Page 57 - สรุปแนวคำวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาลในคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาฯ
P. 57

ั
              ั
                                                        ี
            น้นไม่ใช่สัญญาทางปกครอง แต่เป็นสัญญาทางแพ่ง ท้งน้ มีข้อสังเกตว่า
             ั
                                                         ี
            ต้งแต่ปี 2557 เป็นต้นมา การตีความสัญญาทางปกครองเก่ยวกับสัญญา
                                                              ื
                                ี
             ื
            ซ้อขายเป็นไปในลักษณะท่แคบลงจากแนวการวินิจฉัยเดิม สัญญาซ้อขาย
              ี
                                                        ี
            ท่จะเป็นสัญญาทางปกครองจะต้องมีลักษณะเป็นสัญญาท่มีวัตถุประสงค์
                    ั
                      �
              ื
            เพ่อการจดทาบรการสาธารณะตามภารกิจหลักโดยตรง หากเป็นเพียง
                         ิ
              ื
                          ื
            เพ่อจัดหาพัสดุเพ่อสนับสนุนภารกิจ ไม่ถือว่าเป็นสัญญาทางปกครอง
            แต่เป็นสัญญาทางแพ่ง
                                                         ี
                                   �
                               ี
                                             ี
                     คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๑๑/๒๕๔๗
                      �
                                        ื
            คดีพิพาทท่หน่วยงานทางปกครองย่นฟ้องคดีต่อศาล ขอให้เอกชน ผู้ถูก
                     ี
                                         ื
                   �
            ฟ้องคดีชาระหน้ค่าปรับตามสัญญาซ้อขายนาฬิกาปรับเวลา เน่องจาก
                         ี
                                                             ื
                                        �
            ไม่ส่งมอบให้ตรงตามกาหนดเวลา ทาให้โจทก์ได้รับความเสียหายท่ต้อง
                              �
                                                                ี
            ซ้อสินค้าจากผู้จาหน่ายรายอ่น เม่อปรากฏว่า นาฬิกาปรับเวลาซ่งเป็น
                         �
             ื
                                                               ึ
                                       ื
                                   ื
            วัตถุแห่งสัญญาน้ เป็นสินค้าท่คู่สัญญาสามารถหาซ้อทดแทนกันได้ใน
                                    ี
                                                     ื
                          ี
                                ิ
                                  ุ
            ท้องตลาด จงไม่ใช่เป็นสงอปกรณ์สาคญสาหรบใช้ในการจดทาบรการ
                                ่
                                          ั
                                             �
                                                            �
                                                                ิ
                                        �
                      ึ
                                                ั
                                                          ั
            สาธารณะ สัญญาซ้อขายระหว่างหน่วยงานทางปกครองกับเอกชนน   ้ ี
                            ื
                                            ี
            จึงเป็นเพียงสัญญาจัดหาพัสดุธรรมดา ท่สนับสนุนให้บริการสาธารณะ
                                   �
                                                   ี
                             ั
            สาเร็จลุล่วงไปได้เท่าน้น แม้จาเลยจะอ้างว่า การท่โจทก์บอกเลิกสัญญา
             �
                        ั
                      �
            เป็นการขัดคาส่งและนโยบายของรัฐ ก็เป็นเพียงข้ออ้างในการต่อสู้คด   ี
            เพ่อให้หลุดพ้นจากความรับผดทางแพ่งเท่าน้น โดยไม่ได้โต้แย้งว่า
                                                 ั
                                    ิ
              ื
                    ี
                                                                 ี
                                                           ั
            เจ้าหน้าท่ของรัฐกระทาการโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย ดังน้น คดีน้จึง
                              �
            อยู่ในอานาจของศาลยุติธรรม
                  �
                                   �
                     คาวินิจฉัยช้ขาดอานาจหน้าท่ระหว่างศาลท่ ๕๗/๒๕๔๗
                               ี
                                                         ี
                                             ี
                      �
                ี
            คดีท่เอกชนผู้ซ้อย่นฟ้องหน่วยงานทางปกครองผู้ขายอ้างว่า ผิดสัญญา
                        ื
                          ื
            ซ้อขายมันสาปะหลังเส้น ขอให้คืนเงินประกัน ซ่งสัญญาพิพาทมิใช่เป็น
                                                 ึ
                      �
             ื
        46  สรุปแนว   ค�ำวินิจฉัยช้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำลในคดีพิพำทเกี่ยวกับสัญญำ
                         ี
                   และค�ำวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล กรณีค�ำพิพำกษำหรือค�ำส่งที่ถึงที่สุดระหว่ำงศำลขัดแย้งกัน
                                                      ั
                   ตำมพระรำชบัญญัติว่ำด้วยกำรวินิจฉัยชี้ขำดอ�ำนำจหน้ำที่ระหว่ำงศำล พ.ศ. ๒๕๔๒ มำตรำ 1๔
                   (พ.ศ. ๒๕๔๔ - ๒๕6๒)
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62