Page 65 - Münip Dergisi 2.Sayı

lar. “Gizli Bensizlik” derken, işte bu belleksizliği, daha
doğrusu toplumsal belleğini yitirmiş ve âidiyetlerini
unutmuş bir “hiçleşmeyi” nazara vermeye ve de tanım-
lamaya çalışıyorum.

Son tahlilde, tüm bu olguların ve kişisel gelişim tek-
nolojilerinin ve fast-to-be ürünlerinineleştiriyorken
durumun gerçekte çok abartıldığını, tespitlerin fazla
derînleştirilmediğini ve “Kişisel Gelişimci”lere haksız-
lık yapıldığını söylemek de mümkün olabilir mi, diye de
sormadan edemiyoruz. Zira,eleştirmek hep kolaydır ve
de tatlıdır ne de olsa! Eleştirdiğimiz her konuya ontolo- psiko−târihsel mayalarında böyle bir tradisyon ve de
jik ya da sosyolojik bir problem olarak bakmak gibi bir hamurkârlık bulunmuyor.
alışkanlığımızda var çünkü… Buradaki makalemde bu
hırpalayıcı ve acımasız eleştirel kimlikleri görmüş olabi- Bu anlâmda Amerikalıların durmadan psikolojik paradig-
lirsiniz belki ama, izninizle bu konudaki son sözlerimi malar üretmesi, NLP gibi rûharemixler bestelemeye çalış-
şu şekilde bağlamak istiyorum: ması ve güyâ tinsel manifestolar yazmaya kalkışması, bence
gayet doğal! Bir anlâmda buna mecbûrlar da yâni…
Cemil Meriç “Bu Ülke” adlı kitabına şu cümle ile baş-
lar: “Ne gülüyorsun, anlattığım senin hikâyen…” İnanın Ama bizim gerçekten de, saydığımız bu öğretilere as-
bu bizim, yâni modern insânın hikâyesi. Çünkü mo- lâihtiyâcımız yok! Bu öğretilerin ve bu kaba kitap çevi-
dernite; Tanrı’yı yerinden etmiş; kutsâlı, Hz. İsâ’nın, rilerinin bize gerçekten verebileceği çok şey yok yâni...
Hz. Meryem’in, Hz. Musa’nın ve Hz. Muhammed’in Çünkü bizim, Mevlânâ’mız, Hacı Bektaş’ımız, Nazım
elinden almıştır. Psikoloji de, bir anlâmda bu tinsel Hikmet’imiz, Yahya Kemal’imiz, Mehmet Akif’imiz,
boşluğun yerini doldurmak üzere seküler bir reçete Nene Hatun’larımız, Musîkîşinâslarımız, Ebrûzenleri-
miz, Neyzenlerimiz; en önemlisi de, samîmiyet, kadir-
olarak ortaya konmuştur. Hıristiyanlıkta günâh çıkar-
ma vardı, örneğin. Psikoterapi de aynı fonksiyonu gö- şinâslık, hürmet, vicdân gibi ahlâkî ûmdelerimiz var!
rüyor aslında. İnsânlar arınmak, onaylanmak, affedil- Bunlar zâten bizim kiplerimiz, yâni…
mek, anlaşılmak, fark edilmek, var olmak, anlâm üretip
o anlâmlar üzerinden kendilerine bir değer atfetmek Bizim ne toplum, ne de birey olarak bu tür postmodern
istiyorlar. reçetelere ihtiyâcımız olmamalı, bence…

Aslında, ne yalan söyleyeyim, toplum olarak bizim bun- Bizim, sâdece−ve−sâdece;
lara hiç mi hiç ihtiyâcımız yok! anımsamaya,
Kökü ve geçmişi, derîn anlâm haritaları, medeniyet kaybettiğimiz belleği yeniden kazanmaya,
kodları, arketipleri olmayan toplumlar için bu kãbîl
öğretiler geçerli olabilir. Meselâ ABD için geçerli ola- bu bellek tâzelemeyle; ‘akıl tutulması’ından, ‘söz yiti-
19
bilir. Çünkü Amerikalıların, bir târihleri ve medeni- mi’nden ve kavram kargaşasından kurtulmaya ,
yetleri yok. Yâni, Yunûs’ları, Mevlânâ’ları, Hacı Bek- ve son tahlîldetârihimize karşı takındığımız saplantılı
tâş’ları, Hacı Bayrâm’ları, Edîb Ahmet’leri, Kaşgarlı politik diyetlerimizi bırakmaya ihtiyâcımız var.
Mahmut’ları, Şeyh Galîp’leri, Bakî’leri, Fuzûlî’leri,
Rûhî’leri, Turâbî’leri, Harâbî’leri, Vîrânî’leri, Geyikli Umarım bu röportajımızla maksadımız hâsıl, merâmı-
Baba’ları, Somuncu Baba’ları, Nasreddîn Hoca’ları, mız da mâlum olmuştur. Bana derginizdeki köşenizde
Akşemsettin’leri, Fatih’leri ve daha binlerce zirve insân bu fırsatı verdiğiniz için, size milletim adına teşekkür
diyebileceğimiz kanaât önderleri yok! Yâni, onların eder yayın hayâtınızda başlarılar dilerim.

18 Bkz., Rüdiger Bubner, Modern Alman Felsefesi, İdea Yayınları, (Çev: Aziz Yardımlı), İstanbul, ©1993.
19 Bu konudaki ileri okumalar için bkz., Prof. Dr. Ahmed Yüksel Özemre, Çağdaş İlmî Tefsirde Vehmin Egemenliği, Etkileşim
Yayınları, İstanbul, ©2007.

2022/2 63