Page 177 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๒-๒๕๖๑-กฎหมาย
P. 177
ดุลพาห
๒๒
ตามมาตรา ๓๙๗ แต่เมื่อมีการแก้ไขกฎหมายใน ปี พ.ศ. ๒๕๕๘ โดยพระราชบัญญัติ
แก้ไขประมวลกฎหมายอาญาฉบับที่ ๒๒ ได้มีการแก้ไขความผิดฐานนี้กล่าวคือ ได้แก้ไขว่า
แม้กระทำาด้วยประการใดๆ ต่อผู้อื่น อันเป็นการรังแก ข่มเหงคุกคาม หรือกระทำาให้ได้รับความ
อับอายเดือดร้อนรำาคาญ แม้มิใช่ในที่สาธารณสถานหรือต่อหน้าธารกำานัลก็เป็นความผิดตาม
มาตรา ๓๙๗ วรรคหนึ่ง แต่หากกระทำาในที่สาธารณสถานหรือต่อหน้าธารกำานัล ผู้กระทำาต้อง
ระวางโทษหนักขึ้นตาม มาตรา ๓๙๗ วรรคสอง
คำาพิพากษาศาลฎีกาที่เกี่ยวข้องกับความผิดฐานทำาให้ผู้อื่นอับอายเดือดร้อนรำาคาญ
ต่อหน้าธารกำานัลตามมาตรา ๓๙๗ วรรคสอง เพื่อศึกษาและทำาความเข้าใจมีดังต่อไปนี้
คำาพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๒๙๘๓/๒๕๕๘ ห้องตรวจคนไข้ที่เกิดเหตุ เป็นส่วนหนึ่งของ
โรงพยาบาลเนินสง่าอันเป็นสถานที่ราชการซึ่งเป็นสาธารณสถาน แม้ประชาชนที่ไปใช้บริการ
ในห้องตรวจคนไข้ที่เกิดเหตุจะต้องได้รับอนุญาต และผ่านการคัดกรองจากพยาบาลหน้าห้อง
ตรวจก่อน แต่ก็เป็นเพียงระเบียบขั้นตอนและวิธีปฏิบัติในการใช้บริการของโรงพยาบาลเท่านั้น
หาทำาให้ห้องตรวจคนไข้ดังกล่าวซึ่งเป็นสาธารณสถานที่ประชาชนมีความชอบธรรมจะเข้าไป
ได้ ต้องกลับกลายเป็นที่รโหฐานแต่อย่างใดไม่ ห้องตรวจคนไข้ที่เกิดเหตุจึงยังคงเป็นสาธารณ
สถาน ดังนั้น การกระทำาของจำาเลยจึงครบองค์ประกอบความผิดฐานกระทำาด้วยประการใดๆ
อันเป็นการรังแก หรือข่มเหงผู้อื่น หรือกระทำาให้ผู้อื่นได้รับความอับอาย หรือเดือดร้อนรำาคาญ
ในที่สาธารณสถานตามมาตรา ๓๙๗ วรรคสอง
คำาพิพากษาศาลฎีกาที่ ๓๘๘/๒๕๐๕ (ที่ประชุมใหญ่) ถ้อยคำาที่จำาเลยร้องตะโกน
กล่าววาจาแก่ผู้เสียหายซึ่งหน้าและต่อหน้าธารกำานัลในเวลากลางคืนว่า อ้ายชั้น มึงหากูความ
อาญาหรือ ลูกกะโปกกูไม่หด กูลูกนางจักร์ โว้ย ไม่ใช่ลูกบ้านนำ้าเค็ม จะเอายังไงก็เอาชีวะ
จะเอาอ้ายแจะติดคุกก็ได้ นั้น เป็นข้อความที่หยาบคายไม่สุภาพ แต่ไม่มีข้อความอันเป็นการ
ดูหมิ่นนายชั้นผู้เสียหาย จึงไม่เป็นความผิดฐานดูหมิ่นซึ่งหน้าตามประมวลกฎหมายอาญา
๓๙๓ แต่ถ้อยคำาที่จำาเลยกล่าวประกอบกับวิธีกล่าวและเวลาที่จำาเลยกล่าว ย่อมทำาให้นายชั้น
ผู้เสียหายได้รับความเดือดร้อนรำาคาญ จึงเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๙๗
๒๒. คณิต ณ นคร, กฎหมายภาคความผิด, อ้างแล้ว เชิงอรรถที่ ๖, หน้า ๑๕๑.
166 เล่มที่ ๒ ปีที่ ๖๕
