Page 116 - My FlipBook
P. 116

108



                  กิจกรรมฝกทักษะที่ 1  กรณีตัวอยางเรื่อง “ชาวบานบางระจัน”
                                                                                             
                                                                    ี
                                                                      ุ
                         ในราวป พ.ศ. 2310 พมาขาศึกไดยกทัพมาโจมตกรงศรอยุธยาที่อยูในสภาพออนแอขาดความ
                                                                          ี
                                     
                                                                                             ื
                                  ี
                                                                        ั
                                                                                ุ
                                                                   ํ
                  สมานฉันทสามัคค แตมีชาวบานบางระจันกลุมหนึ่งมีผูนาสําคญ เชน ขนสวรรค พันเรอง นายทองแสง
                                                                                        
                                                            ั
                  ใหญ นายแทน นายดอก นายทองเหม็น และนายจนหนวดเขยว ผูมีฝมือทางการรบโดยมีพระอาจารยธรรม
                                                                     ี
                  โชต  พระสงฆผูแกกลาทางคาถาอาคมเปนศูนยรวมขวัญกําลังใจไดรวมกําลังกันเขาโจมตีพมาขาศึกจน
                      ิ
                                                              
                    
                      ั
                                                                                         
                                                    
                  ไดรบชัยชนะถึง 7 ครั้ง ทั้ง ๆ ที่มีกําลังนอยกวามากตอมาก จนพมาไมกลาออกจากคายมารบดวย แตใชวธี
                                                                                                          ิ
                                                                                                       
                  ยิงปนใหญมาทําลายคายของชาวบานบางระจันจนเสียหาย ผูคนลมตายไปมาก ชาวบานบางระจนสงคนไป
                           
                                                                                                  ั
                                                                                                          ั
                  ขอปนใหญจากกรุงศรีอยุธยาก็ไมไดรับการอนุญาตเพราะกลัวพมาจะแยงชิงระหวางทาง ชาวบานบางระจน
                                                                                                 ึ
                                                                                               
                  จงรวบรวมโลหะที่มีอยูหลอปนใหญเอง แตความที่ขาดวชาการความรู การหลอปนใหญจงไมประสบ
                                                                    ิ
                   ึ
                                                 ั
                                                                                                        
                                                        ั
                           ็
                  ความสําเรจ ในที่สุดชาวบานบางระจนซึ่งถนดในการรบแบบใชกําลังฝมือก็ไมสามารถเอาชนะพมาขาศึก
                                                                              
                  ได ตองถูกโจมตีแตกพายไป

                  ประเด็น
                                                              ิ
                         1.  ถาทานเปนคนไทยในสมัยนั้น ทานคดจะไปชวยชาวบานบางระจันตอสูกับขาศึกหรือไม
                             เพราะเหตุใด
                                                        ิ
                                                                                            
                         2.  หากทานจะใชกระบวนการ “คดเปน” ในการตัดสินใจครั้งนี้ ทานจะใชขอมูลประกอบการ
                             ตัดสินใจอยางไรบาง
                             1)  ขอมูลตนเอง (ตัวทานและชาวบานบางระจัน)
                             2)  ขอมูลสังคมและสิ่งแวดลอม
                             3)  ขอมูลทางวิชาการ
                  กิจกรรมฝกทักษะที่ 2  กรณีตัวอยาง เรื่อง ขาวที่นาสนใจ
                                                                    
                         ใหผูเรียนและผูสอนรวมกันสนทนาถึงขาวสารที่ไดรบการกลาวขวญและวพากษวจารณทางสอใน
                                                                     ั
                                                                                                        ื่
                                                                                 ั
                                                                                        ิ
                                                                                                   
                                                                                              ิ
                                                   
                                                       ี่
                      ุ
                                  
                                       
                                                                    
                                                                     ั
                                                                
                  ปจจบัน แลวเลือกขาวที่นาสนใจมา 1 ขาว ทบุคคลในขาวไดตดสินใจกระทําการอยางใดอยางหนึ่งไปตามที่
                  ปรากฏในขาวนั้น สมมติวาผูเรยนเปนบุคคลในขาวนั้น ผูเรียนจะตดสินใจ เหมือนบุคคลในขาวหรือไม
                            
                                                                            ั
                                                            
                                         
                                             ี
                  เพราะอะไร ใหแสดงวิธีการแยกแยะขอมูลทั้ง 3 ดานประกอบการคิดการตัดสินใจใหชัดเจนดวย

                  สาระของขาว
                  .........................................................................................................................................................................
                  .........................................................................................................................................................................
                  .........................................................................................................................................................................
                  .........................................................................................................................................................................
   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121