Page 127 - Münip Dergisi 2.Sayı
P. 127
ANI
Babam,
Cahit Zarifoğlu…
BETÜL ZARİFOĞLU
abamın vefatından sonra en çok mevlit akşamları- Biz bu günleri hiç unutamadık.
Bmızı özlüyoruz biz, ailecek…
Perşembeleri yaptığımız bu mevlit akşamlarının güzel-
…Ailecek kandillerde yapılan mevlit geceleri ibadetle- liği; o okunan dualarda, ilahilerde, marşlarda olduğu
rinden ayrı olarak her perşembe akşamını mevlit akşamı kadar sehpanın üstünde duran birlikte yemekten büyük
olarak kabul ederdik ya da babam bize böyle yansıtmıştı. zevk aldığımız ve mutlu olduğumuz, teberrük saydığı-
Mevlit akşamında evimizde olmayan bir yiyecek, bizim mız yiyeceklerdeydi bir de.
sevdiğimiz bir pasta veya bir kuruyemiş alınırdı yalnız Babamın vefatından sonra en çok mevlit akşamlarını
o gece için. Yemezdik ikindiden alınan yiyecekleri, ta- özledim ben.
baklara dizerdik, yiyecekler salondaki sehpada durur ve
beklerdi uzulca... Hastalığından dolayı hastanede yattığı zamanlarda, kar-
deşlerimle ben, küçük olduğumuzdan babamın yanına
Her perşembe akşamını iple çekerdim. Babam mevlit ak- çok fazla çıkarmazlardı bizi, üzülürdük. Her perşembe
şamlarında önce hepimize büyük bir ihtimamla abdest akşamı bir burukluk hissederdim kalbimde.
aldırır, dört çocuğuyla ve anneme namaz kıldırırdı. An-
nem de katılırdı namaza çoğunlukla, bazı akşamlar işleri Küçük notlar yazardım, kimi zaman da mektuplar...
olurdu; babam, kardeşlerim ve ben kılardık namazı. Hadi çabucak iyileş baba derdim, gel artık evimize. Gel
ki yine mevlit akşamları yapalım perşembeleri...
Namaz ve tespihatın ardından dualar, peygamber kıssa-
ları, ilahiler, marşlar okurduk... Babam gelmedi…
2022/2 125