Page 162 - Thesis PhD Anger by Chaichana
P. 162

๑๔๓



                                                           วิเคราะห์เนื้อความใน  ตีความเชิงจิตวิทยาส าหรับ
                           เนื้อความเดิมในพระไตรปิฎก
                                                                 พระสูตร                 งานวิจัยนี้

                        จัดของเคี้ยวของบริโภคหรือของควร โกรธรู้สึกผิดต่อการ ฟังคำด่าจนจบเพื่อได้มีเวลา

                            ื
                        ลิ้มเพ่อต้อนรับมิตร อำมาตย์ ญาติและ กระทำที่ทำไปแล้ว ว่า   ดูและสังเกตไปพร้อมกัน
                        สาโลหิต ผู้เป็นแขกเหล่านั้นเป็นบาง ...ท่านด่าเรา ผู้ไม่ด่า   ๓ .  การฟังอย่างตั้งใจ

                        คราว” พระผู้มีพระภาคตรัสถามว่า  ...ท่านโกรธ เราผู้ไม่โกรธ  (Active Listening): เ ป ็ น
                        “พราหมณ์ ถ้ามิตร อำมาตย์ ญาติและ ...ท่านหมายมั่นเรา ผู้ไม่ การฟังอย่างเต็มที่และให้

                        สาโลหิต ผู้เป็นแขกเหล่านั้นไม่รับ ของ หมายมั่น ดังนั้น คำด่า ความสำคัญกับสิ่งที่กำลังพูด

                        เคี้ยวของบริโภคหรือของควรลิ้มนั้นจะ ของท่านก็เป็นของท่านผู้ โดยขัดจังหวะและไม่รีบสรุป
                        เป็นของใคร” อักโกสกภารทวาช เดียว ผู้ใดด่าตอบบุคคลผู้ หรือตัดสินและ ๔. การไม่

                        พราหมณ์ตอบว่า “พระโคดมผู้เจริญ  ด่าอยู่ โกรธตอบบุคคลผู้ ตัดสิน (Non-judgmental)
                        ถ้ามิตร อำมาตย์ ญาติและสาโลหิตผู้ โกรธอยู่ เป็นต้น       การไม่ตัดสินอย่างทันที:

                        เป็นแขกเหล่านั้นไม่รับ ของเคี้ยวของ ประเด็นที่ ๔ เป็นการ หลักการนี้เน้นให้หลีกเลี่ยง

                        บริโภคหรือของควรลิ้มนั้น ก็เป็นของ ตอบคำถามแก่พราหมณ์ การตัดสินหรือวิจารณ์ทันที
                        ข้าพระองค์อย่างเดิม” พระผู้มีพระ ว่าพระพุทธเจ้าเป็นพระ เมื่อเผชิญกับคนกำลังโกรธ

                        ภาคตรัสว่า “พราหมณ์ ข้อนี้ก็ อรหันต์ทำไมยังโกรธ  พระองค์ฟังและทำความ

                        เหมือนกัน ท่านด่าเราผู้ไม่ด่าอยู่ ท่าน จากนั้นพระพุทธเจ้าตอบ เข้าใจโดยไมตัดสิน เห็นได้ว่า
                                                                                           ่
                        โกรธต่อเราผู้ไม่โกรธอยู่ ท่านมา ไปว่าผู้ใดรู้ว่าผู้อื่นโกรธ ท่านฟังพราหมณ์ด่าจนจบ

                        ทะเลาะกับเราผู้ไม่ทะเลาะอยู่ เราไม่ แล้ว เป็นผู้มีสติ สงบเสีย โดยไม่ขัดจังหวะ
                                                                                                        ้
                        รับคำด่า เป็นต้นของท่านนั้น พราหมณ์  ได้ผู้นั้นชื่อว่าย่อม ข้อพิจารณาที่ ๒ พระพทธเจา
                                                                                                    ุ
                        ดังนั้น คำด่า เป็นต้นนั้น จึงเป็นของ ประพฤติประโยชน์แก่ทั้ง ย้อนถามพราหมณ์เพื่อให้

                        ท่านผู้เดียว พราหมณ์ ผู้ใดด่าตอบต่อ สองฝ่าย คือแก่ตนและแก่ พราหมณ์ตอบกลับตรงกับ
                        บุคคลผู้ด่าอยู่ โกรธตอบต่อบุคคลผู้ บุคคลอื่น เมื่อผู้นั้นรักษา หลัการทางจิตวิทยา คือ ๕.

                        โกรธอยู่ ทะเลาะ ตอบต่อบุคคลผู้ ประโยชน์  อยู่ทั้งสองฝ่าย  การตั้งคำถาม (Questioning):
                                                                                                 ู
                        ทะเลาะอยู่ ผู้นั้นเรากล่าวว่า ย่อม คือของตนและของบุคคล ใช้คำถามที่ช่วยผู้พดได้แสดง
                        บริโภคด้วยกัน ย่อมกระทำตอบโต้ ต่อ อ่น ชนทั้งหลายผู้ไม่ฉลาด ความคิดเห็นหรือความรู้สึก
                                                           ื
                        กัน แต่เรานั้นไม่บริโภคด้วยกัน ไม่ ในธรรมย่อมสำคัญบุคคล ได้อย่างเต็มที่ โดยไม่รู้สึกว่า
                        กระทำตอบโต้กับท่านเป็นอันขาด  นั้นว่า เป็นคนเขลา         ถูกตัดสิน

                        พราหมณ์ ดังนั้น คำด่า เป็นต้นนั้น จึง ประเด็นที่ ๕ อักโกสก ข้อพิจารณาที่ ๓ พระพทธเจา
                                                                                                        ้
                                                                                                    ุ
                        เป็นของท่านผู้เดียว” อักโกสกภาร ภารทวาชพราหมณ์ ได้ยก ใช้วิธีถามตอบและสนทนา
                        ทวาชพราหมณ์กล่าวว่า “บริษัทพร้อม ยองภาษตของพระพทธเจา  กับพราหมณ์ ด้วยคำพูด
                                                           ่
                                                                 ิ
                                                                              ้
                                                                          ุ
   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167