Page 174 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๒-๒๕๖๑-กฎหมาย
P. 174
ดุลพาห
ไปมา ไม่ถือว่ากระทำาต่อหน้าธารกำานัล ในทางตรงกันข้าม หากกระทำาในที่เป็นของเอกชน
แต่กระทำาโดยเปิดเผยในเวลากลางวันซึ่งโดยปกติสาธารณชนอาจเห็นได้ ย่อมถือว่าเป็นการ
กระทำาต่อหน้าธารกำานัล ๑๘
ในขณะที่มีความเห็นทางวิชาการที่แตกต่างไปจากคำาพิพากษาศาลฎีกา โดยอาจารย์
จิตติ ติงศภัทิย์ มีความเห็นว่า มาตรา ๒๘๑ ไม่ได้กำาหนดโทษสำาหรับการข่มขืนกระทำาชำาเรา
และการอนาจารต่อหน้าธารกำานัล แต่ได้กำาหนดเพียงให้การกระทำาดังกล่าวเป็นความผิด
อันยอมความไม่ได้เท่านั้น ด้วยเหตุนี้ จึงแปลความหมายของคำาว่า ธารกำานัลตามมาตรา ๒๘๑
ว่ามิใช่ข้อเท็จจริงอันเป็นองค์ประกอบของความผิด ดังนั้น ผู้กระทำาจึงไม่จำาต้องกระทำา
โดยมีเจตนา กล่าวคือ แม้ผู้กระทำาความผิดไม่รู้ข้อเท็จจริงอันเป็นองค์ประกอบความผิด และ
ผู้กระทำาความผิดไม่ได้ประสงค์ต่อผลหรือย่อมเล็งเห็นผลของการข่มขืนผู้อื่นหรือกระทำา
อนาจารแก่บุคคลอายุกว่าสิบห้าปีว่าได้กระทำาต่อหน้าธารกำานัล ผู้กระทำาความผิดก็มี
ความผิดตามมาตรา ๒๘๑ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ แม้ผู้กระทำาความผิดตั้งใจกระทำาโดยไม่ให้
ผู้อื่นเห็น แต่กลับมีคนเห็น ประเภทความผิดของผู้กระทำาย่อมเป็นไปตามมาตรา ๒๘๑ คือ
เป็นความผิดอันยอมความไม่ได้ ๑๙
ความผิดฐานทําการอันควรขายหน้าต่อหน้าธารกํานัล ตามประมวลกฎหมาย
อาญา มาตรา ๓๘๘
มาตรา ๓๘๘ บัญญัติว่า “ผู้ใดกระทำาการอันควรขายหน้าต่อหน้าธารกำานัล
โดยเปลือยหรือเปิดเผยร่างกาย หรือกระทำาการลามกอย่างอื่น ต้องระวางโทษ”
ความผิดตามมาตรา ๓๘๘ เป็นความผิดที่กฎหมายมุ่งคุ้มครองความสงบสุขของ
สังคม เพื่อป้องกันไม่ให้บุคคลใดกระทำาการในสิ่งที่ไม่เหมาะและไม่สมควรในทางเพศเพื่อรักษา
ขนบธรรมเนียม จารีตประเพณี และศิลปวัฒนธรรมอันดีงามของปวงชนชาวไทยให้อยู่คู่กับ
ประเทศไทยไปอีกนานแสนนาน ด้วยเหตุนี้ การกระทำาการอันควรขายหน้า โดยเปลือย หรือ
เปิดเผยร่างกาย หรือกระทำาการลามกอย่างอื่นต่อหน้าธารกำานัล ที่เปิดเผยต่อหน้าประชาชน
หรือปรากฏแก่สายตาประชาชนทั่วไป จึงได้นำามาบัญญัติเป็นความผิดทางอาญา
๑๘. หยุด แสงอุทัย, คำาอธิบายกฎหมายลักษณะอาญา ร.ศ. ๑๒๗, (กรุงเทพ: วิญญูชน, ๒๕๔๘) หน้า ๓๖๓.
๑๙. จิตติ ติงศภัทิย์, คำาอธิบายประมวลกฎหมายอาญา ภาค ๒ ตอน ๑, (กรุงเทพ: ห้างหุ้นส่วนจำากัด จิรรัช
การพิมพ์, ๒๕๔๘) หน้า ๗๗๔.
พฤษภาคม - สิงหาคม ๒๕๖๑ 163
