัญญาอย่างน้อยฝ่ายใดฝ่ายหน่งเป็นหน่วยงานทางปกครองหรือเป็น
ึ
�
บุคคลซ่งกระทาการแทนรัฐ และมีลักษณะเป็นสัญญาสัมปทาน สัญญา
�
ี
ิ
ท่ให้จัดทาบริการสาธารณะ หรือจัดให้มีส่งสาธารณูปโภคหรือแสวง
ี
ื
ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ เม่อผู้ถูกฟ้องคดีท่ 4 มีอานาจหน้าท ่ ี
�
ตามกฎหมายในการจัดท�าบริการสาธารณะด้านการประชาสัมพันธ์ การที่
ผู้ถูกฟ้องคดีท่ 4 ตกลงทาสัญญาว่าจ้างผู้ฟ้องคดีให้ปฏิบัติหน้าท่ผู้ช่วย
�
ี
ี
�
บรรณาธิการข่าวในประเทศ โดยกาหนดให้ผู้ฟ้องคดีมีหน้าท่ในการ
ี
ื
ี
ี
ื
ตรวจสอบเน้อหาข่าวของผู้ส่อข่าวท่ผลิตเสร็จ ตรวจบทข่าวท่ส่งมาจาก
�
ื
ี
ี
ภูมิภาค และปฏิบัติหน้าท่อ่นตามท่ผู้ว่าจ้างกาหนด สัญญาดังกล่าวจึงเป็น
ึ
ี
สัญญาท่มีคู่สัญญาฝ่ายหน่งเป็นหน่วยงานทางปกครองและมีวัตถุประสงค์
�
แห่งสัญญาเป็นการให้ผู้ฟ้องคดีเข้าร่วมจัดทาบริการสาธารณะด้านการ
ประชาสัมพันธ์ตามอานาจหน้าท่ของผู้ถูกฟ้องคดีท่ 4 ความสัมพันธ์
ี
ี
�
ี
ระหว่างผู้ฟ้องคดีและผู้ถูกฟ้องคดีท่ 4 ตามสัญญาจ้างดังกล่าวจึงเป็น
ื
ความสัมพันธ์ตามกฎหมายมหาชนเพ่อให้บริการสาธารณะบรรลุผล ไม่ใช่
ความสัมพันธ์ระหว่างนายจ้างกับลูกจ้างตามกฎหมายเอกชน สัญญา
ดังกล่าวจึงเป็นสัญญาทางปกครอง ข้อพิพาทในคดีน้จึงเป็นคดีพิพาท
ี
ี
เก่ยวกับสัญญาทางปกครอง
113
