Page 55 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 55

ึ
                                      ึ
                                                            ื
            สัญญาจะโอนทะเบียนรถยนต์ซ่งเป็นส่วนหน่งของสัญญาซ้อขายรถ
                                                       ั
                                                            �
            บรรทุกนาอเนกประสงค์ ขอให้ศาลพิพากษาหรือมีคาส่งให้จาเลยโอน
                   ้
                   �
                                                     �
                                               ื
            ทะเบียนรถบรรทุกนาอเนกประสงค์มาเป็นช่อของโจทก์ และชดใช้ค่า
                            �
                            ้
                     ึ
                                                   �
            เสียหาย ซ่งสัญญาดังกล่าวโจทก์กล่าวอ้างว่า จะนาไปใช้ในงานป้องกัน
            และบรรเทาสาธารณภัย และช่วยเหลือผู้ประสบภัยแล้ง อันเป็นการ
            จัดทาบริการสาธารณะของโจทก์ ดังน้น สัญญาซ้อขายรถบรรทุกน�า
                                           ั
                                                    ื
                                                                  ้
                �
            อเนกประสงค์และสัญญาจะโอนทะเบียนรถยนต์ จึงเป็นสัญญาทาง
            ปกครอง
                                            ี
                                                       ี
                                   �
                              ี
                      �
                     คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๖๐/๒๕๕๗ คดี
              ี
            น้โจทก์ฟ้องขอให้บังคับกองทัพเรือรับมอบครุภัณฑ์และชาระค่าครุภัณฑ์
                                                       �
                                              �
                      ื
                                                �
            ตามสัญญาซ้อขายพร้อมติดต้งครุภัณฑ์ประจาสานักงานและห้องอาหาร
                                   ั
                                               ื
                                                       ิ
                                       ั
                                    ื
            อาคารส่วนบญชาการกองทัพเรอ กบโจทก์ เม่อสัญญาพพาทเป็นสัญญา
                      ั
                           ั
             ื
                                       �
            ซ้อขายพร้อมติดต้งครุภัณฑ์ประจาสานักงานและห้องอาหารระหว่าง
                                         �
                                     ี
                     �
                                                        ี
                                                              ื
                                                         ี
            โจทก์และจาเลย จึงเป็นสัญญาท่ก่อให้เกิดสิทธิและหน้าท่ ท่สืบเน่องจาก
            การจัดให้มีเคร่องมือท่สาคัญและจาเป็นต่อการจัดทาบริการสาธารณะ
                               �
                                       �
                                                     �
                              ี
                        ื
                                                    ิ
                                               ั
            ของจาเลย ซงเป็นหน่วยงานทางปกครอง สญญาพพาทระหว่างโจทก์
                 �
                       ่
                       ึ
                         ี
                �
            กับจาเลยในคดีน้ จึงเป็นสัญญาทางปกครอง
                                             ี
                     คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๖๙/๒๕๕๗
                               ี
                                   �
                      �
                                                         ี
                           ี
            คดีท่เอกชนผู้ขายท่ดินฟ้ององค์การบริหารส่วนตาบล กับพวก ผู้ซ้อว่า
                ี
                                                  �
                                                                ื
                              ื
                       �
            ภายหลังจากทาสัญญาซ้อขายท่ดินพิพาทเพ่อใช้จัดทาตลาดกันแล้ว ต่อมา
                                                   �
                                             ื
                                    ี
                             ี
            มีการตกลงให้แลกเปล่ยนส่วนของท่ดินท่ซ้อขายกันใหม่ แต่จาเลยเพิกเฉย
                                       ี
                                           ี
                                                         �
                                            ื
                                                      ื
                                                           ี
                           �
            โจทก์จึงฟ้องขอให้จาเลยปฏิบัติตามข้อตกลง เห็นว่า เม่อคดีน้จาเลยท่ 1
                                                                 ี
                                                            �
                                           ี
            เป็นราชการส่วนท้องถ่น มีอานาจหน้าท่ในการดาเนินการจัดให้มีตลาด
                                  �
                                                  �
                              ิ
                                                   ี
            อันเป็นการจัดทาบริการสาธารณะ สัญญาซ้อขายท่ดินระหว่างโจทก์กับ
                                              ื
                         �
        44  สรุปแนว   ค�ำวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำลในคดีพิพำทเกี่ยวกับสัญญำ
                         ี
                   และค�ำวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล กรณีค�ำพิพำกษำหรือค�ำส่งที่ถึงที่สุดระหว่ำงศำลขัดแย้งกัน
                                                      ั
                   ตำมพระรำชบัญญัติว่ำด้วยกำรวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล พ.ศ. ๒๕๔๒ มำตรำ 1๔
                   (พ.ศ. ๒๕๔๔ - ๒๕6๒)
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60